Like a child Deel1 #Voltooid

37

Wat vooraf ging... 'Vertel me daar eens meer over.' 'Wat ik zeg, je doet me soms verstelt staan. Dat aardig zijn... Ik moet eraan wennen. Je bent af en toe een sukkel.' Hij lachte zacht. 'Vind je?' 'Absoluut!' Hij glimlachte en drukte een kus op haar haar. Hij sloot zijn ogen en genoot ervan haar zo dicht tegen zich aan te hebben. Er was geen weg meer terug... 'Wil je me vertellen over jou en Issam?' Dalila voelde hem verstijven en pakte zijn hand vast. Ze wilde voor een keer de persoon zijn die hem hielp. 'Wil je dat echt weten?' vroeg hij. 'Ja, ik merkte de spanning tussen jullie op. Issam... Hij heeft zoveel woede in zich, woede jegens jou,' voegde ze er voorzichtig aan toe. 'Dat heb je goed gezien. Issam houdt mij verantwoordelijk.' 'Voor wat?' 'Voor het stuk lopen van zijn relatie.' Ze draaide zich naar hem om. 'Hoe bedoel je?' 'Zoals ik het zeg, Issam houdt mij verantwoordelijk voor het stuk lopen van zijn relatie.' 'Waarom?' 'Omdat ik ook verantwoordelijk ben.' 'Hoe bedoel je?' vroeg ze met zachte stem. Hij hief zijn hand op en streek over haar gezicht. 'Om dat te begrijpen moet ik naar het begin.' Ze knikte. Hij wilde het niet. Hij wilde niet dat zij net als Issam zou denken dat hij er bewust op uit was geweest zijn relatie te saboteren. Hij wilde dat ze hem geloofde. Hij wilde dat ze de waarheid zou geloven. In haar ogen stond geen verwijt. Dit gaf hem het zetje dat hij nodig had. 'Issam en ik hebben altijd goed met elkaar op kunnen schieten. We waren broers, maar ook beste vrienden.' Het koste hem moeite om in het verleden over hun innige relatie te spreken. Ze gaf een kneepje in zijn hand. Hij glimlachte en sprak verder. 'Maar dit veranderde allemaal toen Dounia in het spel kwam, vijf jaar geleden nu. Issam was toen twintig, te jong voor een serieuze relatie naar mijn idee, maar niet in zijn geval. Hij was er wel klaar voor. Hij was er volwassen genoeg voor. Hij hield van Dounia, ze was alles voor hem. Het feit dat ik hem te jong had gevonden had ik hem dan ook gemeld, maar het werd mij al snel duidelijk dat hij er wel klaar voor was. Het bracht in het begin wel spanningen met zich mee, dat legde we gelukkig bij, maar daarmee eindigde het niet, het werd juist alleen maar erger.' Hij haalde diep adem. 'Misschien is het mijn aard wel, maar ik vertrouwde haar niet.' 'Waarom niet?' 'Omdat ze te flirterig naar mij was.' Dalila staarde hem met grote ogen aan. 'Dit heb ik op een rustige manier aan Issam proberen te vertellen, maar hij wilde er niks van weten. Hij was ervan overtuigd dat ik jaloers was. Dus moest ik een andere manier bedenken waarop ik hem kon doen inzien dat ze niet deugde.' 'En is dat je gelukt?' 'Ja, dat is me gelukt, maar daarmee ben ik hem ook gelijk kwijt geraakt.' 'Hoe?' 'Naast het feit dat ze flirterig naar mij was, had ik ook het gevoel dat ze Issam niet zo aanbad als hij haar. Ze had meer oog voor zijn banksaldo. Ik moest een manier vinden waarop ik mijn broertje duidelijk kon maken dat het meisje van wie hij hield, niet oprecht van hem hield. Ik wilde het niet.' Ze legde haar hand troostend op zijn kaak. 'Nee, want met de waarheid zou je hem kwetsen, en het laatste dat je wilde was hem kwetsen.' 'Precies, ik had alleen graag gewild dat Issam dit ook zou zien. Ik bedacht het plan Dounia geld aan te bieden om te kijken of ze zou toehappen, en dit deed ze.' Geschokt staarde Dalila hem aan. 'Maar waarom is Issam dan zo woest op jou?' 'De volgende dag was Dounia me een bezoekje komen brengen. Issam trof ons in een verdachte situatie aan.' 'Bedoel je...?' Hij schudde zijn hoofd. 'Nee schoonheid, ik heb geen avances gemaakt, maar zij wel. Op het moment dat ze me wilde kussen kwam Issam binnen. Hij was woest. Dounia liet haar acteerprestaties zien en vertelde hem dat ik degene was die haar proberen te verleiden.' 'En geloofde hij haar?' 'Hij wilde geloven dat ze deugde, maar hij is niet achterlijk. Hij had haar toen gedumpt. Maar in de ogen van Issam ben ik niet onschuldig. Hij is ervan overtuigd dat ik wel iets heb gedaan waardoor hun relatie stuk is gelopen, want nogmaals, volgens Issam was ik jaloers. Op het moment dat het uitging hadden ze een relatie van een jaar achter de rug. Het is dus nu vier jaar geleden dat mijn broertje besloot mij te haten...' 'Maar weet hij dan niet dat Dounia het geld heeft aangenomen?' Rayan schudde zijn hoofd. 'Nee, ik heb het hem nooit vertelt.' 'Waarom niet?' 'Omdat Issam had moeten weten dat ik hem nooit pijn zou doen. Hier zou hij geen bewijs voor nodig moeten hebben. Misschien is het wel mijn verdomde trots, maar ik wil dat mijn broertje weet dat ik hem nooit zou verraden, en daarom heb ik het hem nooit vertelt.' 'Dus verkies je zijn haat?' 'Nee, ik wil... Ergens, hoe stom het ook is, hoop ik dat hij op een dag, zonder bewijs, zal inzien dat zijn grote broer hem nooit zou verraden. Ik hoop nog altijd dat hij zal inzien dat ik van hem houdt en alleen het beste met hem voor heb. Ik wil dan ook niet dat jij iet zegt.' Ze knikte. 'Nee, ik zal niks zeggen.' En dat zou ze ook niet doen. Ze zou zijn vertrouwen niet schaden. Ze schrok bij dit besef. Hij had haar in vertrouwen genomen... 'Mijn kleine broertje denkt dat ik er voor heb gezorgd dat hij het meisje kwijt raakte van wie hij hield. Hij is er van overtuigd dat ik Dounia wilde en hun relatie heb lopen saboteren.' Ze pakte zijn hand vast en drukte hier een kus op. Zijn ogen werden donker van emoties. 'Je zegt altijd tegen mij dat ik af en toe verdomd aardig kan zijn, maar ik begin steeds vaker in te zien dat je een groot hart hebt Dalila Yasrin.' Ze slikte bij het horen van zijn woorden. Hij trok haar dichter tegen zich aan. 'Wat is er toen gebeurt?' vroeg ze. 'Issam is voor zijn studie naar het buitenland vertrokken. Mijn ouders en Yasmin waren er stuk van.' 'En jij?' 'Ik vond het vreselijk, nog altijd' 'Hij heeft dus al die tijd in het buitenland gezeten?' Rayan knikte. 'En nu is hij terug...' 'Hoe ga je het aanpakken?' 'Er is niet veel dat ik kan doen. Ik zal mijn best doen hem duidelijk te maken dat hij hier hoort, meer kan ik niet doen.' 'Yasmin zou daar blij om zijn.' 'Haar twee grote broers die elkaar niet kunnen uitstaan... Ze vindt het vreselijk.' 'Maar ze weet in ieder geval dat haar grote broer haar aanbiedt.' Teder keek hij op haar neer. Op dat moment kwam Yasmin de kamer binnen. Ze keek met grote ogen toe. Laatst was dus echt geen droom geweest... Het was niet haar verbeelding geweest die parten met haar had gespeeld. Er is dus wel degelijk iets gaande tussen hen... Er verscheen een glimlach op haar gezicht.