Too Bad Master Died Early [Mm translation] {Completed}

Ch.(8) ဝိညာဥ်သားရဲ / ဝိညာဥ္သားရဲ

Unicode

တစ်ချို့အရာတွေကပုံစံကိုကြည့်ပြီးဆုံးဖြတ်လို့မရဘူး။ နာမည်ကိုလည်းကြည့်ရသေးတယ်။

"ရန်သူအခြေအနေကို ထပ်မံစုံစမ်းရန်" ရှဲ့ကျစ်ဝေ့ စောစောထသည်။ သို့သော် မုဟဲ သည် စောစောထကာ ဂိုဏ်းက လက်သစ်(အလုပ်သမား)တွေကို တောထဲမှ မျှစ်တူးရန် ကူညီပေးနေသည်။  ဒီအချိန် နှင်းတွေက ထူထပ်နေပြီး ကလေးငယ်တွေ အများကြီး မခူးရသေးပေမယ့် မုဟဲရဲ့ ဝါးခြင်းတောင်းကတော့ ပြည့်လုနီးပါးပါပဲ။  ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်း၊ မူးမေ့လဲခြင်းနှင့် ရေထဲပြုတ်ကျခြင်းတို့ကို ခံစားခဲ့ရတာတောင် သူသည် နဂါးနှင့် ကျားကဲ့သို့ အသက်ဝင်နေဆဲဖြစ်သည်။

'@$%^$$# ဇာတ်လိုက်၊ မင်း ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲ!?'

ရှဲ့ကျစ်ဝေ့ သည် စောစောထပြီး ဓားသိုင်းလေ့ကျင့်ဟန် ဆောင်ကာ ကောင်လေးနိုးလာပါက "မင်းကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ရဲ့လား?"ဟု နှုတ်ဆက်ချင်ခဲ့သည်။ ထိုသည်က သန်မာသော်လည်း ကြင်နာတတ်သော ဆရာတစ်ဦး ပုံစံပေါက်စေမှာ သေချာပါသည်။ ဟုတ်တာပေါ့၊ သူသည် ဇာတ်လမ်းကို လိုက်နာပြီး မုဟဲ သူ့အတွက် ဝမ်းနည်းစေရုံမျှဖြင့် သေမို့စိတ်မကူးထားပါ။  သို့သော် ဇာတ်လိုက်သာ သူမည်မျှဂရုစိုက်ခဲ့သည်ကို မှတ်မိပါက၊ သူသည် ပိုမိုမည်းမှောင်လာပြီးနောက် ရှဲ့ကျစ်ဝေ့ ကို ဆန့်ကျင်မည်မဟုတ်ပေ။  စာအုပ်အဆုံးတွင် မုဟဲသည် သူ့ကို ဆန့်ကျင်သူတိုင်းကို သတ်ပစ်လိုက်သည်။  ထန်ထိုက်မုံ့တောင် အဲဒါကို သည်းမခံနိုင်သောကြောင့် သူ့ကို  ထားရစ်ခဲ့တာ​ ဖြစ်သည်။ အဲ့အချိန်ဆို ရှဲ့ကျစ်ဝေ့ ဖြစ်ဖြစ် အခြားသူဖြစ်ဖြစ် မသတ်ပစ်ဘူးလို့ ဘယ်သူမှ အာမခံနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။

ရှဲ့ကျစ်ဝေ့ ကိုတွေ့တော့ မုဟဲက ချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး "ရှစ်ဇွမ်း၊ မောနင်းပါ" လို့ပြောလိုက်တယ်။

နဖူးမှ ချွေးနှစ်စက် စီးကျလာသည်။  သူ၏ ဖြူဖွေးသော အသားအရည်နှင့် မတူဘဲ ၎င်းတို့သည် သလင်းကျောက်ကဲ့သို့ တောက်ပနေပြီး လုံးဝ အဆီပြန်ခြင်းမရှိပေ။  သူသည် မြက်ခင်းပြင်ထက်၌ ပေါက်ရောက်နေသော နှင်းပွင့်ဖြူဖြူလေးတစ်ပွင့်နှင့် ပိုတူသည်။