That jerk is my best friend #Netties2017

^2.13^

'Auto-ongeluk.' Fluister ik, vechtend tegen de tranen.

'W-we waren luid aan het zingen en het was druk op de baan, en plots ging het allemaal heel snel.' Mompel ik en bijt op mijn lip. Al die herinneringen dat terug naar boven komen doen me geen goed.

'Oh Lisa, kom hier.' Ze trekt me in een halve knuffel, aangezien we op onze stoelen zitten in de klas. 'Ik vind het zo erg voor je,' Mompelt ze en ik adem rustig uit. 'Als er iets is wat ik voor je kan doen zeg je het maar he.'

Als ik terugtrek uit de knuffel kijk ik haar dankbaar aan.

'Alles goed daar meisjes?' Vraagt de leerkracht en ik knik met een lichte blos, alle ogen zijn nu op ons gericht en kijken ons nieuwsgierig aan.

Het is niet dat ik aandacht niet gewend ben, maar het blijft ongemakkelijk als de leerkracht je persoonlijk aanspreekt voor iets dat eigenlijk niets te maken heeft met school en dan alle ogen je aankijken om te weten wat er is.

'Tuurlijk mevrouw, niets aan de hand.' Zegt Fleur met een stralende glimlach waarop de leerkracht verrast terug glimlacht. Deze meid gaat de leerkrachten in één keer om haar vinger winden heb ik het gevoel, en dat bevalt me wel.

'Herinner me eens waarom ik dit doe.' Mompelt Fleur op het eind van de dag.

'Het is verplicht, verplicht als in je moet, je hebt geen keus, het is voor je beslist zonder jouw toestemming. Je was er niet van op de hoogte hoe slecht het is. Verplicht is eigenlijk een ander woord voor "dingen die je moet doen maar die niet leuk zijn" je dat is het, en eigenlijk is-'

Ik word onderbroken door Fleur. 'Ik snap het, ik snap het, bedankt voor de veel te lange uitleg.' Ze geeft me een schouderklopje waardoor ik haar raar aankijk. 'Bedankt voor het schouderklopje?' Mompel ik, haar lachend aankijkend.

'Hou zeg, in de films ziet dat er toch altijd leuk uit.' Zegt ze, zichzelf verdedigend. 'Maar als ik het doe, is het opeens raar, altijd hetzelfde.' Mokt ze en stapt verder.

'Fleur rustig.' Lachend ga ik haar achteraan.

'Maar het is toch, waarom lijkt alles in de films zo cool en wanneer ik het doe niet?' Hopeloos kijkt ze me aan en zwiert haar armen in de lucht om het nog dramatischer te maken, bedankt om alle aandacht op ons te draaien Fleur, goed gedaan.

'Maar ja, dat is het leven dan zeker.' Gaat ze verder, nog zonder dat ik iets heb kunnen antwoorden. 

'Lisa wacht even!' Hoor ik iemand achter ons roepen waardoor Fleur en ik ons te samen omdraaien, om James daar te zien staan.

'Ga je gaan?' Vraagt Fleur en ik knik terwijl ik mijn schouders ophaal. 'Ja, ik bedoel, we hebben het uitgepraat en hebben geen ruzie dus ik weet niet waarom ik niet zou gaan praten.' Mompel ik terwijl ik een hand door mijn haar haal, wat er op duidt dat ik toch wel wat zenuwachtig ben.

Tijdens de middagpauze heb ik Fleur zoveel mogelijk op de hoogte gebracht van hoe het zit tussen mij en James, niet te vergeten wat er deze ochtend gebeurt was.

'Zeker? Ik kan meekomen als je wilt.' Zegt ze maar ik schud mijn hoofd.

'Ik ben een groot meisje, ik weet wat ik doe.' Ik geef haar een knipoog voor ik haar in een knuffel trek en dag zeg. 'Tot morgen.'

'Waarom kwam je niet bij ons deze middag?' Vraagt hij met een lichte frons en ik haal mijn schouders op.

'Ik had wat bij te praten met Fleur.' Zeg ik.

'Is zij zo dat meisje van vroeger? Toen Marie er nog was?' Zegt hij zacht waardoor ik slik en knik. 'Ja, ze is terug verhuisd.' Hij knikt.

'Is er nog een reden waarom je niet naar ons kwam?' Vraagt hij en ik schud mijn hoofd terwijl ik op mijn lip bijt. 'Lisa, ik zie het aan je.' Mompelt hij en legt zijn hand op mijn schouder.

'Oké dan, Joke stond ook bij jullie.' Zeg ik, ik probeer niet jaloers te klinken maar iets aan dat meisje stoort me echt op een bepaalde manier.

'We konden haar toch moeilijk wegsturen.' Mompelt hij terwijl hij met zijn hand in zijn nek wrijft. 'Dat zou niet aardig geweest zijn.'

Ik begin heel, maar dan ook heel luid te lachen om zijn woorden. Ik klap in mijn handen en kan niet stoppen met lachen. 'A-ardig.' Komt er lachend uit en na enkele minuten kan ik eindelijk stoppen met lachen.

'Wat krijg jij nu weer?' Fronst James en geeft me een por in mijn buik.

'Jullie, de badboys, wouden aardig doen. Laat me niet lachen.' Mompel ik terwijl ik zijn hand wegduw.

'Of is dat het? Jullie doen ook aardig tegen mij, dus ze is mij echt aan het vervangen?' Zeg ik zacht waarop hij meteen zijn hoofd schud. 'Niemand zou jou ooit kunnen vervangen Lisa, dat weet je. Daarvoor ben je veel te speciaal.' Hij trekt me in een knuffel maar ik duw hem weg met gefronste wenkbrauwen.

'Ik wil niet dat je nog met haar omgaat.'

Hij trekt zijn wenkbrauwen op en neemt mijn twee handen vast. 'Als je haar beter leert kennen, is ze zo erg nog niet.' Zegt hij waardoor ik hem boos aankijk. 'En vanmorgen zei je nog helemaal dat je haar niet leuk vind.'

'Ik vind haar ook niet leuk, ik zeg gewoon dat ze nog meevalt.' Stelt hij me gerust waarop ik mijn ogen rol.

'En waarom ben je eigenlijk zo jaloers? Ze is totaal het tegenovergestelde van jou.' Zegt James.

'Dat is het net, als je mij niet wilt ga je niet voor een replica van mij gaan, maar voor iemand dat totaal anders is als mij.' Leg ik uit terwijl ik hem niet durf aan te kijken, hoe zielig ben ik wel niet.

'Mag ik je er aan herinneren dat jij diegene bent dat "een pauze" wou?' Zegt hij met een scherpe ondertoon waardoor ik me wat schuldig begin te voelen.

'I-ik uh-' Ik word onderbroken door James die snuift.

'Dacht ik al.' Mompelt hij en wandelt weg.

Sorry dat ik pas update nu rond 11u lol!
En... komt het ooit nog goed tussen James en Lisa?

Wie is er nog steeds #TeamJames en zijn er andere teams? X