နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၅၄)

ဒီလူတွေသူမနဲ့ရန်ဖြစ်ချင်ရင်ရတယ်။ဒါပေမယ့်ကလေးအရှေ့မှာတော့မဟုတ်ဘူး။သူကိုထပ်ပြီးကြောက်မသွားစေချင်ဘူး။မကောင်းတာတွေထပ်ပြီးမကြုံရစေချင်ဘူး။

'စုရန် နင်မလွန်လာနဲ့‌နော်' ချန်ကျင်ပြန်ပြောလိုက်တယ်

'ထွက်သွား' သူမအရှေ့ကိုတိုးလာပြီး ချန်ကျင်နဲ့ပိုင်ချီရွေ့ကိုအခန်းပြင်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်တယ်။

သူမရပ်သွားအောင်စုန့်ထင်ယွီ သူမကိုဆွဲထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်လိုက်တယ်။သူ့နှလုံးသားနာကျင်သလိုခံစားသွားရပြီး: 'မင်း ဝမ်ရှီကိုဂရုစိုက်လိုက်ပါဦး'

သူပြောပြီးတာနဲ့ ပိုင်ချီရွေ့နဲ့ချန်ကျင်ကိုခေါ်ပြီးအပြင်ထွက်သွားတယ်။

ချန်ကျင်လဲဒီလိုမျိုးတစ်ခါမှဆက်ဆံမခံရတော့ မကျေနပ်ဖြစ်နေတယ်။

သူမကိုဒီလိုမျိုးဆက်ဆံတာ စုရန်ကပထမဆုံးဘဲ။

အရင်တုန်းကအေးဆေးနေပြီးဘာမှမပြောတတ်တဲ့စုရန်ကသူမကိုကြောက်လို့မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ချန်ကျင်နောက်ဆုံးတော့သိသွားပြီ။

သူမကဟန်ဆောင်ထားတာဘဲ။တော်တော်အဆိပ်ပြင်းတဲ့မိန်းမဘဲ။

သူတို့ကိုစုန့်ထင်ယွီအပြင်ကိုဆွဲခေါ်သွားပြီး စုန့်ဝမ်ရှီအခန်းနဲ့ဝေးတဲ့နေရာမှာရပ်လိုက်တယ်။

ပိုင်ချီရွေ့ကိုသူကြည့်လိုက်ပြီး: 'မင်းကိုကိုယ်အခန်းကိုအရင်ပြန်သွားဖို့ပြောခဲ့တာကိုဘာလို့မပြန်သွားတာလဲ?

ပိုင်ချီရွေ့နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်လိုက်ပြီး: 'ညီမအရင်ပြန်သွားပြီးပါပြီ။ညီမကဒီတိုင်းဝမ်ရှီကိုတွေ့ချင်လို့ပါ...သူအဆင်ပြေလားမပြေလားဆိုတာကိုသိချင်တာကိုမရဘူးလား?ညီမကသူ့ကိုကောင်းတဲ့ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ဘဲတွေ့ချင်တာပါ။ညီမလဲသူ့ကိုတကယ်စိတ်ပူနေတာပါ...'

'မင်းသာတကယ်စိတ်ပူတယ်ဆိုရင်အဲ့ဒီကိုမသွားသင့်ဘူး'

သူမဆက်ပြောတာကိုစုန့်ထင်ယွီနားမထောင်တော့ဘဲစကားကိုဖြတ်ချလိုက်တယ်။

ပိုင်ချီရွေ့မျက်လုံးတွေချက်ချင်းနီလာပြီး ငိုသံနဲ့လေးနဲ့ပြောလိုက်တယ်: 'အဲ့ဒီကိုညီမသွားလို့ကိုကိုရှက်နေတာလား?ဘာလို့ဆိုညီမကတတိယလူကိုး။ညီမကိုဒီလိုဖြစ်အောင်ဘယ်သူလုပ်တာလဲ?ကိုကိုဘဲလေ။စုန့်ထင်ယွီ ကိုကိုဘဲညီမကိုဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာ'