That jerk is my best friend #Netties2017

^8^

'James zou nu toch geen domme dingen doen he?' Vraag ik als we even stil zijn geweest aan onze tafel. Blake schud zijn hoofd. 'Nee misschien rookt hij er eentje maar meer zal hij niet doen.' Ik schrik. 'Rookt hij weer?' Blake slaat zijn ogen neer en knikt.

'Jullie wisten dit?' En weer knikken ze allemaal. 'Waarom wist ik het niet?' Vraag ik verdrietig. 'Hij wilde het niet zeggen omdat jij niet wilt dat hij rookt.' Ik sta op en steek mijn drankje weg. 'Lisa niet boos zijn op ons.'  Ik schud mijn hoofd. 'Nee niet op jullie.'

Ik loop weg van ons tafeltje en ga even ergens anders zitten en zet mijn muziek op. Stay with me van Sam Smith staat op en ik zing zachtjes mee genietend van het zonnetje.

Plots is mijn zon weg en open ik verbaasd mijn ogen. Voor mij zie ik James staan en ik sluit mijn ogen weer en luister verder naar mijn muziek alsof hij er niet staat.

'Schatje het spijt me zo.' Ik open mijn ogen weer. 'Noem me niet zo.' Ik kijk hem gebroken aan. 'Ik weet niet waarom ik zo boos werd Lisatje maar ik had het nooit mogen doen.' Zegt hij. 'Je had het inderdaad nooit mogen doen.' Hij slikt en kijkt me aan.

'Je hebt het aan iedereen verteld.' Fluister ik met tranen in mijn ogen. 'Ik weet het ik weet niet waarom ik het gedaan. Ik ben echt een slechte vriend.' Ik slik en knik. Hij moet weten dat hij me gekwetst heeft. Hij kijkt glazig voor zich uit en neemt mijn hand vast.

Ik trek het meteen terug en hij kijkt me pijnlijk aan. 'Het is niet meteen weer goed omdat je sorry hebt gezegd. Ik vertrouw je niet meer , hoe kan ik weten dat je niet alles van mij gaat schreeuwen wanneer je weer boos op me bent zonder reden.'

'Ik wil je gewoon beschermen tegen andere jongens.' Fluistert hij. Ik knik en sta op. 'Ik wil er even over na denken. Ik ga alvast naar binnen , ga jij maar naar de jongens.' Hij knikt en ik stap weg.

Nog drie uren en ik ben uit. Ik zit nu in Frans maar ik kan me niet zo goed concentreren. 'Lisa , normaal let je altijd flink op , is er een probleem?' Ik schud mijn hoofd en probeer terug op te letten.

De volgende les verliep precies hetzelfde en nu is tijd om te gaan eten. Ik begeef me naar onze vaste tafel en zie dat alle jongens er al zitten maar wanneer ik toekom valt het gesprek stil. 'Zijn jullie zo laag gezonken dat ik al niet meer mag weten over wat jullie praten , wel bedankt vrienden.'

Ik draai me boos om en negeer de jongens die roepen dat ze het niet zo bedoelen. Ik stap kwaad verder en sluit aan bij een tafel waar Jonas en Cindy zitten. 'Mag ik erbij?' Ze fronzen even maar knikken dan. 'Ruzie?' Vraagt Jonas en ik knik spijtig.

Nog steeds ruzzie ... En nu met iedereen.

Over wat zouden de jongens aan het praten zijn ?

Kus Laura