That jerk is my best friend #Netties2017

^2.56^

We kloppen op de deur van het lokaal en mogen meteen naar binnen. Dat zou er nog aan ontbreken. 'Ga zitten.' Beveelt ze ons alsof we honden zijn.

'Woef.' Zegt James waardoor ik super hard begin te lachen. Hij had blijkbaar dezelfde gedachten als ik. Maar kon hij zich serieus niet even inhouden? Ik probeer mijn lach in te houden maar dat lukt niet zo goed.

'James. Eruit!' Roept ze gefrustreerd. Iemand eruit sturen is een teken van zwakte zegt James altijd. Dus als iemand hem eruit stuurt vind hij gewoon dat hij gewonnen heeft, en dat is ook wel zo eigenlijk.

James schenkt me nog een knipoog waarna hij het lokaal weer uitloopt. Ik neem snel plaats op een lege stoel naast Sophie. 'Hey.' Grinnik ik wanneer ze niet opkijkt en verloren in haar schrift blijft kijken.

'Lisa.' Zegt ze heel serieus. Ik kijk haar fronsend aan. 'Ik ben bijna vreemdgegaan.' Gooit ze er meteen uit en ik kijk haar verbaasd aan. Sophie is echt de laatste persoon waarvan ik verwacht dat ze vreemd zou gaan.

Ik zeg niets wat haar duidelijk frustreert. 'Maar ik heb het niet gedaan. Dat is goed toch? Ik besefte waar ik mee bezig was en ben meteen gestopt. We hebben niet gezoend.' Zegt ze allemaal snel achter elkaar en mijn frons verdwijnt een beetje.

'Het is alleszins goed van je dat je het uiteindelijk niet gedaan hebt. Maar heb je jezelf al afgevraagd waarom je bijna met een andere jongen hebt gezoend?' Vraag ik dan en kijk even op om er zeker van te zijn dat de leerkracht niet door heeft dat we aan het praten zijn.

'Het was gewoon in het moment. We waren even alleen bij elkaar toen jullie even weg waren allemaal en het gebeurde gewoon. Uit het niets.' Vertelt ze hoe het gekomen is. Mijn frons keert weer terug, meer dan hiervoor.

Ik bijt even op mijn lip. 'Toen wij even weg waren? Sophie?' Ik kijk haar ernstig aan. 'Met wie heb je bijna gezoend?'

Mijn vingers trillen onder tafel. Ik ben zo bang voor haar antwoord. Wat als het James is? Dat zal niet, toch? James zei dat hij voor mij zou gaan. Zo snel zou hij het toch niet opgeven?

'Bram.' Bekent ze dan stil en kijkt me nog schuldiger aan dan tevoren.

En dan vallen alle puzzelstukjes bij elkaar. Bram heeft niet zomaar ruzie met Lieselot. Lieselot weet waarschijnlijk dat Bram bijna is vreemdgegaan en is daarom heel erg kwaad. Ik begrijp haar volledig. Ik zou dat ook zijn.

'Sophie hoe kon je dat doen? Jullie hebben beide een relatie?' Ik verluid mijn stem een beetje maar wanneer ik dat besef kijk ik snel rond om te zien of niemand aan het meeluisteren is, wat gelukkig niet het geval is. Enkel de leerkracht geeft me een waarschuwende blik waarom ik braaf knik.

Een traan rolt over haar wang maar ik heb even geen medelijden. Ik snap gewoon niet hoe je dat kan doen. Ze hebben beide een relatie. Waarom zou je dat op het spel zetten? Of is dat gewoon hoe liefde werkt?

Wanneer je elkaar even beu bent, ga je iemand anders gebruiken waarna je weer terugkeert naar de vorige. Want zo lijkt het altijd te lopen. Ik snap het niet, waarom kan niemand zich binden aan één persoon.

De rest van de les wordt er geen woord meer gezegd.

'Lisa, wil je me nu alsjeblieft niet anders aankijken? Ik heb jou toch niets misdaan?' Fluistert Sophie dan wanhopig en ik knik. Ze heeft gelijk.

'Het is al goed. Maar ben je van plan om het aan je vriendje te vertellen?' Vraag ik dan terwijl we door de gang wandelen op weg naar de volgende les, die we ook samen hebben.

'Wat aan haar vriendje te vertellen?' Ik schrik wanneer er plots een stem van achter me meedoet aan het gesprek. James.

Ik schud mijn hoofd. 'Niets.' Mompel ik en Sophie kijkt me opgelucht aan dat ik het niet verder vertel aan James. Al ben ik er niet zeker van of ik het wel voor mezelf zal kunnen houden. Ik hoop voor Sophie van wel.

'Weet je wat ik daarnet vond ik mijn rugzak?' Grinnikt James luid wanneer hij doorheeft dat we niet gaan vertellen waarover we het hadden en ik schud glimlachend mijn hoofd. Ik ben allang blij dat hij er nu niet op door gaat.

Sophie kijkt James ook vragend aan wanneer een grijns plaats neemt op zijn gezicht. 'Een tampon van jou.' Zegt hij terwijl hij me recht in de ogen kijkt. Ik voel het meteen tien graden warmer worden en hoop dat ik niet vuurrood zie.

'Geen gebruikte natuurlijk.' Voegt hij er nog aan toe waardoor ik hem een mep op zijn arm geef. Rotzak.

Om het plaatje compleet te maken haalt hij mijn tampon uit zijn broekzak en gooit deze in mijn gezicht waarna het tegen de grond gaat. Net zoals ik deed toen ik dacht dat James achter me stond. Ik grinnik om mijn eigen gedachten en geef James daarna nog een mep.

'Tampons zijn normaal. Wat niet normaal is, is dat het in jouw rugzak zat. Dus, James, hoe komt mijn tampon in jouw rugzak?' Vragend kijk ik hem aan en wiebel met mijn wenkbrauwen. Of in ieder geval iets dat er op lijkt.

'Oké. Einde gesprek.' Zucht James. 'Jo Bram.' Roept hij dan wanneer hij Bram wat verderop in de gang ziet stappen. Bram stopt meteen en keert zich om maar wanneer hij Sophie ziet staan slikt hij even en kijkt weer weg. Ook Sophie voelt zich heel erg ongemakkelijk merk ik in haar bewegingen.

De twee jongens wandelen verder naast elkaar en gaan het juiste lokaal in waarna Sophie en ik hun voorbeeld volgen. We nemen plaats zo ver mogelijk van hun twee en ik kijk Sophie doordringend aan.

'Ben je zeker dat er niet meer tussen jullie is gebeurd dan een bijna-kus?'

---

NEE IK BEN NIET TERUG VAN VAKANTIE maar ik heb heel even tijd gevonden om een hoofdstuk te schrijven!

Wie had dit verwacht van Bram & Sophie? Ik niet. Plots stond het opgeschreven en was ik van shit. #NooitGenoegDrama

Love you!