နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၇၆)

'အခုလား?'  စုန့်ဝမ်ရှီကိုစုရန်ကြည့်လိုက်ပြီး: 'အခု၉နာရီတောင်ထိုးနေပြီလေ။ပြီးတော့ ဝမ်ရှီလဲအိပ်ပျော်နေပြီ....'

'အန်တီဖန်ကြည့်ထားပေးလိမ့်မယ်။အပြင်သွားပြီးတစ်ခုခုဝယ်ရအောင်'

သူမအဝတ်အစားအသုံးအဆောင်အားလုံးယူလာခဲ့တယ်။စုန့်ဝမ်ရှီအိတ်ကိုစစ်ကြည့်တော့လဲဘာမှမလိုဘူး။အဲ့ဒါကြောင့်အပြင်သွားရင်သူမဘာဝယ်ရမလဲမသိဘူး။

'မင်းရေကူးဝတ်စုံမယူလာဘူးလေ'

'ကျွန်မမှမလိုတာ...' စုရန်ကရေးမကူးတတ်တော့ သူမရေထဲဆင်းဖို့လဲအစီအစဉ်မရှိဘူး။

စုန့်ထင်ယွီကတော့သူမကိုဆွဲခေါ်လာပြီး: 'မင်းဟွမ်ဟိုင်လာပြီး ဘာလို့ရေမကူးဘဲနေမှာလဲ?'

စုရန်ကိုသူအတင်းခေါ်လာပြီးကားထဲထည့်လိုက်တယ်။

သူတို့ကားကအမိုးဖွင့်ကားဆိုတော့ ဟွမ်ဟိုင်ရဲ့အလှအပတွေကိုကောင်းကောင်းကြီးခံစားလို့ရတယ်။

စုရန်လဲဟွမ်ဟိုင်ရဲ့လှပတဲ့မြင်ကွင်းတွေထဲမှာနစ်မျောသွားတယ်။ဟွမ်ဟိုင်ကအရမ်းကိုအပန်းဖြေလို့ကောင်းတဲ့မြို့ဖြစ်ပြီး နေရာတိုင်းမှာပန်းဆိုင်တွေ ကော်ဖီဆိုင်တွေအပြင်အနုပညာလက်ရာတွေလဲအများကြီးရှိတယ်။မြို့ရဲ့နံရံတွေမှာလဲရောင်စုံဆီဆေးပန်းချီကားတွေအပြည့်ဘဲ။အဆောက်အဦးတိုင်းရဲ့အရှေ့မှာလဲ သစ်ပင်တွေပန်းပင်တွေအပြည့်ဘဲရှိနေတယ်။

ည၉နာရီဆိုတော့လူတွေစည်းကားနေပေမယ့်လဲ မြို့ကြီးတွေလိုတော့မဟုတ်ဘူး။ဒီမှာစည်းကားတဲ့ပုံစံကအပန်းဖြေရသလိုမျိုးဘဲ။

စုန့်ထငိယွီကားကိုကားပါကင်မှာရပ်လိုက်ပြီး စုရန်ကိုပြောလိုက်တယ်: 'လျှောက်ပတ်ကြည့်ရအောင်'

စောစောတုန်းကစုရန်တလမ်းလုံးမြင်ကွင်း‌တွေကိုငေးကြည့်လာပြီး သူဒီနေရာကိုသဘောကျတယ်ဆိုတာ စုန့်ထင်ယွီသိတယ်။

ဒီနေ့သူမ အစိမ်းရောင်ကြိသိုင်းစကပ်နဲ့ အနက်ရောင်ခြေညှပ်ဖိနပ်ကိုစီးထားတယ်။သူမရဲ့ဆံပင်တွေကိုအနောက်မှာချထားတယ်။သူမကားပေါ်ကလဲဆင်းရော သူမစကပ်နဲ့ဆံပင်တွေကိုလေတွေတိုက်နေပြီး သူမပျော်နေတာကြောင့်မျက်နှာမှာအပြုံးလေးတစ်ပွင့်ပေါ်လာတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် အခုအချိန်မှာသူမအရမ်းကိုလှနေတယ်။လူတွေရဲ့စိတ်ဝိဉာည်တွေကိုဖမ်းစားနိုင်လောက်အောင်လှနေတယ်။