နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၁၁၄)

'ကျွန်မ...' စုလိုင်လဲစုန့်ထင်ယွီရဲ့စစ်ဆေးမေးမြန်းတာကိုခံနေရတော့သူမဆွံအနေမိတယ်။စုရန်များကူပြောပေးမလားဆိုပြီးစုရန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူမကမေးလေးထောက်ပြီးစုလိုင်တို့ကိုကြည့်နေတယ်။သူမကြည့်ရတာရုပ်ရှင်ကြည့်နေရသလိုမျိုးသဘောကျနေတဲ့ပုံဘဲ။

စုလိုင်လဲစုရန်ကိုအားကိုးလို့မရဘူးဆိုတာကိုသိသွားတယ်။ပြီးတော့စုန့်ထင်ယွီသူမကိုညစာစားဖို့ခေါ်တာကအဲ့ဒီညတုန်းကကိစ္စကို‌မေးမလို့ဆိုတာကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိသွားပြီ။

ဒီနေ့ကသူမအတွက်ကောင်းတဲ့နေ့မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုစုလိုင်ခန့်မှန်းမိနေပြီ။

'စောစောတုန်းကကျွန်မခဏမေ့သွားလို့ပါ...' စုန့်ထင်ယွီမျက်လုံးတွေကိုမကြည့်ရဲတော့လို့စုလိုင်ခေါင်းငုံ့လိုက်တယ်။

စုန့်ထင်ယွီလဲသူမကိုလှောင်ရယ်လိုက်ပြီး: 'မင်းကအခုမှ၂၉နှစ်ဘဲရှိသေးတာကိုငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့အတိတ်မေ့ရောဂါရနေပြီလား?'

စုန့်ထင်ယွီကသာတစ်ယောက်ယောက်ကိုဆန့်ကျင်ချင်တယ်ဆိုရင်ပထမတစ်ဆင့်မှာတင်ဘဲအဲ့ဒီလူကိုသူအလဲထိုးလိုက်နိုင်တယ်။သူပြောတဲ့စကားတွေကအရမ်းကိုပြင်းထန်လွန်းတော့ပြန်ချေပမနိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်။

စုလိုင်မျက်နှာပိုပြီးပျက်လာတာကိုစုရန်တွေ့တယ်။သူမဘာစကားမှတော့ပြန်မပြောဘူး။

စုန့်ထင်ယွီလဲထိုင်ခုံကိုဆွဲပြီးပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ပြီးတော့စုလိုင်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး: 'စုလိုင် မင်းကိုငါနောက်ဆုံးအကြိမ်ထပ်မေးမယ်။အဲ့ဒီညတုန်းကမင်းစုရန်ကိုဖုန်းဆက်ခဲ့တယ်မလား?'

ကိစ္စတွေကဒီအထိတောင်ရောက်လာမှတော့သူမဝန်မခံချင်လဲဝန်ခံရတော့မယ်ဆိုတာကိုစုလိုင်သိနေပြီ။သူမသာဝန်မခံရင်နောက်ဆက်တွဲပြဿနာကသေးမှာမဟုတ်ဘူး။

သူမဝန်မခံရင်လဲဝန်ခံရအောင်သက်သေတွေကိုစုန့်ထင်ယွီကထပ်ပြီးပြင်ဆင်လာတဲ့ပုံဘဲ။အဲ့ဒီအခါကျရင်သူမတကယ်ကိုဒုက္ခရောက်တော့မှာ။

'ကျွန်မရှင့်ဖုန်းနဲ့စုရန်ကိုဆက်ခဲ့တာပါ' စုလိုင်စိတ်ပူနေတာတွေကိုဖုံးပြီးခေါင်းမော့လိုက်တယ်။