ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း - ၆၅ (မိစ္ဆာဓား တစ်ဖန်နိုးထခြင်း)

[ခွေးသွေးတစ်ခွက်လောက် လာဖျန်းလိုက်စမ်းပါ]
================================

အတန်ကြာလေးဖင့်နေပြီးနောက် အဘ်ိုးအိုရွှမ်ထျဲန်းလည်း ရွှေနန်းတော်သို့အတူလိုက်ပါသွားရန် သဘောတူလိုက်၏။

"ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်၊ အဘိုး"

ချူယွမ်က ဆက်ဆို၏။

"ဒါဆိုရင် အခု ကိုယ်တော်မြတ်ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်။ ဒီနေ့ အနှောင့်အယှက်လာပေးမိတာကို စိတ်မရှိပါနဲ့"

"ဒီနန်းဆောင်မှာ ဆယ်နှစ်ကျော်ကြီးများတောင် အလကားစားသောက်နေထိုင်လာခဲ့တာပါဘုရား။ တစ်ခုခုတော့ တုံ့ပြန်ကျေးဇူးဆပ်သင့်ကြောင်းပါ"

"ညနေခင်းကျရင် အဘိုးကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးကြည့်ဖို့ တော်ဝင်သမားတော်တွေ ကိုယ်တော်လွှတ်ပေးလိုက်မယ်၊ ဆေးကုသမှုခံယူဖို့ ထပ်ပြီးမငြင်းဆန်ပါနဲ့တော့"

ရွှမ်ထျဲန်းလည်း အသာငြိမ်နေ၏၊ ဘာမှတော့ပြန်မပြော။သွမ့်ယောင်ကတော့ ချူယွမ်နှင့်အတူ လိုက်မပြန်သေးဘဲ ထိုနေရာ၌သာ ရပ်နေချေ၏။

"ငါ့ကိုမေးစရာရှိလို့လား၊ ကောင်လေး"

"မရှိပါဘူး၊ အဘိုးနဲ့ အဖော်လုပ်ပေးချင်ရုံပါ"

ရွှမ်ထျဲန်းက ပြုံးလိုက်သည်။

"ငါ့ကိုယ်ငါ အဆုံးစီရင်လိုက်မှာစိုးလို့လား"

သွမ့်ယောင်က ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့်သာဝန်ခံလိုက်၏။

ဤမျှရက်စက်ကြမ်းတမ်းလှသော ဘဝနောက်ကြောင်းကို ချက်ချင်းကြီးဖော်ထုတ်ခံလိုက်ရတော့ အရင်ကလို ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းမနေနိုင်လောက်တော့။ ထို့အပြင် အတိတ်ကဖြစ်ရပ်တွေကိုပါ ပြန်လည်ရင်ဆိုင်ရန် တွန်းအားပေးခံရသေးသည်။ ဤအသက်အရွယ်ရောက်တော့မှ ဒီလိုအရှုပ်အထွေးနှင့် ပြန်လည်ပတ်သက်ရမည်မို့ အဘိုးအိုကို သွမ့်ယောင် စိတ်မပူဘဲမနေနိုင်။

ရွှမ်ထျဲန်းက အင်္ကျီလက်ထဲနှိုက်ကာ တစ်စုံတစ်ခုကို ရှာဖွေလိုက်၏။ထို့နောက် လက်ထဲတွင်ပါလာသော ပုလင်းအသေးလေးတစ်ခုကို သွမ့်ယောင်ရှေ့ချလိုက်သည်။