Like a child Deel1 #Voltooid

113

Wat vooraf ging...Ze voelde zich klein, klein en kwetsbaar. Ze voelde zich als een kind. Een verlaten kind dat het in haar eentje moest redden. Een klein en eenzaam kind. Ze voelde zich net zo bang als een kind. Bang voor alles dat zou gaan komen. Ze voelde zich als een klein kind dat er alleen voor stond.'Wat is er?' werd op ruwe toon, gevraagd. Met een ruk keek Dalila op. Rayan kwam de kamer binnen en ging tegenover haar staan. 'Wat is er? Waarom kijk je zo bang?''Als het je echt zou interesseren zou ik er misschien antwoord op geven,' zei Dalila en stond op. 'Natuurlijk meen ik het,' zei hij fel. 'Ik merk er anders maar weinig van,' zei ze. 'Als het je echt zou interesseren, als ik jou echt zou interesseren, zou jij hier ook naar handelen. Ik zou er nu graag langs willen.' 'Ik meen het wel degelijk Dalila.' Ze keek hem recht in de ogen aan. Waarom was hij toch niet alleen een klootzak? Waarom moest hij ook deze tedere kant laten zien? Hij maakte het haar alleen maar moeilijker. 'Ik geloof niet veel meer dat uit jouw mond komt.' Rayan pakte haar bij de pols vast. 'Dat meen je niet,' zei hij schor. Ze keken elkaar in de ogen aan. 'Wat maakt het ook uit,' zei ze. 'Ik zal me toch nooit meer met jou inlaten.' Hij liet haar los en schudde zijn hoofd. 'Dat nooit,' zei hij, en liep vervolgens de kamer uit.'Waar ben je in vredesnaam mee bezig?' Met een ruk keek Rayan van zijn werk op. Yasmin kwam zijn werkkamer binnen en sloot de deur achter haar dicht. 'Ik kon het niet helpen dat ik een paar woorden van je gesprek met Dalila hoorde. Ze heeft gelijk weet je. In plaats van je best te doen haar ervan te verzekeren dat ze terug moet komen op haar besluit, creëer je alleen maar meer afstand tussen jullie. Ik kan mij niet voorstellen dat dat je bedoeling is.''Natuurlijk niet!' 'Waarom doe je het dan? Waarom bewijs je haar niet dat zij het belangrijkste voor je is?' 'Roger en Jordan, zal ik nooit met rust laten.' 'Ik heb het niet over Roger en Jordan. Ik heb het over Marwan.' Rayan was even stil na haar woorden.'Je bedoelt Marwan, de jongen waardoor je zo bang was. De jongen die je door een hel heeft laten gaan, die ons allemaal door een hel heeft laten gaan, je bedoelt die Marwan?' Yasmin slikte. 'Ja, het is het niet waard Rayan. Het is het niet waard als jij en Dalila hierdoor uit elkaar gaan. Daarvoor zijn jullie mij te dierbaar voor.''Hoor je wel wat je zegt. Je wilt dat ik Marwan genade toon.' Het duurde lang voordat Yasmin antwoord gaf.'Zoals ik al een keer tegen Dalila zei, blijkbaar heb ik het niet in me. Ik wil niet voor de rest van mijn leven zo leven. Ik wil rust. Ik wil verder. Begrijp me niet verkeerd, ik ben me doodgeschrokken. Ik voel veel woede, maar alsnog, het is het niet waard als ik deze woede mijn leven laat beheersen. Ik wil verder Rayan, voor jou wordt het ook tijd om verder te gaan. Voor mij hoef je het niet te doen.' Ze kreeg tranen in haar ogen.'Ik weet dat je dit voor je kleine zusje doet, je kleine zusje die ze pijn hebben gedaan. Maar voel je hierdoor niet verplicht. Denk niet dat je dit voor mij moet doen. Denk niet dat ik van jou verwacht dat je wraak voor mij neemt, want dat wil ik niet. Ik wil wel dat je gelukkig bent, met het meisje van wie je zielsveel houdt. Als je Marwan genade toont val je mij hier niet mee af Rayan. Als je genade toont bewijst je mij juist hoeveel je van mij houdt. Je bewijst dan hoeveel je van haar houdt.' Rayan pakte op een wanhopige manier haar handen vast.'Maar ik heb wel degelijk het gevoel dat ik je dan afval.' Beslist schudde Yasmin haar hoofd. 'Nee, dat doe je niet, echt niet. Ik denk dat Dalila het nog zou verkroppen als je Jordan en Roger niet met rust zou kunnen laten, maar niet Marwan, niet haar broer.' Er stond een wanhopige blik in zijn ogen te lezen.'Het gaat hier wel om haar broer. Ik begrijp haar Rayan. Er is niks dat jij of Issam kunnen doen om ervoor te zorgen dat ik niet langer meer van jullie houdt, zo is het dus ook met haar. Het is wel haar broer waar we het over hebben.' 'Ik wil alles voor haar doen. Ik wil alles doen om ervoor te zorgen dat ze in mijn leven blijft.' 'Doe dat dan ook, handel er dan ook naar.' Yasmin drukte een kus op zijn wang en verliet de werkkamer. Hij had genoeg om over na te denken. Haar broer was sterk. Ze vertrouwde erop dat hij het juiste zou doen. Ze wilde niet dat hij en Dalila hierdoor uit elkaar gingen, het was het niet waard, niks was het waard. Als zij hij kon, als zij verder kon, moest hij het toch ook kunnen? Maar was dat niet de grote vraag? Kon hij het, kon de grote Rayan Ranislanski, voor één keer in zijn leven, zijn vijand genade tonen? Kon hij genade tonen om de vrouw van wie hij hield hiermee te bewijzen dat zij het belangrijkste voor hem was?