ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း - ၆၉ (နှစ်သစ်ကူးည)

[တစ်နှစ်ဆိုတာလည်း ခံရသိပ်မခက်လိုက်ပါဘူး]

================================

သူရိယစန္ဒာတောင်စခန်းမှ ပြန်စာများမှာ အရင်အတိုင်းပင် ဖြေဆိုထားသည်။ ထျဲန်းချန်ရှားဆိုသည်မှာ မည်သည့်ပစ္စည်းမျိုးဖြစ်မှန်းပင်မသိကြောင်း ၊ ရွှေချည်ပိုးကောင်ကို ရပ်တန့်စေနိုင်သော သိုင်းပညာရပ်ဟူ၍ မည်သည့်ဂိုဏ်းမှာမှမရှိကြောင်းတို့သာ ဖြစ်သည်။ သို့ပေမင့် သိုင်းလောကမှာ အလွန်ပင် ကျယ်ပြောနက်နဲသည်ဖြစ်ရာ လုံးဝရှာမတွေ့နိုင်လောက်ဟုလည်း အတိအကျဆို၍မရကြောင်းတော့ ​​ထပ်ပြောလာ၏။

ချူယွမ်မှာ သက်ပြင်းချလိုက်ကာ ထိုစာလွှာများကို သေချာသိမ်းထားလိုက်သည်။

ရှီးနန်ဘက်ကလည်း အစပိုင်းက တစ်လကိုစာတစ်စောင်နှုန်း အချိန်မှန်မှန် ပို့လာတတ်လေ့ရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းကျတော့ တဖြည်းဖြည်း ကျဲပါးသွားကာ နှစ်လမှတစ်ကြိမ် ၊ တစ်ခါတစ်လေ သုံးလနေမှတစ်ကြိမ်သာ ပို့လာတော့သည်။ ဖွင့်ပြီး ဖတ်ကြည့်တော့လည်း အကြောင်းအရာများက အက်ကြောင်းထပ်နေ၏။ နောင်တော်ကြီးမှာ ဘေးအန္တရာယ်ကင်းရှင်းကြောင်း၊ အစစအရာရာ အဆင်ပြေကြောင်း စသည်တို့သာဖြစ်လေ သွမ့်ယောင်ကများ ဒီစာလွှာများကို တစ်နှစ်လုံးစာ တစ်ထိုင်တည်းအပြီး ရေးထားလေသလား၊ ပြီးမှ မိမိဆီတစ်လတစ်စောင်နှုန်း ပို့လာလေသလားဟု ချူယွမ်ထင်မိသည့်အထိပင်။

******

နွေဦးရာသီလွန်မြောက်ပြီးနောက် နွေဂိမှာန်သို့ ကူးသန်းရောက်ရှိလာချေပြီ။ ထို့နောက် ရွက်ကြွေ ရာသီသို့ရောက်ကာ မိုးများရွာသွန်းလာတတ်၏။ မိုးသံလေသံများက စိတ်အစဥ်အား အတော်ပင် ဆွေးမြေ့စေသည်။

ဆူးဟွိုင်တောင်နန်း၌ သွမ့်ပိုင်ယွဲ့အား သွားတွေ့စဥ် ဆောင်းခဲ့သော ထီးကိုယူကာ နန်းတော်အပြင်ဘက်သို့ ချူယွမ်တစ်ယောက်တည်း လမ်းလျှောက်ထွက်သွား၏။ မိုးရွာနေသဖြင့် လမ်းပေါ်တွင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကာ  တိုင်းသူပြည်သားများကလည်း ညဥ့်ဦးယံကတည်းကပင် အိမ်ပြန်အနားယူကြလေပြီ။ တည်းခိုဆောင်များ၌ ချိတ်ဆွဲထားသော မီးပုံးများ၊ ပြဇာတ်ရုံများထံမှ တစွန်းတစ လွင့်ထွက်လာသော တေးဂီတသံစဥ်များ၊ ထိုအရာများကသာ အေးစက်စိုထိုင်းလှသော ပတ်ဝန်းကျင်ကို အနည်းငယ် အသက်ဝင်နေစေခဲ့သည်။