Like a child Deel1 #Voltooid

94

Wat vooraf ging...'We zijn echt niet van plan een spoor achter te laten. We gaan dit heel zorgvuldig aanpakken.' 'Dat altijd, maar ze zal hoe dan ook een vermoeden hebben dat jij er achter zit, samen met Roger natuurlijk.' 'Hij zal er dan niet zijn om dit idee te bevestigen,' zei Jordan geïrriteerd. 'Hij is dan al uit de weg geruimd.''En Yasmin Ranislanski dan?' vroeg de jongeman. 'Daar is ze heel goed mee bevriend. Die gaat er alles aan doen ervoor te zorgen dat het meisje van wie haar broer houdt, aan hun kant komt te staan. Ranislanski zal er niet meer zijn om Dalila ideeën in het hoofd te praten, maar zijn zusje wel, die zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het werk van haar broer wordt afgemaakt.''Ach, dat zien we dan wel. Zonder bewijs kunnen ze ons niks maken.' 'Je maakt een fout.' 'En dat is?' 'Het onderschatten van Ranislanski.' Jordan wist niet zo snel wat hij moest zeggen.'Die fout hebben we in het verleden inderdaad gemaakt,' zei Roger bedenkelijk. 'Als er één ding is dat we hebben geleerd is het wel om Rayan Ranislanski niet te onderschatten.' Roger wende zich tot zijn broertje. Jordan knikte. 'Jullie hebben gelijk. Het zou heel stom zijn om hem te onderschatten.' De jongeman ging ontspannen zitten. Vragend keken Roger en Jordan hem aan.'Wat is er?' De jongeman lachte. 'Dit is een heerlijk spelletje.' Roger en Jordan keken elkaar aan. Het was niet voor het eerst dat ze dachten de jongen knettergek was. Hij was verblind door haat. Hij snakte ernaar Rayan uit de weg te ruimen. Dat kwam Jordan en Roger alleen maar goed uit. 'Het is echt een heel interessant spelletje geworden. Jullie besef nu toch wel dat ik het grootste risico loop? Die dochter van jou heeft eigenlijk alles verpest. Voorheen wilde jullie haar ook uit de weg ruimen.' 'Dat was voordat we wisten dat het mijn dochter was, jij idioot!' De jongeman haalde zijn schouders op.'Als ik val trek ik jullie allemaal met me mee, laat dat duidelijk zijn. Wat zou Ranislanski toch zeggen als hij wist hoe het écht allemaal in elkaar zat? Wat als hij er achter kwam dat de drie mannen in het pakhuis, waaronder ik natuurlijk, alles te maken hebben met Roger en Jordan Schot, zijn aartsvijanden. Ik vraag me af of hij dit al heeft uitgepuzzeld. Dat Dalila zich niet alles heeft herinnerd is wel duidelijk, anders zat ik hier nu niet.' Hij begon toen hard te lachen.'Ik vind het bijna grappig. Van alle personen op de wereld is het Dalila Yasrin die mij ziet. Misschien is dit wel een teken dat zij en Ranislanski bij elkaar horen.' Hij lachte nog harder bij het zien van Jordan's woeste blik.'Rustig aan man. Ze heeft teveel gezien. Nu lopen we het risico dat ze ons ontmaskerd. Dat risico is mij te groot.' 'Je doet haar niks!' brulde Jordan. 'Als jij haar zo graag uit de weg wil hebben,' begon Roger. 'Waarom heb je dat niet drie jaar geleden in dat pakhuis gedaan?' De jongeman voelde zich ongemakkelijk worden.'Twee doden waren mij die dag meer dan genoeg. Als ik denk aan die domme sukkels... Bijna zielig. Ze dachten echt dat zij samen met mij het meesterbrein waren, maar wisten zij veel dat ze slechts pionnen waren van ons drieën.' Hij lachte weer.'Dit hele spelletje zit grappig in elkaar. Het is echt net alsof zij het had moeten zien. Ik bedoel, als ze wisten wie hier allemaal mee te maken hebben... Oké, jullie zijn geen verassing, wellicht nooit geweest ook, maar dit spelletje kent zoveel verassingen.' Roger en Jordan begonnen nu ook te lachen.'Ranislanski moest eens weten,' zei Roger. 'Jij bent de grootste verassing. Als ze eens wisten wie jij was. Als ze jou identiteit toch kende.' De jongeman lachte. Hij had tevens ook een binnenpretje. Hij was niet de enige verassing. Als Ranislanski toch eens wist hoeveel verassingen dit spelletje bevatte. Zelfs Roger en Jordan wisten niet om welke verassing het ging. 'Ik zou het niet onderschatten,' zei de jongeman tegen Jordan. 'Wat niet?' 'De liefde tussen Rayan Ranislanski en je dochter. Ze hebben samen iets krachtigs, daar kom je niet zomaar tussen.' 'Dan moet ik er maar voor zorgen dat dit krachtige snel verdwijnt,' zei Jordan met een duivelse blik. De jongeman zei niks meer. Jordan zou nog eens opkijken als hij merkte wat voor moeilijk klus dat zou worden. Rayan Ranislanski en Dalila Yasrin hielden van elkaar, daar kwam je niet zomaar tussen.Wat vooraf ging...'Ik zou het niet onderschatten,' zei de jongeman tegen Jordan. 'Wat niet?' 'De liefde tussen Rayan Ranislanski en je dochter. Ze hebben samen iets krachtigs, daar kom je niet zomaar tussen.' 'Dan moet ik er maar voor zorgen dat dit krachtige snel verdwijnt,' zei Jordan met een duivelse blik. De jongeman zei niks meer. Jordan zou nog eens opkijken als hij merkte wat voor moeilijk klus dat zou worden. Rayan Ranislanski en Dalila Yasrin hielden van elkaar, daar kwam je niet zomaar tussen.'Ga je Dalila meevragen?' vroeg Yasmin aan Rayan. Rayan gaf niet gelijk antwoord. Hij wilde niks liever dan dat ze hem bij zou staan. De vraag was of zij dit wel wilde. Zij zouden immers Jordan tegenkomen. Hij wist niet of hij het zou kunnen als Jordan haar zou benaderen. Hij wist niet of hij het zou kunnen het aan te zien dat ze hier geen bezwaar tegen zou tonen.'Wat is er?' vroeg Yasmin. 'Ik twijfel, of ze mee wil.' 'Natuurlijk wil ze met je mee.' 'Het wordt een zakendiner met allerlei hoge pieten. Jordan zal er ook zijn.' Yasmin knikte begrijpend. 'Vraag het haar gewoon.' 'Wat vragen?' Dalila kwam op dat moment de kamer binnen. 'Of je mee wilt naar een zakendiner, niks opwindends natuurlijk, maar het zou veel voor me betekenen.' Rayan wachtte zenuwachtig op haar antwoord. Er verscheen een glimlach op Dalila's gezicht.'En waarom twijfel jij of ik mee wil? Natuurlijk wil ik mee, ik wil mijn mannetje bijstaan.' Rayan's hart maakte een sprongetje. 'Jordan zal er zijn.' Dalila knikte. Het was een paar dagen geleden dat ze ruzie hadden gehad.'Dat moet dan maar, maar ik ga met mijn mannetje mee.' Hij glimlachte en haalde opgelucht adem. 'Wanneer is het?' vroeg ze. 'Morgen.' 'Wordt er nog iets van me verwacht?' 'Je charmante ik meenemen, dat is meer dan genoeg.' 'Charmeur,' zei ze glimlachend. 'Nee, de waarheid schoonheid.'Het was net of hij een stomp in zijn maag kreeg toen hij haar de volgende dag de trap af zag komen. Ze zag er adembenemend mooi uit. Ze had een groene jurk aan die haar als getogen stond. Haar haar hing als een zijdezachte massa los. Zijn ogen gingen hongerig over haar heen. 'Je ziet er uit om op te eten.' Dalila kwam tegenover hem te staan en glimlachte. 'Ik vind dat jij er anders ook geweldig uitziet.' Glimlachend knuffelde hij haar. 'Ben je er klaar voor?' 'Met jou altijd.' Teder streelde hij haar gezicht. In de auto had hij moeite zijn aandacht op het verkeer te richten, zijn ogen dwaalde elke keer naar haar af. Hij schudde op een gegeven moment zijn hoofd. 'Dit is niet normaal meer.' Ze grinnikte.Toen ze aankwamen was het feestje al in volle gang. Het viel Dalila op dat iedereen zich omdraaide toen hij de ruimte binnenliep. Mannen keken met ontzag naar hem en vrouwen wierpen verlangende blikken op hem. Rayan had echter alleen oog voor de dame aan zijn zijde. De dame die zijn hart had gesloten.Al snel hadden ze een heel gezelschap om zich heen verzameld. Allemaal waren ze nieuwsgierig naar de beeldschone dame aan de arm van Rayan Ranislanski. Rayan heeft er altijd heel bewust voor gekozen nooit een vrouw naar zulke gelegenheden mee te nemen. Als hij toch iemand nodig had ging Yasmin altijd met hem mee. Hij wilde bij vrouwen nooit de indruk wekken dat er meer gaande tussen hen was. Hij wilde ze geen valse hoop geven en wilde de roddelaars vooral niks geven om over te praten. Vandaag hadden ze echter meer dan genoeg stof om over te praten. Wie was de beeldschone dame?Het feit dat hij er bekend om stond vrouwen nooit te dichtbij te laten komen wekte alleen maar meer nieuwsgierigheid op.De mannen waren al snel gecharmeerd van de oprechte en warme Dalila Yasrin. Rayan moest in zichzelf lachen. Had hij het niet gedacht. Hij was wel veel minder gecharmeerd van al de wellustige blikken. Maar ach ja, hij kon het ze niet kwalijk nemen. Ze was bloedmooi en ze behoorde hem toe. Bij deze gedachte ging er een trots gevoel door hem heen. De vrouwen waren minder van haar gecharmeerd. Was de knappe Rayan Ranislanski ze dan toch ontglipt?'Wie ben jij eigenlijk?' was één van de vrouwe, Jody, zo brutaal te vragen. Rayan die hoorde welke vijandigheid hier vanuit ging, ging dichter bij Dalila staan. Glimlachend keek Dalila naar hem op. De blik van volledig vertrouwen ontging niemand. Een paar vrouwen die haar geen minuut eerder geleden het liefst hadden zien verdwijnen, glimlachte. Dit tussen deze twee personen was echt. Het was iets moois en oprecht.'Deze dame is mijn dochter.' Allemaal draaiden ze zich naar Jordan om. Met een brede glimlach kwam hij erbij staan. 'Jouw dochter?!' riep Jody uit. 'Maar jij en Rayan haten elkaar.' Er viel een pijnlijke stilte. Waren sommige mensen gewoon echt tactloos of ontbrak ze het aan hersens?Rayan was woest, Dalila voelde zich ongemakkelijk, en Jordan genoot als enige van het moment. Die flapuit van een Jody toch ook. 'Is het geen plaatje,' zei Jordan. 'Een prachtdochter, vinden jullie ook niet?' De roddelpers zou hier van genieten dacht hij. Dalila die er niet tegen kon zond hem een woest blik. 'Ga vooral niet te ver Jordan.' Ze noemde hem bij zijn naam, een pijnlijk moment. Hier stond hij dan te pronken dat de beeldschone dame zijn dochter was, maar ze noemde hem niet eens vader! Jordan glimlachte alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Het pijnlijke moment was echter niemand ontgaan.Dalila keek naar Rayan op. Hij legde geruststellend een hand op haar schouder. Ze had hem bijgestaan dacht hij. Ze was hem niet afgevallen. Rayan kon wel een gat in de lucht springen. Alle aanwezigen voelde de spanning en stapten tactvol weg, alleen Jody bleef nog treuzelen. Ijzig keek Rayan haar aan. Ze wist niet hoe snel ze moest maken dat ze wegkwam.'Zo Jordan,' zei Rayan, met z'n drieën achtergebleven. 'Zo Rayan,' zei Jordan. Het koste beiden alle wilskracht kalm te blijven. 'Ik heb in het vervolg liever dat je zulke acties achterwege laat.' Beiden keken ze naar Dalila. Jordan klemde zijn kiezen op elkaar. Wat een afgang en dat in het bijzijn van Ranislanski!'Als je ons nu wilt excuseren.' Dalila keek naar Rayan op. 'Dat laat ik me geen twee keer zeggen,' zei Rayan, en knipoogde naar haar. Dalila glimlachte. Zonder Jordan nog een blik te gunnen liepen ze weg. Dalila koos er heel bewust voor geen enkele keer met Jordan te praten, niet eens zijn richting op te kijken, hoe moeilijk dat ook was. Ze was hier voor Rayan, voor de man van wie ze hield.