Like a child Deel1 #Voltooid

146

Wat vooraf ging...'Waar wacht je dan nog op Ranislanski?' zei ze uitdagend. Rayan nam haar gezicht in zijn handen en kuste haar. Hij was oneindig teder. De tranen spongen haar in de ogen. Woedend keek Dalila Rayan aan. Hij glimlachte irritant. Ze was zes maanden zwanger en hij behandelde haar als een weerloos poppetje dat niets meer kon nu ze zwanger was.'Ik zou je een pak rammel moeten geven!' schreeuwde ze. Hij bleef even irritant glimlachen. Gefrustreerd gooide ze een paar kussens naar hem toe. Hij pakte ze op en legde ze weer op hun plaats. 'Kom zitten. Je moet rust houden.' Dalila had zin om heel hard te stampen. 'Ik heb geen behoefte aan rust! Ik ben zwanger, niet invalide!' Geamuseerd keek Rayan haar aan. 'Haal die grijns van je gezicht Ranislanski,' zei ze dreigend. Hij lachte zacht. 'Kom zitten,' zei hij alsof hij niet had gehoord wat ze zojuist had gezegd. Haar ogen spuwde vuur. 'Je haalt me het bloed onder de nagels vandaan!' Rayan schoot in de lach. Straks zou ze hem nog villen.'Je rust weet je nog.' 'Naar de maan met jouw rust!' Hij begon nog harder te lachen. 'Je bent een vreselijke man Ranislanski!' Rayan knipoogde naar haar en leidde haar vervolgens naar de bank. Dalila hief haar ogen te hemel.'Ik kan dat heus wel zelf. Ik ben nu echt niet veranderd in een afhankelijk wezen. Ik ben slechts zwanger sukkel! Miljoenen vrouwen voor mij hebben het ervaren en nog miljoenen vrouwen na mij zullen het ervaren!' 'Maar ik wed dat ze niet allemaal zo verleidelijk en stralen als jij.' Met open mond staarde ze hem aan. Hij ging verder. 'Ik wed dat ze niet zo verschrikkelijk sexy zijn als mijn beeldschone vrouw.' Het was typisch hij om zo'n opmerking te maken. Ze kon er niets aan doen, maar ze moest lachen.'Je bent werkelijk gestoord Ranislanski.' 'Nee hoor, ik doe mijn vrouw een compliment.' Hij ging zitten en trok naar naast zich. Glimlachend leunde Dalila tegen hem aan. 'Je bent echt niet goed wijs.' Grijnzend streelde hij over haar buik.'Ik ben ervan overtuigd dat het een meisje is,' zei hij toen. Geamuseerd keek Dalila hem aan. 'Het kan ook een jongen zijn.' Vastberaden keek hij haar aan. 'Nee, het is een meisje,' hield hij vol. Dalila lachte. Yasmin verscheen in de deuropening. Dalila wenkte haar toe. Yasmin plofte naast hun neer.'Hij heeft weer iets nieuws Yasmin,' zei Dalila. Yasmin grijnsde. 'Wat is het dit keer, behalve het feit dat je niets meer mag doen.' Droog keek Rayan aan. 'Ze is zwanger oké.' Dalila en Yasmin keken elkaar aan en schoten in de lach. 'Mannen,' zeiden ze tegelijk. 'Wat heeft hij dit keer bedacht?' vroeg Yasmin. Dalila begon te lachen. 'Hij is ervan overtuigd dat het een meisje is.' Yasmin's ogen begonnen te twinkelen. 'Dat hoop ik ook. Nog zo'n temperamentenvolle dame die de grote Rayan Ranislanski op zijn knieën gaat krijgen, stel je voor... Geweldig zou dat zijn!'Drie maanden later beviel Dalila van een kerngezonde dochter, hiermee kreeg Rayan zijn zin en gelijk. Tijdens de paar zenuwslopende uren van de bevalling had Dalila gegild en gevloekt. Ze had zijn hand beet gepakt en had hem voor alles wat mooi en lelijk was uitgemaakt. Rayan had aan haar zijde gestaan en had met moeite verborgen dat hij doodsbang was. Zijn vrouw had pijn en er was niets dat hij had kunnen doen om haar pijn weg te nemen. Nu waren ze alleen in de kamer en leunde Rayan met zijn voorhoofd tegen die van haar. 'Ik weet niet of ik dat ooit nog kan doorstaan, om jou zoveel pijn te zien lijden.' Teder streelde Dalila zijn gezicht. 'Je vrouw kan wel tegen een stootje.' Rayan pakte haar handen vast.'Besef jij wel hoeveel ik van jou houdt? Besef je wel hoe gelukkig je mij maakt.' Met tranen in de ogen keek Dalila hem aan. Haar geweldige man die haar door dik en dun steunde. 'En ik houd van jou Rayan, met heel mijn hart en ziel.' Ze glimlachten naar elkaar. Op dat moment kwam de zuster binnen en werd hun dochter naar binnen gebracht.Rayan en Dalila keken met grote ogen toe toen de zuster haar voorzichtig in Dalila's armen legde. De zuster maakte zich vervolgens uit de voeten. Met tranen in de ogen keek Dalila naar Rayan op. Zijn keel zat dichtgeknepen. Zijn vrouw en zijn dochter...'Ze is volmaakt,' zei Rayan met schorre stem. Dalila glimlachte door haar tranen heen. 'O Rayan,' zei ze. Hij glimlachte en streelde voorzichtig het gezicht van zijn dochter. 'Ze is perfect,' fluisterde hij. Ze keken elkaar recht in de ogen. Dalila glimlachte, wetend wat dit moment met hem deed. Ze ervoer namelijk hetzelfde. Dezelfde waanzinnige gevoelens hadden namelijk ook bezit van haar genomen. Dalila overhandigde hun dochter voorzichtig aan hem over. De grote Rayan Ranislanski liet tranen vallen toen hij zijn dochter voor het eerst in zijn armen hield. Hij drukte haar tegen zich aan en fluisterde: 'Ik zal je altijd beschermen kleintje.' Dalila kon haar tranen niet in bedwang houden. Wat was het ook een kanjer. Het was niet langer meer alleen haar held. Ze had er namelijk geen twijfel over dat hun dochter haar sterke en moedige vader zou aanbidden.'Aaliyah,' fluisterde Rayan met schorre stem. Dalila en hij keken elkaar glimlachend aan. Ze hadden de naam samen uitgekozen. Ze hadden zich innig op de bank opgekruld en hadden samen de naam voor hun dochter uitgekozen.Dalila mocht later op de dag naar huis. Rayan droeg zijn vrouw en dochter naar binnen, Dalila had Aaliyah in haar armen. Binnen troffen ze Yasmin, Issam, Marwan, Jamal, Laila en Adil aan. Ze gingen tegelijk staan toen Rayan met zijn vrouw in zijn armen en hun dochter de kamer binnen liep. Rayan legde Dalila voorzichtig neer. Laila knielde naast Dalila neer en pakte haar hand vast. Met tranen in de ogen keek ze haar aan. Dalila glimlachte naar haar. 'Wil je je kleindochter niet vasthouden?' 'Niets liever,' zei Laila met schorre stem en drukte een kus op Dalila's voorhoofd. Ze hield van haar schoondochter. Het kon ook niet anders. Het was een geweldig persoon en bovendien maakte ze haar zoon zielsgelukkig en had ze zojuist een oma van haar gemaakt.Marwan knielde naast zijn zusje neer en drukte een kus op haar voorhoofd. 'Ik ben heel trots op je Blacky.' Glimlachend keek Dalila hem aan. Na Marwan volgden Yasmin, Adil en Jamal. Issam was de laatste die Aaliyah vasthield. Zijn ogen glinsterden verdacht. Glimlachend keek Dalila hem aan. Issam ging staan en wende zich tot Rayan. 'Je hebt een prachtig gezin,' zei hij tegen hem. Rayan omhelsde zijn broertje. De Ranislanski mannen toch ook dacht ze. Stoer, hard, meedogenloos, maar tegelijkertijd hartstochtelijk, moedig en sterk.Op een gegeven moment schoot Yasmin in de lach. 'Hij heeft nog gelijk gekregen ook Dalila,' zei ze. 'Het is ook een meisje.' Trotst keek Rayan ze aan. 'Ik zei het toch.' Dalila glimlachte. Rayan grijnsde breed.