Like a child Deel1 #Voltooid

93

Wat vooraf ging...'Ik was dit niet van plan weet je. Ik was niet van plan hier binnen te komen en al mijn gezonde verstand te verliezen. Volgens jou hebben wij Ranislanski mannen hier af en toe gebrek aan.' Er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. 'Kijk me aan Dalila. Ik wil dat je me in de ogen aankijkt wanneer ik dit zeg.' Hij legde zijn handen op haar schouders.'Stel me die vraag nooit meer Dalila.' 'Je gaf geen antwoord, ik was bang.' Hij schudde zijn hoofd. 'Van mij mag je aan alles en iedereen twijfelen, maar twijfel niet aan mij. Twijfel niet aan mijn liefde voor jou, over de kracht hiervan, over de diepgang. Jij bent het belangrijkst.' Ze slikte.'Dat laat je niet altijd even goed merken. Net bijvoorbeeld... Ik kom er dan niet doorheen. Hetgeen ik zeg lijkt niet van belang te zijn. Je bent dan zo met jezelf bezig. Ik weet niet zo goed wat ik ermee aanmoet. Je geeft me het gevoel dat mijn mening in dit geheel er niet toe doet.' Hij sloot zijn ogen en opende deze weer.'Ik weet dat ik dingen zeg die ik eigenlijk helemaal niet moet zeggen, maar ik blijf bij mijn standpunt. Ik weet ook dat jij bij het jouwe blijft. Ik blijf erbij dat je Jordan niet moet vertrouwen en jij blijft erbij dat ik niet zo wraakzuchtig moet zijn. Geen van ons die van gedachten verandert, en toch moeten we een manier vinden om hiermee om te gaan.' 'Ik weet het,' fluisterde ze. 'Maar hoe?' 'Wanneer je zegt dat je niet zeker weet of jij en ik dit wel redden... Ik word gek. Ik wil dat helemaal niet horen.' 'Ik wil het helemaal niet zeggen, maar... Je dwingt me ertoe. Je zegt net zelf dat geen van ons van gedachte zal veranderen. We weten beiden wat dit betekent. Dit was niet de laatste keer dat we hier ruzie om hadden.' Rayan knikte.'Ik vind het vreselijk dat je naar Jordan bent geweest.' Dalila boog haar hoofd. 'Ik weet niet of het ook de laatste keer was.' Hij moest tegen zichzelf vechten niet in woede uit te barsten. Het was juist de bedoeling dat ze het goed maakte, niet erger. Hij knikte toen maar.'Ik steun het niet.' 'Dat weet ik,' zei ze zacht. 'Dat vind ik moeilijk. Ik vind het moeilijk dat je niet achter me staat.' 'Ik kan het niet, vraag het niet van me.' 'Dat weet ik en dat doe ik ook niet.' Ze keken elkaar recht in de ogen aan. Ze wisten beiden wat dit betekende. Hij was niet in staat Jordan met rust te laten en zij was niet in staat bij hem weg te blijven. 'En dit is wat ik bedoelde,' zei Dalila op fluistertoon. 'Daarom ben ik bang voor ons. Wie zegt dat we sterk genoeg zijn. Ik weet dat je van me houdt, hier twijfel ik ook niet aan, maar we kunnen onze ogen niet sluiten. Ik kan niet garanderen dat we sterker dan dit zullen zijn, jij ook niet.' Zijn ogen stonden vastberaden.'Die garantie geef ik wel!' Ze schudde haar hoofd. 'Je kunt niet doen en laten wat je wilt en van mij verwachten dat ik het allemaal pik. Ik vind het vreselijk dat je mijn liefde voor vanzelfsprekend neemt, dat jij mij voor vanzelfsprekend neemt.' Ongelovig staarde hij haar aan. 'Wat zei je nou? Dat ik jouw liefde voor vanzelfsprekend neem, dat ik jou voor vanzelfsprekend neem? Ik ben als de dood je kwijt te raken! Ik ben als de dood dat je bij me weg gaat!' Haar hart miste een slag. Ze keek in zijn ogen die pijn toonde en stortte zich in zijn armen. 'Waarom moet het zo ingewikkeld zijn?' fluisterde Dalila. Rayan hield haar stevig vast. 'Ik weet het niet lieverd, ik weet het niet.' Hij sloot zijn ogen en drukte haar tegen zich aan. Hij wilde vastberaden overkomen, alsof hij niet bang was, maar dat was hij wel. Hij wist dat ze gelijk had. Ze hadden geen enkele garantie. Maar als zij belangrijker voor hem was moest het toch niet zo ingewikkeld zijn? Hij zwoor zichzelf op dat moment dat hij haar niet kwijt zou raken. Wat hij hiervoor moest doen kon hem weinig schelen, maar hij zou haar niet verliezen.'Langzamerhand zul je er wel gek van worden: het spijt me. Denk alsjeblieft niet dat ik het idee heb dat ik alles maar kan maken om vervolgens met een excuses aan te komen. Ik weet dat ik het zwaar verpest. Ik weet dat ik je pijn doet. En waarom...? Ik doe het niet bewust. Ik voel alleen zoveel woede jegens Jordan en Roger. Het is geen excuus, het is mijn verklaring voor het geheel. En ik weet dat dat het ook niet allemaal goed maakt. Het maakt me bang Dalila, dit, wat ik voor je voel. Het is zo heftig. Ik verras mezelf. Als iemand mij in het verleden had gezegd dat ik deze gevoelens voor iemand zou ervaren zou ik in lachen uitbarsten.' Haar onderlip trilde. 'Ik kan niet geloven dat jij ergens bang voor bent.' Hij glimlachte. 'O, ik ben als de dood voor jou. Ik ben als de dood je kwijt te raken.' Het feit dat hij zich aan haar bloot stelde, maakte het voor haar gemakkelijker hem te vergeven. Ze wilde alleen wel recht hebben gezet dat ze niet alles van hem zou pikken, hoeveel ze ook van hem hield.'Ik houd van je Rayan Ranislanski, zielsveel. Er is geen persoon op deze wereld bij wie ik me zo veilig voel als bij jou. Ik wil alleen wel gezegd hebben dat mijn liefde voor jou me niet blind maakt. Ik stel geen ultimatum, we moeten hier samen uit zien te komen, maar ik kan niet alles van je pikken.' Zo, dat was eruit. Nu nog zijn reactie.Rayan nam haar woorden rustig op. Hij wist dat ze gelijk had. Hij kon niet alles zeggen en doen en van haar verwachten dat ze het pikte, ze verdiende beter. Verdomd, ze verdiende alleen het beste. Zelfs zijn leven voor haar geven zou hem niet teveel zijn.Hij liep naar haar toe en nam haar in zijn armen. 'Ik neem je liefde niet voor vanzelfsprekend, net zo min als ik jou voor vanzelfsprekend neem. Ik besef heel goed hoe ik het heb getroffen met jou. Je kijkt niet meer tegen de Rayan die jou ooit wantrouwde. Je kijkt naar een Rayan die zijn leven voor je zou geven.' Elke woord kwam rechtstreeks uit zijn hart. Er verschenen tranen in Dalila's ogen.'Aangezien ik net zoveel van jou houdt moeten we hier het beste van zien te maken Ranislanski.' Haar stem klonk schor. 'Daar moeten we dan maar voor zorgen mevrouw Yasrin.' Ze klampten zich aan elkaar vast. Hun omhelzing sprak van wanhoop en liefde.Wat vooraf ging...'Aangezien ik net zoveel van jou houdt moeten we hier het beste van zien te maken Ranislanski.' Haar stem klonk schor. 'Daar moeten we dan maar voor zorgen mevrouw Yasrin.' Ze klampten zich aan elkaar vast. Hun omhelzing sprak van wanhoop en liefde. 'En, wat was je van plan met Ranislanski te doen?' De drie mannen waren bij elkaar gekomen. Het frustreerde ze dat ze nog altijd niet in hun pogingen waren geslaagd Rayan uit de weg te ruimen, maar dit keer waren ze meer vastberaden dan ooit, zeker waar het één van hun betrof: Jordan Schot.'Ik hoef die jongen absoluut niet als schoonzoon.' Haat klonk in zijn stem. Zijn broer, Roger Schot, ging naast hem staan en legde een hand op zijn schouder.'We krijgen hem wel Jordan, vroeg of laat.' 'Jullie begrijpen wel dat de link van zijn overlijden nooit naar mij, naar ons, mag worden gelegd.' Roger en de jongere man knikten.Roger was zeer aangenaam met de laatste ontwikkelingen. Hij was dolblij dat de bloedmooie Dalila Yasrin de dochter van zijn broertje was gebleken. Het betekende namelijk dat Jordan het spelletje tot het uiterste zou uitspelen. Roger heeft zich vaak genoeg zorgen gemaakt of Jordan het wel kon, nu hoefde hij hier zich geen zorgen meer om te maken. Jordan had nu zijn persoonlijke strijd met Ranislanski.Ze hadden beiden een hekel aan Rayan, maar de haat van Roger ging een stuk verder. Hij kon de jongeman niet uitstaan. Hij kon het niet uitstaan dat hij ze keer op keer te slim af was. Jammer dat ze drie jaar geleden waren gefaald in hun poging hem uit de weg te ruimen. Hun poging van een paar maanden terug was ook mislukt, maar hoeveel geluk kon een persoon hebben? De volgende keer zouden ze hem te grazen nemen.'Dalila mag er nooit achter komen dat wij achter de aanslagen zitten.' 'Hoe wilde je dat doen?' vroeg de jongeman. 'Ranislanski weet zeker dat jullie er achter zitten.' 'Maar hij heeft geen enkele bewijs,' zei Roger. 'Daar hebben jullie gelijk in, maar denken jullie niet dat hij zijn vermoedens met haar heeft gedeeld?''Daar heb je een goede punt,' zei Jordan. 'Maar zonder bewijs kan hij ons niks maken. Ik voelde het. Toen ze me een paar dagen geleden was komen bezoeken voelde ik dat ze contact met me wilde. Ze wil haar vader leren kennen.' De glinstering in Jordan's ogen kon niemand ontgaan.'Denk je dat het je ook zal lukken?' vroeg Roger. 'Om haar volledig aan jouw kant te krijgen?' 'Natuurlijk, Ranislanski maakt er geen geheim van dat hij mij stuk wil maken, ook niet tegenover haar. Dat gaat aan haar knagen. Hoelang zal ze het volhouden om met zo'n wraakzuchtig iemand te leven? Ranislanski zal zijn eigen graf graven.' 'En wat was jij van plan?' vroeg de jongeman. 'Ik houd me een beetje gedeisd. Het moet vooral lijken dat Ranislanski de wraakzuchtige van ons is. Ik moet vooral overkomen als degene die hier eigenlijk een eind aan wil maken.' 'Nu doe je haar intelligentie geen recht,' zei de jongeman. 'Daar prikt ze zo doorheen.' 'Niet als ik het spelletje goed speel. Dalila wil helemaal geen oorlog. Het liefst wil ze dat haar vader en... Ranislanski het bijleggen. Daar zal ik op in spelen.' Het lukte Jordan niet om over Rayan te praten als de man van wie Dalila houdt. 'Je wilt haar dus in feite voorliegen?' 'Als dat wat ervoor nodig is haar bij hem weg te houden, ja.' 'Stel het lukt je, wat dan? Hoe verder? Jij denkt de rest van je leven de schijn op te kunnen houden dat je een lieverdje bent? Dat moet ik dan aan Ranislanski meegeven. Hij is volledig zichzelf tegenover haar. Ze kent zijn gebreken maar al te goed, en alsnog houdt ze van hem. Hij hoeft zich niet anders voor te doen om verzekerd te zijn van haar liefde.' Jordan haatte het om de woorden te horen. Hij wilde helemaal niet dat zijn kleine meid van die klootzak hield!'Daar komt ze wel overheen. Ze verbeeldt zich maar dat ze van hem houdt.' De jongeman schudde zijn hoofd. 'Het is heel dom dat te denken. Ze houdt wel degelijk van hem. Om even terug te komen op je woorden van net: je wilt haar doen denken dat Ranislanski de persoon is die oorlog wil en niet jij. Hoe ga je het verklaren wanneer hem iets overkomt? Roger en jij zijn de eerste verdachten.''We zijn echt niet van plan een spoor achter te laten. We gaan dit heel zorgvuldig aanpakken.' 'Dat altijd, maar ze zal hoe dan ook een vermoeden hebben dat jij er achter zit, samen met Roger natuurlijk.' 'Hij zal er dan niet zijn om dit idee te bevestigen,' zei Jordan geïrriteerd. 'Hij is dan al uit de weg geruimd.'