ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း- ၅၆ ( ရုပ်သွင်အစစ်အမှန်က ဘယ်သူလဲ)

[လူကောင်းမှန်ရင် ကံလည်းကောင်းမှာပါ]

ဆူးဟွိုင်တောင်နန်းမှာ ဧကရာဇ်အရှင် စံမြန်းနားနေတော်မူရာ ယာယီနန်းဆောင် နောက်တစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ နေရာအားဖြင့် ယွင်တာမြို့၏ တောင်အရပ်တွင် တည်ရှိကာ အခြားနန်းဆောင်များနှင့်မတူသည်မှာ ကြီးကျယ်ထည်ဝါသောအရိပ်အငွေ့မျိုး ကိန်း၀ပ်မနေဘဲ တစ်မူထူးခြားသော ဗိသုကာလက်ရာများနှင့် သူ့နည်းသူ့ဟန် တင့်ဆန်းလှပနေခြင်းပင်။

ဖန်တီးသူဗိသုကာပညာရှင်များမှာ ယန်ဇီမြစ်တောင်ပိုင်းမှလာသော ကျန်းနန်နယ်သားများဖြစ်ကြသဖြင့် ဆူးဟွိုင်တောင်နန်းမှာ မြောက်ပိုင်းဒေသရှိ အခြားစံအိမ်တော်များလို ထည်ဝါခြင်းမျိုးမရှိ ။ ဖြူလွလွနံရံ ၊ မဟူရာရောင် ခေါင်မိုးပြသာဒ်၊  ပန်းမာလာအသွင် ထွင်းထုဖြစ်တည်ရစ်စေသော လေသာနန်းဆောင်အသွယ်သွယ်နှင့် သိမ်မွေ့ရိုးရှင်းသောအသွင်ဟန်ပန်သာ ရှိပေ၏။

*******

သန်းခေါင်ယံအချိန်။

သွမ့်ယောင်နှင့်နန်မော်ယဲ့တို့နှစ်ယောက်သား တဲအိမ်ငယ်ဘက်အသွား ၊ သွမ့်ပိုင်ယွဲ့ကြီးနှင့် လမ်းမှာ တည့်တည့်ဆုံမိလေသည်။

သွမ့်ယောင်ကတော့ အစ်ကိုဖြစ်သူကိုမြင်သည်နှင့် ​နောက်သို့ခြေနှစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်ကာ ဆရာဖြစ်သူ၏ အနောက်ဘက်၌ အလိုလိုပုန်းခိုပြီးသားပင်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်တော့ သွမ့်ပိုင်ယွဲ့တစ်ယောက် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကာ-

"ဒီလောက်ညဥ့်နက်နေပြီကို ဘယ်တွေ သွားကြဖို့လဲ"

"မင်း....မင်းကရော၊ ဘယ်သွားဖို့လဲ"

နန်မော်ယဲ့လည်း မျက်မှောင်ကြီးကြုတ်ကာ ပြန်၍ အမေးထုတ်လိုက်၏။

"ဒီလမ်းက အိပ်ခန်းဆောင်ဘက် သွားတဲ့လမ်းပဲလေ "

"အေး အေး၊ ဟုတ်ပြီ။ သွားစရာရှိတာ သွားတော့လေ။ ငါတို့လည်း အဆောင်အမြန်ပြန်ပြီး အနားယူတော့မလို့ပဲ"

နန်မော်ယဲ့က တပည့်ငယ်၏ လက်ကိုဆွဲကာ လာရာလမ်းအတိုင်း ပြန်လှည့်သွားသည်။