That jerk is my best friend #Netties2017

^43^

Hij glimlacht tegen mijn lippen aan en trekt me op zijn schoot. Ik ga met mijn handen door zijn haar en hij wrijft over mijn rug. Zijn handen gaan onder mijn shirt en hij maakt rondjes op mijn onderrug terwijl hij om toestemming vraagt die ik hem maar al te graag geef.

'Huur een kamer!' Roept Bram - die lachend komt aangelopen - wat hem een boze blik van James oplevert en ik die zachtjes lach. 'Begrepen. Kom Jamie we gaan naar huis.' Zeg ik terwijl ik knipoog. Ze kijken me allemaal verbaast aan wanneer ik op sta en teken doe dat James me moet volgen.

Terug thuis aangekomen met z'n tweeën loop ik meteen door naar mijn kamer. Vluchtig kijk ik nog eens op de klok die er hangt en aanduid dat het 7 uur is.

Ik geef James een kus en trek iets anders aan. 'Nu hebben we een kamer.' Grijnst hij en ik schud lachend mijn hoofd.

'Nee sweetie.'

Ik loop naar de keuken en maak een warme chocomelk klaar. Na een paar minuten hoor ik gerommel aan de deur en komen de jongens luidruchtig de kamer binnen.

'Waar heb je James gelaten?' Vraagt Bram als hij me alleen ziet zitten in de zetel. 'Vast naakt in bed.' Grapt Blake waardoor ik met mijn ogen rol. 'Ergens boven.' Zeg ik en sla mijn dekentje van K3, geen haat K3 is gewoon life, om me heen. Ze knikken en lopen met twee naar boven.

Peter staat er maar wat bedroefd bij en ik doe teken dat hij naar me toe moet komen. Zuchtend komt hij naast me zitten.

Ik doe mijn dekentje omhoog als teken dat hij erbij onder moet komen liggen wat hij dan ook doet. Hij legt zijn hoofd in mijn nekholte en ik voel het al snel nat worden. 'Ik vond haar echt leuk.' Jammert hij. Ik wrijf zachtjes over zijn rug en fluister sussende woordjes in zijn oor.

'Lisa je snapt het niet, de fucking eerste keer dat ik een relatie heb met een meisje blijkt dat het is om iemand jaloers te maken.' Vloekt hij. 'Julian nam met mij voor een weddenschap Peter, ik snap hoe liefdesverdriet voelt.' Lach ik triestig.

'Ja maar jij bent nu gelukkig met James en ik heb niemand.' Gaat hij tegen me in. Ik zucht, het gaat echt slecht met hem. 'Ja dat is waar maar jouw ware komt nog wel.' Fluister ik zachtjes terwijl ik hem een kusje geef op zijn hoofd.

Hij knikt en veegt zijn tranen af. 'Dus je denkt dat James jouw ware is?' Vraagt hij glimlachend. Ik haal mijn schouders op en bloos een beetje. 'Ik hoop voor jullie van wel.' Zegt hij lief wat mij laat glimlachen.

'Ik kan ook geen betere vrienden wensen.' Hij glimlacht en we geven elkaar een knuffel, ondanks dat we al samen onder een dekentje liggen. 'Het is lang geleden dat we zo gelegen hebben.' Lacht Peter en ik knik. 'Te lang geleden.' Zeg ik.

Blake en Bram komen terug naar beneden met ook andere kleren aan dan daarnet.

Ze merken dat we samen onder een dekentje liggen. 'Wat hebben we gemist?' Lacht Blake en hij wijst naar ons. 'Ben je James beu en ga je voor Peter?' Vraagt hij lachend. 'Peter had even een instortmomentje.' Zeg ik zachtjes en wrijf over Peter zijn arm. 

'Ow sorry man.' Zegt Blake en kijkt hem medelevend aan. Peter haalt zijn schouders op en lacht naar hun als teken dat het goed is.

'Nog een weekje school en dan krokusvakantie.' Zegt hij. Ik knik met een glimlach. 'Ik wil graag naar Australië.' Ze krijgen grote ogen en knikken allemaal uitbundig.

'Mijn ouders hebben toch genoeg geld dus we kunnen met z'n allen gaan.' Stel ik voor. Ze beginnen allemaal te glunderen en beginnen blij door elkaar te roepen. 'James gaat nooit willen vliegen.' Zegt Bram plots. Ik knik en denk even na. 'Hij zal toch moeten. Anders blijft hij alleen thuis.' We beginnen allemaal te lachen.

'Ik ga James even proberen te overtuigen.' Deel ik mee en kruip van onder het dekentje vandaan. 'Begin er niet meteen over. Breng het subtiel.' Reageert Peter waarop ik knik.

Als ik in mijn kamer aankom zie ik James op mijn bed liggen. Hij heeft niet door dat ik in de kamer ben en staart naar het plafond.

'Hé sukkel.' Hij kijkt op en doet teken dat ik moet komen.

'Wil je al verdergaan?' Vraagt hij uit het niets nadat hij een arm om me heeft geslagen. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet.' Zeg ik verlegen. 'Ik denk dat het juiste moment gewoon moet komen.' Mompel ik met rode wangen. Hij knikt en geeft een kusje op mijn neus. 'Ik hou van je schatje.' Ik glimlach. 'Ik hou ook van jou.'

We knuffelen elkaar nog een tijdje en dan beslis ik in mijn hoofd dat het tijd is om er over te beginnen.

Hier, een stukje, sorry dat het zolang duurde maar ik wil het niet afraffelen snapje en jullie weten de reden wel x hopelijk vinden jullie het leuk!