That jerk is my best friend #Netties2017

^2.24^

We zijn nu ongeveer een weekje verder. Maar nog steeds heb ik niet genoeg tijd gehad om na te denken over alles. Ik heb er dan ook niet zoveel tijd voor gehad.

De examens beginnen bijna dus dat betekent dat als je eens een dagje niet te veel huiswerk hebt, je toch moet studeren om je examens goed te doorstaan.

Dus zit ik nu elke seconde van de dag aan mijn bureau, het is zelfs zo erg dat mijn gsm al twee dagen plat is, ik laad hem niet meer op omdat ik weet dat ik dan te snel afgeleid zal zijn.

Maar ik mis het hebben van een sociaal leven, ik ben nu helemaal buitengesloten en heb geen idee wat er allemaal aan de hand is in de wereld. Maar ja.

Dus ik besluit dat examens mijn leven niet helemaal mogen overnemen en steek mijn gsm in de lader.

Ik ga naar beneden en hoor dat mijn mama aan telefoon is.

'Hoezo? Ik kan dat wel doen, jij bent hier nooit Maarten.' Zegt ze gefrustreerd en neemt plaats op een stoel in de keuken.

Ik besluit haar niet te storen en ga in de zetel zitten waarna ik de tv opzet. Maar de laatste tijd vind ik dat er niets interessant of leuk meer is.

Na een paar minuten gezapt te hebben geef ik het op en kijk ik in de kast waar dvd's zitten. Het is al lang geleden dat ik deze kast heb geopend waardoor er een laagje stof op ligt als ik het open. Meteen zie ik liggen wat ik wil. High school musical.

Dit is altijd goed.

Maar aangezien het zo lang geleden is dat ik een dvd heb bekeken heb ik geen idee meer hoe het werkt. Waarmee ik dus bedoel dat ik niet weet hoe ik het op moet zetten. Het enige dat ik weet is dat ik de dvd ergens in moet steken, wat ik dan ook doe.

Ik heb al een tijdje niets meer gehoord vanuit de keuken dus roep ik. 'Mama?' Enkele seconden later komt ze de living binnen gelopen met een vragende blik op haar gezicht.

'Wat is er schatje?' Ik glimlach om de bijnaam dat ze me geeft.

'Ik weet niet hoe dit ding werkt.' Mompel ik en haal een hand door mijn haar, dat ik vanavond nog zou moeten wassen.

'Welke film ga je kijken? En heb je wel voldoende gestudeerd?' Vraagt ze waarop ik knik. 'Ja, echt te veel al eigenlijk.' Zucht ik. 'En High School Musical.'

'Je hebt die films al duizend keer gezien Lisa.' Lacht ze waarop ik mijn schouders ophaal.

'Het is niet omdat je iets al duizend keer gezien hebt dat het niet meer goed is.'

'Daar heb je gelijk in, maar voor je de film opzet moet ik eerst even iets met je bespreken.' Ik kijk haar fronsend aan, wat is er nu weer aan de hand.

'Je weet dus dat papa en ik gaan scheiden.' Begint ze en frommelt haar twee handen in elkaar. Ze neemt plaats in de zetel naast mij maar kijkt me niet aan. 'Dus dat houdt ook in dat we niet meer bij elkaar wonen, en één van ons dus een andere woning zal moeten zoeken.'

Ik knik en rol mijn ogen, tuurlijk weet ik dit.

'Papa zal dus ergens anders gaan wonen maar hij wilt dat je ook nog evenveel bij hem gaat als dat je bij mij zou zijn.' Vertelt ze en ik lach.

Waarom zou hij dat willen? Hij is toch nooit thuis en geeft niet om mij. Hij heeft waarschijnlijk zelfs geen idee welke richting ik volg op school of wat dan ook. Alleen als ik iets mis doe, dan heeft hij het geweten. Want hoe lang is het nu al geleden dat ik hem gezien heb? Te lang.

Hij voelt zelfs niet meer als een vader aan. Ik zou hem ook Maarten kunnen gaan noemen vanaf nu en ik zou het niet eens vreemd vinden.

'Nee, ik heb zelf toch ook iets te zeggen?' Vraag ik en mama knikt. 'Ja, maar er zal dus een rechtszaak van moeten komen.'

Ik haal mijn schouders op, ik kies voor mama.

Oké, zij is er ook een lange tijd niet voor me geweest maar ze heeft ingezien dat ze verkeerd bezig is en is veranderd. Nu is ze er wel voor me, en dat is wat ik het belangrijkste vind. Want je kan het verleden altijd het heden laten beïnvloeden, maar wat heb je daar aan?

'Ik blijf hier wonen, bij jou.' Zeg ik. 'Maar als ik volgende jaar verder ga studeren is er zelfs een grote kans dat ik niet meer thuis zal wonen.'

'Daar heb je gelijk in, en ik zal je zo veel missen dan.'

Ik knik grinnikend. 'Maar dat zal niet betekenen dat ik je nooit meer zie en daarbij moet ik eerst nog dit jaar doorkomen, en dat gaat alleen als je nu de film opzet voor me.' Ik steek mijn tong uit waarop mama moet lachen.

'Nog steeds.' Mompelt ze waardoor ik haar raar aankijk.

'Wat nog steeds?' Vraag ik en ze schud haar hoofd. 'Niets schat.'

Ik laat het erbij en kruip onder een dekentje, hét dekentje. Dat van K3 waar ik nog samen onder geleden heb met Peter toen hij er achter kwam dat Cindy helemaal fake deed.

Het dekentje waaronder ik kroop toen James iets had gezegd dat le niet beviel en ik boos werd. Waarna hij met zijn hoofd onder het dekentje kwam kijken om zich te verontschuldigen.

Hoe één stom deken al zoveel herinneringen kan meedragen.

Hopelijk gaan deze herinneringen nooit meer weg.

Dit is een slecht hoofdstuk maar ik wou gewoon even iets posten omdat ik iets te zeggen heb :)

mijn examens zijn vreselijk slecht gegaan en de punten zijn zeer slecht, dus dat betekent dat ik dus me nog meer zal moeten inzetten voor school :(

En over het schrijven, de updates zullen heel onregelmatig zijn en de eerste zal pas terug komen na de vakantie :') maar ik doe mijn best om jullie niet te laten zitten!

Als je iets wilt vragen of wat dan ook doe je dat maar :)

Xx Laura