Like a child Deel1 #Voltooid

78

Wat vooraf ging...'Mijn kleine meid met die klootzak... Over mijn lijk!' Het nieuws dat ze zijn dochter is, was hem net te oren gekomen, maar voor Jordan deed dit niet af aan het gevoel dat hij ervoer. Hij had een dochter en hij was vastberaden een deel van haar leven uit te maken.Mark stond met een zorgelijke blik naar Jordan te kijken. De bezitterige blik in zijn ogen hield weinig goeds in. 'Ik zeg het niet graag Jordan, maar jij hebt helemaal niks over haar te zeggen. Zoals ik al zei, jullie kennen elkaar niet.' 'Dan moet ik hier maar verandering in brengen.' 'Hoe? Wie zegt jou dat ze iets met jou te maken wil hebben. Ze kent je reputatie. Ze zal hem niet laten vallen.' 'Nog een reden om Ranislanski niet bij haar te willen. Hij zal me bij haar uit de buurt willen houden. Hij zal ons geen eerlijke kans geven.' 'Misschien wil zij jou die wel niet geven,' opperde Mark voorzichtig. Jordan wilde niet aan dat idee denken. Hij wilde slechts de dochter leren kennen die hem al jaren was ontnomen.'Als ik had geweten dat zij mijn dochter was had ik er wel voor gezorgd dat we elkaar kenden. De dingen zouden er heel anders uitzien. Dit zal ik haar ook zeggen.' 'En jij denkt dat hij dit goedkeurt?' Jordan lachte zacht.'Natuurlijk niet, Rayan heeft een hekel aan mij en Roger.' 'Dus?' 'Ik zal wel later bepalen wat ik met Ranislanski ga doen, nu richt ik me op mijn dochter.' 'Als je denkt dit te kunnen zonder een oorlog met Rayan Ranislanski te beginnen heb je het mis Jordan. Hij zal haar op alle fronten beschermen, ook tegen jou als het moet.' Hier wist Jordan niks op te zeggen. De familie Ranislanski en Schot lagen al jaren met elkaar overhoop. Wie had ooit gedacht dat de twee families een wederzijdse belangstelling zouden hebben. Dalila Yasrin was de dochter van Jordan Schot, de man aan wie Rayan Ranislanski een hekel had. Rayan was de jongeman die de familie Schot haatte. En tussen hem en Dalila was er een liefde ontstaan die ze voor altijd aan elkaar zou verbinden, wat er ook mocht gebeuren. 'Ik heb al genoeg jaren verloren. Ik zal me niet door Ranislanski laten tegenhouden.' 'Hoe ben je dan van plan hem te omzeilen?' Jordan's ogen stonden wraakzuchtig.'Ik zou er alles aan doen om hem bij haar weg te houden.' 'Je reageert zo bezitterig. Je kent haar niet eens.' 'Het is mijn dochter Mark, meer hoef ik niet te weten. Ik voelde me gelijk met haar verbonden, nu weet ik waarom. Die keer dat ik haar in zijn kantoor ontmoette had ik mijn ogen niet van haar af kunnen houden. We verdienen een eerlijke kans.''Dat ontken ik ook niet. Ik vind wel dat je naïef bent te denken dat je Rayan zomaar uit de weg kunt ruimen.' 'Nee, dat denk ik niet. Ik zal er alleen alles aan doen Rayan Ranislanski bij haar uit de buurt te houden.' 'En daar ligt jouw naïviteit. Die twee krijg je niet uit elkaar.' 'Dat zullen we dan nog wel zien. Ik wil mijn dochter niet met die klootzak zien.''Je hebt niks te zeggen Jordan, niet in dit geval. Je gaat ervan uit dat je van alles kunt maken, maar dat is niet het geval. Ik denk niet dat ze het van je zal pikken dat jij haar vertelt wat ze wel en niet moet doen.' 'Zover vooruit wil ik nog niet denken. Ik wil me alleen maar concentreren op het feit dat ik met haar in contact moet komen.''Ik vind dat je voor de zekerheid een DNA test moet doen, al is het maar om dat klein beetje twijfel weg te nemen.' Jordan knikte bedachtzaam. 'Je hebt gelijk, alleen weet ik nu al wat de uitslag van die test zal zijn. Dat meisje is mijn dochter.' Bij het uitspreken van die woorden glommen zijn ogen. In gedachten schudde Mark zijn hoofd. Dit kon nooit goed aflopen.'We moeten nodig iets doen aan dat ego van jou Ranislanski, zo kan het natuurlijk niet.' Geamuseerd keek Rayan Dalila aan. Ze was hem op kantoor komen opzoeken en vanaf dat moment had hij zich niet meer kunnen concentreren. Het feit dat ze op zijn schoot zag maakte het er absoluut niet beter op, niet dat je hem hoorde klagen, verre van. Hij genoot ervan haar zo dicht bij zich te hebben.'Wat had je dan in gedachte?' 'Hmm, ten eerste doe ik er zelf aan mee. Ik moet niet meer zoveel complimenten geven. Straks ga je nog naast je schoenen lopen, dat willen we niet hebben.' Rayan schoot in de lach en kietelde haar.'Dus jij vind dat ik een opgeblazen ego heb?' Onschuldig keek ze hem aan. 'Ik kan me niet herinneren dat ik het zo heb geformuleerd.' Met een twinkeling in zijn ogen keek hij haar aan.'Het geven van een kus zal mijn ego niet in de weg staan,' zei hij. 'Is dat een hint Ranislanski?' Hij liet zijn wenkbrauwen op een neer gaan. 'Wat dacht jij dan! Kom op, waar blijft mijn kus?' Dit keer was het aan haar de beurt hem geamuseerd aan te kijken. 'Maar nu maak je de fout door te denken dat ik mee zal werken.' Hij gromde en sloeg zijn armen om haar heen. 'En of je mee zult werken.' Hij kuste haar hartstochtelijk. Een hartstocht waar ze geen nee tegen kon zeggen. Het duurde dan ook niet lang eer ze hem net zo hartstochtelijk terug kuste. Met zijn duim streek hij over haar onderlip toen ze elkaar loslieten. 'Als je het maar niet waagt.' Dreigend keek ze hem aan. 'Wat is er? Mag ik niet zeggen, ik zei het toch.' Ze gaf hem een harde stomp. 'Je bent een rotzak Ranislanski.' Met een stralende glimlach keek ze hem aan. En op dat moment zwaaide de deur open en kwam Jordan Schot binnen.