That jerk is my best friend #Netties2017

^14^

Ik voel iets zachts op mijn wang en open mijn ogen. James kijkt me aan en ik zet me dichter in zijn armen. 'Schatje we moeten naar school vertrekken.' Ik schud mijn hoofd en houd mijn ogen gesloten.

'Ik wil niet.' Mopper ik. 'We kunnen spijbelen.' Zegt James.

'Nee dat kunnen we niet.' Zucht ik. Hij lacht en trekt me uit bed.

Ik ga in de inloopkast staan en pak een donkerblauw jurkje met lange witte sokken onder. Ook doe ik er een een witte pull met knopen over aan  zodat je nog altijd mijn jurkje kan zien. Ik kijk nog een laatste keer in de spiegel en knik goedkeurend.

Ik loop de inloopkast uit en zie James naar mijn andere kast kijken waar ook kleding voor hem in ligt. 'Doe maar een jeans met gaten aan en een zwarte T-shirt met een blauwe hoodie over.' Zeg ik tegen James.

Zo matchen we , dat heb ik stiekem altijd al eens willen doen.

Hij knikt terwijl hij naar me kijkt en hij glimlacht. 'Je ziet er mooi uit.' Ik bloos lichtjes en glimlach.

'Schatje weet jij waar ik mijn schoenen heb gelaten?' Vraagt hij rondkijkend in de kamer. Ik schud mijn hoofd en grijns. 'Ik heb nog een ander paar voor je staan. Het zijn blauws Nikes.' Zeg ik blij.

Hij komt naar me toe en trekt me in een knuffel. 'Ooit zal ik je terugbetalen.' Mompelt hij in mijn haar en ik maak een misprijzend geluidje. 'Nee , dit zijn cadeautjes van mij voor jou.' Hij geeft me een kusje op mijn lippen en draait zich dan om naar de kast.

'Ik snap niet waarom je dit allemaal blijft doen voor mij.' Fluistert hij nog en ik glimlach. 'Je verdient het.' Zeg ik terug.

Hij komt naar beneden terwijl ik mijn tas pak en hij gooit trots zijn been in de lucht om zijn schoenen te tonen. 'Ze staan me geweldig vind je niet?' Grijnst hij. Ik geef mezelf mentaal een face-palm. 'Ego.' Kuch ik duidelijk en lach.

Het is ongelooflijk hoe snel hij van humeur kan veranderen. Van kwetsbaar naar egoïsme en zelfbaat. Ik weet dat het tweede een masker is en ik vind het jammer dat hij zich zo opsteld tegenover anderen.

Ontbijten doen we toch nooit. Hij pakt mijn hand vast en verstrengeld onze vingers.

We zijn aan het wandelen naar school , het is toch maar zes minuutjes stappen van mijn huis. 'Hoe gaan we het zeggen aan de boys?' Vraagt James aan me. 'We gaan elkaar gewoon een kusje geven waar ze bij staan.' Glimlach ik. Ik ben zo fier dat ik hem eindelijk mijn vriendje mag noemen. 'Oke is goed.' Grinnikt hij om mijn enthousiasme.

We wandelen de schoolpoort binnen en gaan op onze vaste plaats zitten. Op de tafel onder de boom. Maar er zitten al twee jongens van het tweede jaar op onze plaats.

'Julie hebben 3 seconden om weg te gaan.' Sist James. Ik draai met mijn ogen , voor anderen blijft hij altijd de badboy. Ze knikken en lopen bang weg.

Na een paar minuten komen ook Blake en Peter naar onze tafel. 'Weer een maandje bij jou hoor ik?' Ik knik. 'New York.' Zeg ik draaiend met mijn ogen. 'Ik wil ook naar New York.' Klaag ik waardoor de anderen lachen. 'Je moest gewoon stiekem in een koffer kruipen.' Stelt Peter voor. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Daarvoor ben ik te dik.' Lach ik.

'Als jij dik bent lijd ik aan obesitas.' Lacht Blake en ik grinnik.

Ik doe mijn ogen nog even dicht en leg mijn hoofd op James zijn schouder als ik me opeens iets besef. 'Kijk!' Schreeuw ik vrolijk wijzend naar onze kleren.

'Wat?' Zeggen de andere. Ondertussen is Bram er ook bij komen staan. 'We matchen.' Zeg ik met een smile op mijn gezicht. James lijkt het nu pas te beseffen en lacht er een keertje mee net zoals de andere.

'Ik had wel een super blije reactie verwacht.' Zeg ik gespeeld boos en ik kruis mijn armen voor mijn borst. James kan zich niet inhouden en er ontsnapt een grinnik uit zijn mond en ik zie zijn ogen twinkelen. Hij is duidelijk iets van plan.  'Zoiets als dit?' Zegt hij en met die woorden  buigt hij zich naar me toe.

Het volgende moment zijn zijn lippen op de mijne en horen we allemaal verbaasde kreetjes rondom ons.

Persoonlijk vind ik dit echt een leuk stuk! :)
Hoe zullen de boys reageren denken jullie?

En bedankt aan iedereen die vote en comment op mijn boek !

Kus Laura