Like a child Deel1 #Voltooid

102

Wat vooraf ging...Rayan ging bij het raam staan en staarde naar buiten. Wat zou er precies door haar heen gaan? En wat als ze wist dat hij nog lang niet tevreden was. Hij zou pas tevreden zijn wanneer er niks meer van ze over was. Dalila stond zwijgend tegenover Jordan. Hij nodigde haar uit te gaan zitten. Ze gaf hier gehoor aan, maar zei geen woord. Vaag had ze door dat Jordan haar een glas te drinken in de hand schoof. Afwezig nam ze een slok. Na een hele tijd keek Dalila op.'Wat heeft hij nog meer gedaan?' vroeg ze. Jordan was blij dat hij kon beginnen. Hij zou Ranislanski in zijn val meenemen. 'Hij heeft onze grootste klant afgenomen,' antwoordde hij. Geschrokken keek Dalila hem aan. 'En dit betekent?' 'Dit betekent dat we aan het wankelen zijn. Natuurlijk, het bedrijf staat sterk. Door een klant minder is er heus geen drama aan de hand, maar wanneer je grootste klant besluit geen zaken meer met je te doen heb je wel degelijk iets om je zorgen om te maken. Maar zelfs dit hadden we kunnen doorstaan. Het krantenbericht ruïneert ons echter.''En dat kan zomaar? Iedereen zal het verhaal zomaar slikken?' 'Het is niet zomaar lieverd. Het is de grote Rayan Ranislanski die met het nieuws is gekomen. Het is de grote Rayan Ranislanski die normaal gesproken een bloedhekel aan de media heeft die de bron is.' 'En nu?' 'Nu vechten we om het hoofd boven water te houden.' Jordan die zag dat het nieuws haar aangreep glimlachte tevreden.'Dus zie je meisje, Ranislanski zal nooit ophouden. Het zal nooit genoeg zijn. Je oom en ik hadden gehoopt het verleden achter ons te kunnen laten. We willen geen oorlog meer. Niet nu jij in het spel bent.' Jordan zag de hoop in haar grote groene ogen. 'Je oom en ik willen het verleden achter ons laten en verder gaan. We willen vooruit kijken. Rayan maakt het ons alleen onmogelijk. Hij maakt het ons allemaal onmogelijk.' Jordan genoot. Hij vond het heerlijk Rayan zwart te maken. Zeker omdat de blik in Dalila's ogen liet zien dat ze niks liever wilde. Ze wilde niks liever dan dat er een wapenstilstand zou komen tussen beiden partijen.En zo ging eigenlijk de rest van het gesprek. Jordan was voornamelijk aan het woord en vertelde hoe vreselijk hij het wel niet vond dat het zo moest lopen. Hij zorgde ervoor dat hij overkwam als de persoon die vrede wilde. Hij legde het er dik in dat Rayan hem en zijn broer kapot maakte.Dalila zat erbij en zei niet veel. Ze luisterde naar Jordan en vond het vreselijk dat het zo moest lopen. Waarom kon Rayan ook geen vrede willen? Waarom handelde hij zo wraakzuchtig? Op een gegeven moment stond ze op. Ze had genoeg gehoord. Thuis trof ze hem in de keuken aan. Hun blikken vonden elkaar. De spanning was om te snijden. 'Heeft Remco je gemeld waar ik was?' verbrak Dalila de pijnlijke stilte. Ze stelde een vraag waar ze beiden het antwoord op wisten. 'Dat heeft hij inderdaad,' antwoordde Rayan. Dalila liep langs hem en schonk een glas water voor zichzelf in. 'Ik ga mezelf niet verontschuldigen,' zei ze en dronk het glas water in één teug leeg. 'Ben je tevreden met jezelf?' vroeg ze. De toon in haar stem vertelde dat ze woest was. 'Dat ben ik inderdaad,' zei Rayan kalm. Dalila schudde haar hoofd. 'Ik word hier moe van.' 'Ik ook.' Ze keken elkaar aan. 'Ik heb geen zin hier teveel woorden aan vuil te maken. Jij weet hoe ik erover denk en ik weet hoe jij er over denkt.' 'Inderdaad,' zei Rayan.Na deze woorden viel er een stilte die door niemand van hun werd ontbroken, want zoals Dalila al had gezegd: het was duidelijk hoe beiden partijen erover dachten. De energie om ruzie te maken was er niet. Het loste namelijk niets op. Het maakte de situatie alles behalve gemakkelijker. In de dagen die volgende spraken ze dan ook weinig met elkaar. De spanning kon niemand ontgaan, deze was namelijk om te snijden.