132

2K 81 8
                                    

'Dat lieg je, niemand weet hiervan!' 'Toch wel,' zei Rayan. Hij is aan het doordraaien besefte hij. 'Hoe ben je erachter gekomen?' vroeg Rediouan met luide stem. Roger en Jordan keken zwijgend toe. Dalila stond in een hoekje en keek met grote bang ogen toe.'Doet dat er iets toe Rediouan? Ik weet het en het is allemaal afgelopen, voor jullie allemaal.' 'Nee!' Dat was van Roger afkomstig. 'Dit mag niet voorbij zijn, niet voordat jij dood bent!' 'Het hele pand is omringd door politie Roger. Jullie kunnen geen kant meer op.' Roger schudde zijn hoofd.'Je moet dood!' 'Als je mij vermoord zal je eerste bezoekje dat je aflegt rechtstreeks naar de gevangenis zijn.' Roger schudde wild zijn hoofd. Dit mocht niet, niet nu ze zover waren gekomen. 'Rediouan, laat die waanzin los dat je Dalila dood wilt hebben en maak deze klootzak dood!' zei Roger gebiedend. Rediouan schudde zijn hoofd.'Ze weet alles, verdomme, ze weet alles. Hoe? Hoe ben je erachter gekomen?' Met woeste ogen keek hij Rayan aan. 'Ze heeft haar geheugen terug, dat is het. Dat kleine kreng heeft haar geheugen terug.' Wild beende Rediouan op Dalila af, met het pistool recht op haar afgericht. Zijn blik was opgejaagd.Met grote beangstigende ogen keek Dalila naar Rediouan. Die blik deed Rayan's uit zijn trance ontwaken. Hetzelfde gold voor Jordan. Beiden mannen renden op haar af, vastbesloten ervoor te zorgen dat Rediouan haar niets zou doen. Inmiddels was Rediouan bij Dalila genaderd.'Je hebt het er zelf naar gemaakt!' zei hij en hield het pistool op haar gericht. Dalila was verlamd door schrik. Rediouan haalde de trekker over en wilde schieten. Nee, schreeuwde Rayan inwendig. Op hetzelfde moment sprongen Rayan en Jordan voor Dalila. Het was Jordan die de schot opving. Er viel een oorverdovende stilte. Jordan viel bewusteloos neer. Dalila gaf een kil. Rayan's blik schoot naar Rediouan. Roger kwam op zijn broertje afgerend en knielde naast hem neer. Jordan opende zijn ogen. 'Dalila, waar is ze?' vroeg hij zwak. Dalila knielde huilend naast hem neer. 'Waarom moest je dat nu doen,' zei ze huilend. Jordan glimlachte zwakjes. 'Ik laat mijn kleine meid toch niet dood gaan. Als ik het niet had gedaan had Ranislanski er wel voor gezorgd.' Rayan legde zijn hand op Dalila's schouder.'Ik hoop dat ik je hiermee heb bewezen dat ik van je houdt.' Elke woord koste hem meer moeite. Rayan's blik vond die van Jordan. 'Zorg goed voor haar Ranislanski.' 'Shtt, spaar je krachten,' snikte Dalila. Jordan schudde zijn hoofd. 'Nee, ik moet het hebben gezegd.' Dalila huilde. 'Ik houd van je, vanaf het eerste moment dat ik je heb gezien heb ik van je gehouden. Je bent mijn kleine meid en ik zal mijn besluit nooit betreuren.' Hij sloot toen zijn ogen. Dalila wist dat het voorbij was. Haar tranen bleven stromen. Roger schreeuwde het uit. Rayan wende zich tot Rediouan die zich nog altijd niet had bewogen. 'Ben je nu tevreden?' Met een afwezige blik keek Rediouan naar hem op. 'Geef dat pistool hier Rediouan.' Rediouan herstelde zich.'Nee!' riep hij uit. 'Zij moet nog altijd dood.' Rediouan richtte het pistool op Dalila. Rayan overmeesterde hem op dat moment. Het pistool viel op de grond. Er ontstond een gevecht tussen beiden mannen. Rayan was duidelijk de sterkere. Hij had echter niet kunnen voorzien dat Rediouan nog een pistool zou hebben. Hijgend richtte Rediouan het pistool op Dalila.'Ze weet alles en haar geheimen moeten met haar mee in haar graf,' zei hij. Zijn stem hield in dat hij krankzinnig was. Er gebeurde toen opeens van alles tegelijk. Rayan haalde zijn eigen pistool tevoorschijn en schoot op Rediouan. Rediouan viel op de grond neer. Rayan rende naar Dalila en nam haar in zijn armen. Dalila klampte zich aan hem vast. Haar ogen werden toen groot van schrik. Rediouan hees zichzelf met moeite omhoog en hield het pistool dat eerder op de grond was gevallen op Dalila gericht. Rayan voelde Dalila verstijven. Snel draaide hij zich om. In één opslag zag hij wat er te gebeuren stond. Met zijn lichaam beschermde hij Dalila.Rediouan haalde de trekker over en schoot. Vijf schoten, vijf schoten die Rayan Ranislanski ontving en waarmee hij het leven van de vrouw redde van wie hij hield. Met een smak kwam hij op de grond terecht. De politie kwam op dat moment binnen gestormd. Marwan kreeg Dalila in het oog en snelde op haar af. Zijn ogen gingen van Jordan, naar Rediouan, en vervolgens naar Rayan. Dalila was krijtwit geworden. Haar ogen bleven onafgebroken op het bewusteloze lichaam van Rayan rusten. Haar hersens registreerden langzaam wat er zojuist was gebeurd.'Nee!' begon ze toen te schreeuwen. Het geluid klonk als die van een gewond dier. Het raakte Marwan tot in het diepst van zijn ziel. Hij sloot zijn ogen en drukte haar tegen zich aan. 'Nee!' schreeuwde ze weer en probeerde zich van Marwan losrukken. Hij hield haar tegen.'Laat me los Marwan! Ik moet naar hem toe. Ik moet...' Marwan drukte haar tegen zich aan. Dalila beukte tegen zijn borstkast. 'Laat me los. Rayan!' gilde ze. 'Rayan, Rayan!' Ze schopte en gilde totdat ze zichzelf had bevrijd. Alsof de duivel haar op de hielen zat rende ze naar Rayan toe. Ze liet zich in de plas bloed naast hem vallen. Haar handen zaten onder het bloed. Hete tranen stroomden langs haar gezicht.Rayan opende zijn ogen en glimlachte zwakjes naar haar. 'Ik houd van je,' kwam het met moeite over zijn lippen. Dalila drukte hem dicht tegen zich aan. Rayan sloot toen zijn ogen. Dalila schreeuwde het uit. Ze nam hem in haar armen en wiegde hem heen en weer. 'Nee, nee, nee!' Alle aanwezigen wenden hun blik af terwijl de jonge vrouw de man vasthield van wie ze hield en schreeuwde, en bleef schreeuwen. Er kwam geen eind aan. Alles en iedereen verdween voor haar naar de achtergrond. De enige die nog bestond was hij. Haar pijn was zo tastbaar. Haar ogen waren rood door de tranen waar geen eind aan kwam. Haar kleren zaten onder het bloed, het bloed van de man van wie ze hield, de enige man van wie ze ooit had gehouden. De sterke en krachtige man aan wie ze haar hart had verloren. De man die haar weer had laten leven. De man die haar alles was. De harde en hartstochtelijke Rayan Ranislanski.

Like a child Deel1 #VoltooidWhere stories live. Discover now