Like a child Deel1 #Voltooid

73

Wat vooraf ging...'Toe maar,' plaagde ze. 'Hij is charmant en kan ook nog eens een oprecht compliment geven. Ik ben onder de indruk Ranislanski.' 'Anders ik wel, en dan heb ik het over jou. Maar genoeg gepraat, haal deze man onmiddellijk uit zijn lijden en geef hem een kus.' 'Als dat is wat meneer wil, zal ik dat doen.' Ze sloeg haar armen om zijn hals en ging op haar tenen staan.Hij was goed voor haar. Ze hield zielsveel van hem. Haar hart verwarmde zich terwijl ze dacht aan hoeveel hij voor haar deed. Niet was hij alleen op zoek naar Anouar, maar ook naar Marwan en haar biologische vader. Hij zette zich voor haar in. Hij was er voor haar. Toen ze hem maanden geleden voor het eerst ontmoette had ze nooit gedacht dat hij het in zich had, maar meneer had een heel andere kant van zichzelf laten zien.Wie zou nu kunnen vermoeden dat Rayan Ranislanski een ware charmeur kon zijn? Een hartstochtelijke man die zijn leven zou wagen voor zijn dierbaren.Datgene dat ze zich een paar dagen geleden had herinnerd liet haar niet los. De angst dat hem iets zou overkomen bleef aan haar knagen. Er was zoveel dat haar bezig hield: Anouar, Marwan en haar biologische vader niet te vergeten. Ze was nieuwsgierig naar hem. Wat voor man zou het zijn? Zou hij haar wel willen, of zou hij niks met haar te maken willen hebben? Ze hoopte niet op het laatste. Ze wilde gewoon heel graag dat hij haar zou accepteren. Net als hij heeft hij nooit de kans gehad. Ze hebben nooit de kans gehad elkaar te leren kennen. Ze hebben nooit de kans gehad een vader en dochter relatie op te bouwen. Haar woorden tegen Jamal waren gemeend. Hij zou nu niet opeens op de tweede plek komen. Hij zou nu niet opeens minder belangrijk worden. Maar ze wilde gewoon zo graag de man leren kennen die bijzonder genoeg was dat haar moeder haar huwelijk hievoor had geriskeerd. Ze wilde weten wie haar biologische vader was.Wat vooraf ging...Ze hoopte niet op het laatste. Ze wilde gewoon heel graag dat hij haar zou accepteren. Net als hij heeft hij nooit de kans gehad. Ze hebben nooit de kans gehad elkaar te leren kennen. Ze hebben nooit de kans gehad een vader en dochter relatie op te bouwen. Haar woorden tegen Jamal waren gemeend. Hij zou nu niet opeens op de tweede plek komen. Hij zou nu niet opeens minder belangrijk worden. Maar ze wilde gewoon zo graag de man leren kennen die bijzonder genoeg was dat haar moeder haar huwelijk ervoor had geriskeerd. Ze wilde weten wie haar biologische vader was.Rayan's privé detective Nick bereidde zich voor. Nick werkte al jaren voor de familie. Hij kende ze maar al te goed en hij had Rayan goed genoeg leren kennen om te weten dat dit nieuws hem niet zou bevallen. Rayan zou ziedend van woede zijn. Jeetje, zelfs dat was te zacht uitgedrukt. De jongeman zou van dit nieuws gruwelen. Hij zou wensen dat hij Nick nooit de opdracht had gegeven op zoek te gaan naar de biologische vader van Dalila Yasrin. Rayan zou het nieuws vervloeken, en misschien zelfs wel de vrouw van wie hij hartstochtelijk hield...Nick was op van de zenuwen. Hij rechte zijn rug en ging Rayan's kantoor binnen. Rayan ging staan en begroette hem.'Wat heb je voor me?' kwam Rayan gelijk ter zake. Nick wenste dat hij niet degene moest zijn die hem dit moest vertellen. 'En?' vroeg Rayan. Nick had moeite met ademhalen. Het was een man die je niet snel bang kreeg, maar wanneer hij tegenover Rayan Ranislanski stond voelde hij zich klein en kwetsbaar.'Ga je nog praten,' zei Rayan ongeduldig. 'Ik heb haar vader gevonden.' Rayan knikte. Mooi, wat is zijn naam?' 'Misschien moet je even gaan zitten.' 'Schei uit met die onzin en kom ter zake Nick. Wat heb je voor me? Wie is haar biologische vader.' Nick probeerde het uit te stellen. Hij probeerde de genadeloze klap uit te stellen en bouwde zijn verhaal op.'Haar moeder, Hajar, leerde de man jaren geleden kennen. Ze werkte als secretaresse in het bedrijf.' 'Welk bedrijf?' Rayan's achterdocht was opgewekt. 'De man werkte in datzelfde bedrijf omdat deze door zijn vader werd gerund.' 'Dat is mooi allemaal, maar waar blijft het nieuws dat ik echt van je wil weten. Wie is deze man?''De moeder van Dalila viel voor de man omdat haar eigen man haar verwaarloosde. Deze man gaf haar alles wat haar hartje begeerde. Hij was het tegenovergestelde van haar man.' Rayan staarde peinzend voor zich uit. 'En toch koos ze ervoor terug te gaan naar haar man,' zei hij. 'Dat komt omdat ze het niet kon.' 'Wat kon ze niet?' vroeg Rayan.'Hajar kon het niet om bij hem te blijven. Ze kon niet wennen aan de leefstijl van de man. Hij was rijk en had karaktertrekjes die ze niet door de vingers kon zien.' 'Wat voor soort karaktertrekjes?' 'De man was geen lieverdje, net zo min als de rest van zijn familie. Hajar brak alle contacten met hem en heeft hem nooit laten weten dat ze samen een dochter hadden.' Rayan liet dit allemaal bezinken en keek toen naar Nick op. 'Zijn naam,' zei hij toen. Nick wist dat hij het niet langer meer kon rekken. 'Jjj..J..' Nick stotterde en haalde diep en zei toen met vaste stem: 'Jordan Schot.' Er had net zo goed een bom gelanceerd kunnen worden. Zo hard en wreed kwam het nieuws aan. Rayan werd asgrauw en staarde Nick ongelovig aan. 'Dit moet een vergissing zijn.' Nick schudde spijtig zijn hoofd. 'Ik vrees van niet. Jordan Schot is de biologische vader van Dalila Yasrin...' Rayan werd bleek. De woorden bleven door zijn hoofd malen. Jordan Schot is haar biologische vader... Dit kon niet waar zijn. Die vreselijke man kon niet de vader van Dalila zijn. Hoe kon een man die zo wreed is de vader zijn van een persoon die geen greintje slechts bezat? Hoe gruwelijk was het lot? Rayan haatte de man en toch moest het zo zijn dat hij de vader was van de vrouw van wie hij hield. 'Weet je dit absoluut zeker?' vroeg hij aan Nick. 'Absoluut. Het is haar vader, het spijt me.' Rayan knikte afwezig en ging bij het raam staan. Langzaam draaide hij zich om. Een leeg glas op zijn bureau moest het aan zijn woede geloven. Het glas viel in stukken op de grond. Nick knipperde met zijn ogen.Rayan keek hem aan. Nick trilde. Zijn ogen toonde haat, woede, en paniek. Nick slikte. Het was maar zelden het geval dat hij Rayan zo zag. De laatste keer was met de ontvoering van Yasmin. 'Je kunt gaan Nick. Bel me als je nieuws over Anouar en Marwan hebt.' Nick was blij te kunnen vertrekken. Snel maakte hij zich uit de voeten en liet een ziedende Rayan achter.Gevoelens van pure haat gingen door Rayan heen. Haar vader, haar vader, haar vader, ging het elke keer door hem heen. De klootzak was haar vader. De gewetenloze man was haar vader. Zijn aartsvijand was haar vader. De man op wie hij had gezworen wraak op te nemen was haar vader... Rayan haatte de broers Schots. Roger haatte hij nog meer dan Jordan, maar Jordan ontsprong de dans niet. Rayan was vastberaden deze twee mannen het leven zuur te maken. Hij was van plan hen alles te ontnemen wat ze lief was. En nu was het gebleken dat één van deze mannen de vader was van de vrouw van wie hij hield...Hij wist dat Dalila haar vader wilde leren kennen, maar Rayan kende zichzelf als geen ander, hij zou hem nooit accepteren. Hij zou nooit door de vingers zien wat Jordan allemaal had gedaan. Verdomme, hij wilde de man zien lijden! Nu hij er achter was gekomen dat hij de vader van Dalila was veranderde dit niet. Hij wilde hem net zo goed te grazen nemen, hen beiden.Zijn haat voor de man veranderde nu niet omdat hij er achter was gekomen dat hij de vader van Dalila was. Rayan streek door zijn haar. Wat nu? Wat moest hij tegen haar zeggen? Hoe ging hij hiermee om? Hij vervloekte het lot. Waarom moest het blijken dat deze man haar vader was? Werd hij op de proef gesteld. Werd zijn liefde voor haar op de proef gesteld? Werden hij en Dalila op de proef gesteld?Hoe vertelde hij haar dit zonder in woede uit te barsten? Hoe deed hij dat? Er waren geen personen die hij zoveel haatte als Roger en Jordan. Rayan ging achter zijn bureau zitten en probeerde zich op zijn werk te concentreren, zonder enig succes, dus besloot hij eerder naar huis te gaan. Hij moest het haar toch vertellen en hoe eerder hij dit deed, hoe beter.