That jerk is my best friend #Netties2017

^50^

Ik zit nu al uren lang alleen op het strand na te denken over alles. Ik betaal hem gewoon een fucking vakantie en dan durft hij zo tegen me te doen terwijl ik niets misdaan heb.

Het begint al koud te worden en ik besef dat het tijd is om naar het hotel te gaan. Iemand moet me toch geloven. En als ze dat niet doen dan weet ik in 1 keer dat het geen echte vrienden zijn.

Ik klop op de kamerdeur van de suite die James en ik delen. Na een paar seconden gaat de deur open en zie ik Tuur voor me staan. Hij kijkt me boos aan waardoor ik zucht. 'Kan ik James spreken?' Mijn geduld raakt langzaam op. Hij schud zijn hoofd. 'James wilt jou niet spreken en ik slaap bij hem vannacht. Jij kan bij Catalina.' Ik krijg grote ogen.

Ik schreeuw van de pijn. Tuur kijkt me geschrokken aan. 'Waarom deed je dat!' Roept hij. Ik heb zonet mijn voet tussen de deur gestoken toen hij de deur wou dichtslagen. 'Ik moet Met James praten.' Sis ik boos. Hij knikt en opent de deur verder.

James ligt met zijn buik op het bed en het lijkt alsof hij slaapt maar ik weet wel beter. Hij wilt gewoon dat ik denk dat hij slaapt. 'James?' Vraag ik rustig en hij draait zich om. Zijn ogen zien helemaal rood, hij heeft gehuild. 'Laat je me eerst uitpraten?' Vraag ik en hij haalt zijn schouders op. 'Nee.' Ik zucht weer.

'Die jongen begon me te zoenen en ik probeerde tegen te werken maar zijn vriend hield mij vast. Na een tijdje gaf ik het op en stopte met tegenwerken, maar ik deed ook niet mee. En toen kwam jij en duwde je me weg toen ik je wou knuffelen omdat ik blij was dat je me had gered.' Vertel ik het.

Hij begint vreugdeloos te lachen en kijkt me blanco aan. 'Kon je niets beter verzinnen?' Ik kijk hem met open mond aan. 'Geloof je me niet?' Vraag ik gebroken. Hij schud zijn hoofd boos en staat op. Hij gaat naar het raam en kijkt naar buiten. 'Het is uit. En deze keer komen we nooit meer samen.' Zegt hij gevoelloos. Alles begint te draaien en mijn tranen rollen over mijn wangen als rivieren.

'W-wat?' Kan ik nog uitbrengen. 'Je hoorde me wel en ga nu mijn kamer uit.' Ik begin luid te snikken. 'Wat een klootzak ben je! Je vriendin wordt aangerand en dan maak je het uit vieze klootzak!' Schreeuw ik boos. 'En dan nog durven zeggen dat ik uit jóuw kamer moet gaan! Ik betaal verdomme heel deze vakantie!' Hij draait zich woedend om.

'Jij betaalt het niet, je rijke ouders doen dat!' Roept hij laaiend.

En dit is het moment waarop ik breek. 'Okay, ik pak vanavond nog het vliegtuig terug naar huis. Dit had een prachtige vakantie moeten worden. Het land waar ik al eeuwig naartoe wou met de jongen waarvan ik hield. Ja hield! Ik kan niet houden van een klootzak dat zijn vriendin zo behandeld!'

Ik maak mijn valies en storm de kamer uit. 'En bedankt aan al mijn vrienden dat me geloofden en steuden.' Roep ik nog sarcastisch.

Ik neem een taxi naar het vliegveld en mijn tranen kunnen niet stoppen met komen. Ik geef de chauffeur een dikke fooi en boek nog een last-minute vlucht aan de balie, terug naar België.

~*~

De vliegrit duurde eeuwig. Ik kreeg allemaal bezorgde blikken omdat ik maar niet kon stoppen met huilen en snikken.

Ik lig nu thuis, helemaal alleen, weg te rotten in de zetel. Mijn hart doet zo veel pijn dat ik er niet meer tegen kan. Er is maar 1 ding dat emotionele pijn kan verminderen. En dat is fysieke pijn.

Toch twijfel ik nog. Ik probeer de goede dingen in mijn leven op te sommen maar het komt er op neer dat er op dit moment echt gewoon niets positief is.

Ik loop naar boven en pak een scheermesje uit mijn kastje in de badkamer. Ik begin met een paar sneetjes te zetten in mijn rechterpols maar het gaat al snel over heel mijn arm. Heel mijn arm ziet rood van het bloed. Ik kuis het af en kruip in mijn bed.