I'll show you /JB/ 1&2 ✔

Część 2. Prolog

Postawiłam w kącie walizki i wróciłam się do holu po wózek.
Dotknęłam rączki mojego maleństwa i uśmiechnęłam się do siebie.
Mały rośnie jak na drożdżach. Minęły już dwa lata odkąd dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Nathan ma już ponad rok i wciąż nie mogę się nadziwić jaki podobny jest do swojego ojca. Z Justinem nie mam kontaktu. Wyjechałam i zostawiłam swoje stare życie za sobą. Mam niecałe dwadzieścia lat i stałam się odpowiedzialna, bo mam za kogo. Skończyłam terapię i z moimi snami już jest lepiej. Są, ale bardzo rzadko. Już się nie okaleczam.
Kale oświadczył się Lynn. Nie zamierzają się jeszcze pobierać, bo uważają, że są za młodzi, ale zostali w Seattle i są ze sobą szczęśliwi. Hanna nie odzywa się do mnie od tej wycieczki, która była ponad dwa lata temu. Ryan powiedział, że Juss zaczął regularnie brać narkotyki i, że się bardzo zmienił. Nie chcę o tym nawet myśleć.

Poczułam rękę oplatającą mnie w talii i lekki pocałunek w policzek. Poznałam Nicka, kiedy przyjechałam do Houston. Świetnie się dogadywaliśmy i nie przeszkadzało mu to,że jestem w ciąży. Kilka miesiąc przed narodzinami Nate'a zostaliśmy parą. Jestem z nim szczęśliwa i kocham Go, a Nick traktuje małego jak swojego. Jest tylko mały problem. Bez wzajemności. Nie mogę Go zostawić z małym, bo Nate zaczyna płakać i uspokaja się tylko wtedy jak mnie widzi. Widzę, że Nick jest wkurzony i jest mu przykro, ale stara się nie pokazywać, że mu to przeszkadza. Próbuje przekonać do siebie małego jak tylko może.

Wzięłam Nate'a na ręce i pocałowałam jego małą główkę. Nick mnie objął, a ja poczułam łzy napływające do oczu. Nareszcie jestem szczęśliwa. Zapomniałam o ojcu( no prawie) i o tym co było z Justinem.
Czemu sama się oszukuję? Nie ma dnia żebym o nim nie myślała. Ale się boję jego wybuchowego charakteru. Tego, że zaczął ćpać. Boję się co by zrobił mi i dziecku gdybym z nim została. Tak jest dobrze. Staram się o nim zapomnieć. Mam Nicka.

Wszystko się układa.