WINNAAR PEOPLE CHOICE AWARD, NETTIES 2017!!!
• A C H T E R F L A P •
Lisa heeft, op haar ouders na, niets om zich zorgen over te maken. Ze staat gekend als het lieve meisje van de Rodies middelbare school. De badboy's van de school zijn haar beste...
Een kleine glimlacht siert mijn lippen wanneer ik de kamer verlaat. Me ervan bewust van dat ik James in de friendzone heb geplaatst. De gedachte aan wat er nu door zijn hoofd gaat laat me iets beter voelen.
Ik ben zo een slecht mens. Maar dat doet er nu even niet toe.
Ik ga de trap af en eens in de keuken aangekomen schenk ik mezelf een glas appelsap in. Al snel hoor ik voetstappen achter me en een lichaam dat zich tegen het mijne aanduwt.
'Dat vond je leuk, hé?' Mompelt James, al is het eerder een retorische vraag. Dus besluit ik er maar niet op te antwoorden aangezien hij het antwoord waarschijnlijk toch al weet. Daar kent hij me goed genoeg voor.
Ik haal simpel mijn schouders op en duw hem weg zodat ik terug plaats heb. Ik zet de fruitsap terug op zijn plaats in de frigo en neem dan zelf plaats op één van de keukenstoelen.
'Voel je je al wat beter?' Vraagt hij dan en gaat op de stoel die recht tegenover mij staat zitten. Ik haal mijn schouders op en knik een beetje.
'Het échte besef komt bij altijd pas later.' Zeg ik zacht. 'Dat was ook na-' Ik stop met praten en sla mijn ogen neer.
Ik hoor hem zijn keek schrapen. 'Na mij?' Vraagt hij en ik knik voorzichtig.
Het moment dat ik besef dat een jongen me verraden heeft ben ik er meteen kapot van en kan ik niet stoppen met huilen. Maar dan, meteen daarna hou ik me sterk. Ik wil niet dat de jongen in kwestie weet dat hij mijn hart gebroken heeft. Al is dat moeilijk te verbergen.
Maar dan, even later, breek ik volledig. En dan kan ik mezelf niet meer staande houden. En ik denk altijd dat ik die pijn kan overwinnen door snel weet verder te gaan.
Na James ging ik snel naar Julian. Na Julian ging ik snel naar James weer. En na James ging ik snel naar Alex. Ik begrijp waarom mensen me een slet zouden noemen. Ik ga altijd snel verder na een jongen. Zou dat over me gezegd worden? Dat ik een slet ben? Ik kan het hun niet kwalijk nemen.
'Aan wat denk je?' Hoor ik James zeggen wat me terug op de wereld brengt.
'Zeggen mensen op school over me dat ik een slet ben?' Stel ik hem de vraag waardoor hij grote ogen krijgt. Hij antwoord niet meteen waardoor mijn maag keert.
Hij haalt een hand door zijn haar en bijt zichtbaar op zijn tanden. 'Vroeger keek iedereen naar je op. Je weet wel, ook van lagere graden.' Zegt hij en ik haal mijn schouders op. Ik weet dat mensen me zagen als een leuk, vrolijk meisje. Maar dat is ook maar gewoon mijn profiel, meer dan dat wisten er vele niet.
'Ja dus?' Zeg ik en James knikt.
'Maar dat is volkomen onterecht.' Probeert hij mijn gevoelens te sparen maar ik schud meteen mijn hoofd.
'Ik begrijp waarom ze dat zeggen.' Maak ik hem duidelijk en vouw mijn handen in elkaar. Ik besef nu pas hoe verschrikkelijk stom ik me de hele tijd heb gedragen. Het is echt geen verassing als mensen slechte dingen over me denken. Ik heb me zo belachelijk gedragen.
James legt zijn hand op die van mij waardoor ik hem weer aankijk. 'Wat zeggen ze nog meer over me?' Ik weet dat het moeilijk is voor hem om deze vraag te beantwoorden, omdat het antwoord waarschijnlijk zeer pijnlijk zal zijn. Maar ik moet de gevolgen van mijn daden maar ondergaan.
'Ze zeiden dat toen je jezelf sneed, je dat gewoon deed om aandacht te krijgen.' Mijn adem stokt even bij deze woorden.
Als ik terug denk aan toen ik me sneed. Ik voelde me zo slecht dat dat de enigste oplossing leek. Ik had niemand dat me zei dat ik dat niet moest doen. Ik dacht dat iedereen wou dat ik pijn had. Ik wou zelf dat ik die pijn had, zodat ik even de andere dingen kon vergeten. En daarbij verdiende ik het. Maar pas nu besef ik dat dat nooit de oplossing is, hoe cliché dat ook klinkt. Er is altijd nog hoop, ook al zie je die niet meteen voor ogen.
'Dat was niet zo.' Zeg ik zacht en James knikt. 'Dacht jij dat ook?'
Zo snel als mogelijk schud hij zijn hoofd en haalt mijn handen uit elkaar om er één vast te pakken en in te knijpen, ter steun. 'Ik heb nooit zo over jou gedacht, denk niet zo over jou. En ik zal ook nooit zo over jou denken.' Stelt hij me gerust en dat maakt me al een beetje beter.
Ik sta op en kijk hem recht in de ogen aan terwijl ik zeg. 'Bedankt, vriend.'
-
Verschrikkelijk kort hoofdstuk I know maar ik wou nog snel iets geven voor de examens me opslurpen (waar ze al goed mee bezig zijn)
EN
NIEUW BOEK!! http://my.w.tt/UiNb/IErQVzIxTD
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
neem een kijkje en vote and comment :))) Ik wil super graag weten wat jullie van de inhoud vinden!! De mensen dat me volgen hebben het misschien al gezien (:
Jullie helpen me een stuk door de examens door leuke comments te plaatsen #shameless
