Like a child Deel1 #Voltooid

130

Wat vooraf ging...Hij hield zijn pas in toen hij het pakhuis was genaderd. Jaren geleden had hij hier ook gestaan. Hij was toen vervuld met woede en haat. Dit keer waren deze emoties ook aanwezig, maar waren ze vermengd met de allesoverheersende drang om hier voorgoed een eind te maken. Rayan haalde diep adem. Het was tijd dacht hij. Tijd om dit te stoppen. Hij bereidde zich mentaal voor en liep toen naar binnen. Zijn ogen vlogen door de ruimte. Dit was de plek dacht hij. Dit was de plek waar het zich allemaal had afgespeeld. De plek die Dalila jarenlang nachtmerries had bezorgd. Zijn ogen gingen keurend door de ruimte. Het was er kil en koud en vreemd genoeg was het weer net zo onbehagelijk als een paar jaar geleden. Het regende en er hing een harde wind. Rayan's blik ging naar de deur die een ander ruimte van het pakhuis verborg. Daar dacht hij. Zijn bewegingen waren die van een vastberaden man. Zijn bewegingen vertelde dat hij niet met zich zou laten spotten. Voorzichtig deed hij de deur open. Het volgende moment stond hij oog in oog met Jordan en Roger. Roger begon zacht te lachen. 'Je hebt ons dus gevonden.' Hij liep weg en kwam al snel terug. 'En?' vroeg Jordan. 'De kust is veilig,' antwoordde Roger. Rayan had echter geen aandacht voor hem. Zijn ogen vlogen naar Dalila. Ze zat op een stoel midden in de ruimte vastgeboden en had een bange blik in haar ogen. Rayan was woedend. Hij snelde op haar af. Jordan kwam voor haar staan.'Waar denk jij naar toe te gaan?' Moordlustig keek Rayan hem aan. 'Als je weet wat goed voor je is ga je uit de weg.' 'Het spijt met me je te moeten melden dat jij hier niet de lakens uitdeelt,' zei Jordan. 'Nee, eigenlijk maakt me dit reuze blij. Eindelijk heb je niet alles in de hand. Eindelijk zijn we het.' Vernietigend keek Rayan hem aan.'Als je me er niet langs laat wurg ik je met mijn blote handen.' Er viel een stilte na zijn woorden. Rayan maakte gebruik van dit moment door Jordan opzij te duwen. Hij rende op Dalila af en knielde naast haar neer. Hij nam haar gezicht in zijn handen. 'Alles oké?' vroeg hij met schorre stem. 'Nu weer wel,' fluisterde Dalila. 'Hebben ze niks met je gedaan?' Dalila schudde haar hoofd. Rayan legde zijn handen op haar schouders en wierp Jordan een hatelijke blik toe.'De dochter waar je zoveel van houdt bind jij vast?' Jordan bewoog onrustig op zijn benen. 'En, krijg ik nog antwoord?' Jordan knikte. 'Je hebt gelijk. Het is niet nodig haar vast te binden.' Rayan bevrijdde haar. Het volgende moment wierp Dalila zich in zijn armen. Rayan drukte haar met gesloten ogen tegen zich aan. 'Nog even en dan is het voorbij, dat beloof ik je.''Genoeg geknuffel,' klonk Roger's stem scherp. 'We hebben je heus niet laten komen om met z'n allen gezellig thee te drinken.' Rayan trok Dalila naast zich en sloeg een arm om haar schouder heen.'Twijfel niet aan mijn intelligentie heren.' Roger en Jordan begonnen te lachen. 'Dat doen we ook niet. We hebben alleen een grote verassing voor je. Een verassing die je duidelijk zal maken dat je toch niet zo slim bent.' Rayan moest zich inhouden ze niet te lijf te gaan.'En, wat houdt deze verassing dan wel niet in?' 'Dat merk je zo wel,' zei Roger met een boosaardig lachje. 'Voordat het zover is willen we hebben gezegd dat het na vandaag gedaan met je is.' Rayan vulde Dalila naast zich verstijven en drukte haar tegen zich aan.'Jullie gaan me vermoorden,' concludeerde Rayan kalm. Roger knikte. 'Je bent snel van begrip Ranislanski, dat zal wellicht ook één van de redenen zijn waarom je zo succesvol bent.' Roger spuwde de woorden eruit.'Al generaties lang vecht mijn familie tegen die van jullie. Jullie hebben ons altijd vernederd. Het begon allemaal met die akelige Salah Ranislanski.' 'De man is er niet meer,' deelde Rayan rustig mee. 'O, dat mag dan wel zo zijn, maar Salah Ranislanski is de persoon die dit allemaal was begonnen.' 'Volgens mij heeft Jade Schot hier ook zijn aandeel in gehad,' zei Rayan droog. Roger haalde zijn schouders op.'Je hebt gelijk. Mijn vader vertelde dat ze een hekel aan elkaar hadden, vooral Jade haatte Salah. Hij kon hem niet uitstaan, omgekeerd natuurlijk ook, maar volgens mij haatte Jade hem nog meer. Vooral nadat Salah met Ikram trouwde, het meisje dat Jade ook had gewild. Vanaf toen was de oorlog tussen de twee verklaard.' Rayan knikte.'Ik ken de geschiedenis van onze families. Waarom vertel je me dit?' 'Omdat ik wil dat je begrijpt dat die haat van generaties tot generaties is overgebracht. Ik weet nu niet wie er meer een hekel aan je heeft, Jordan of ik. In het begin was het een kant en klare zaak dat ik dat was, maar tegenwoordig ben ik daar niet meer zo zeker van. Je weet zelf dat ik op Dalila doel, maar goed. Ikram trouwde met Salah, niet met Jade.''Blijkbaar hield ze van Salah en niet van Jade,' zei Rayan met vernauwde ogen. 'Wellicht, maar feit blijft wel dat Salah het weer van Jade had gewonnen. Vervolgens begonnen ze beiden een eigen bedrijf en natuurlijk moest het weer zo zijn dat Salah Ranislanski de meest succesvolle was.' 'Er kan maar één de winnaar zijn,' zei Rayan met afkeur in zijn stem. 'Salah was in dit geval de betere.''Weet je, al jaren zie ik hoe de haat wordt overgebracht, maar het is nu, zovele jaren na Salah en Jade, dat deze haat zijn climax heeft bereikt. Je lijkt op hem, dat zegt mijn vader ook altijd. Ranislanski heeft na jaren een leider die als twee druppels water op Salah Ranislanski lijkt.' Rayan hoorde de woorden rustig aan, maar was ondertussen zeer alert. Elke beweging die Roger en Jordan maakte werd gezien en opgeslagen.'En nu heb jij ons dierbare bedrijf ontnomen. Het bedrijf dat Jade ooit met zoveel trots was begonnen heb jij nu verwoest, weet je wel hoe vernederend dat is!' Hoe meer Roger sprak hoe kwader hij leek te worden.'De Ranislanski's hebben het dan toch van Schot familie gewonnen! Maar ik zal me niet helemaal gewonnen geven, nooit! Hetzelfde kan ik van mijn broer zeggen.' Jordan deed een stap naar voren en ging naast zijn broer staan.'Mijn broer heeft gelijk. Ik weet niet wie er een grotere hekel aan je heeft. Door jouw toedoen wil mijn eigen dochter niets met mij te maken hebben.' 'Nee Jordan, daar heb je het zelf naar gemaakt,' zei Dalila met krachtige stem.'Maar heeft hij ons ooit een kans gegeven? Heeft hij vader en dochter ooit een kans gegeven? Nee, dat kan ik je wel melden.' Woest keek Rayan hem aan. 'Natuurlijk heb ik je die ruimte nooit gegeven. Op den duur zou je haar hebben vernietigd, denk je nu echt dat ik dat zou toelaten! Je bent gek als je denkt dat ik haar aan jouw gif en die van je broer zou blootstellen.' 'Er is geen sprake van gif!' schreeuwde Jordan. 'Ik houd van haar.' Dalila keek hem met grote ogen aan en schudde daarna haar hoofd.'Nee, dat doe je niet. Van iemand houden betekent ook het beste voor die persoon willen, zelf wanneer dit niet het beste voor jezelf is. Je denkt niet alleen aan je eigen belangen, maar ook aan die van een ander.' Dalila keek naar Rayan op en pakte zijn hand vast. 'Rayan heeft keer op keer bewezen van mij te houden.' 'Dat kan ik ook, maar dan moet je me die kans geven!' Dalila schudde haar hoofd.'Die kans heb je nu. Je hebt nu de kans me te laten zien dat je van me houdt. Je bent alleen niet van plan die kans te grijpen. Je wilt me weghouden van alles en iedereen wat me lief is, dat is geen liefde, dat is hebzucht.' Dalila keek naar Rayan op. 'Ik wil niet weg bij de personen van wie ik houd.' 'Maar je gaat wel mee,' zei Jordan met een brok in de keel. 'Over mijn lijk,' zei Rayan op zachte toon. Roger begon te lachen. 'Dat is ook de bedoeling. Je denkt toch niet dat je hier straks kunt weglopen? Nee, daar komt niets van in. Je bent te ver gegaan Ranislanski, veel te ver en nu zul je dan eindelijk boeten. Je zult boeten voor alles wat je ons hebt aangedaan en wij zullen pas tevreden zijn wanneer jij van deze aardbodem bent gewist.''Dat heb je eerder ook gezegd. Ik wacht eigenlijk op mijn verassing.' Roger glimlachte, een koude glimlach. 'Het is ook niet nodig om hem nog langer in het ongewisse te laten, toch broertje?' Jordan lachte. 'Nee, het is tijd voor zijn verassing.' 'Je kunt komen!' riep Roger toen. Gespannen wachtte Rayan af. Hij wist dat Rediouan tevoorschijn zou komen. In deze afgelopen tijd had hij zich met het idee proberen te verzoenen dat zijn neefje hem had verraden. Het idee wilde alleen niet wennen. Op dat moment kwam Rediouan tevoorschijn, met een pistool in zijn hand, gericht op Rayan. Op dat moment werd het ook echt voor Rayan. Rediouan had niet alleen hem, maar de hele familie verraden.