That jerk is my best friend #Netties2017

^2.42^

Wees zeker dat je het vorige hoofdstuk gelezen hebt want niet iedereen kreeg een melding blijkbaar!!!

Ik sluit mijn ogen na de woorden gehoord te hebben en knik dan. Dit zal niets veranderen, toch? Ik zal hem nog evenveel zien dan tevoren, toch? Dit zal niets aan mijn gevoelens voor hem veranderen, toch? Ik hoor hier geen probleem van te maken.

'Maar hoezo zo in het midden van het jaar?' Vraag ik aan Alex en hij haalt zijn schouders op.

'Thuis loopt het niet zo goed. En ik zou niet willen dat dat gevolgen heeft voor mijn studie.' Verklaart hij waarom hij nu plots besloten heeft om op kot te gaan.

Oh ja, zijn problemen thuis. Ik heb nog steeds geen idee wat er die dag is gebeurd, toen ik bij hem was op onze één maand en er beneden dingen tussen zijn ouders aan het gebeuren waren. Waarna hij me de deur heeft gewezen en ik niets meer van hem heb gehoord die dag.

Maar ik mag me daar niet druk om maken. Als hij het me niet wil vertellen, dan is dat zo. En ik moet zijn keuze accepteren. Het is niet aan mij om voor hem te bepalen wat hij deelt met wie, maar toch zou ik willen dat hij dit met me deelt.

Ik neem nog een slok van mijn flesje water en bind mijn staart wat strakker zodat hij zeker niet loskomt en kijk Alex dan weer aan.

'Ik snap het. Maar we zien elkaar toch nog even veel he?' Vraag ik en hij krabt aan zijn nek en kijkt me knarsetandend aan. Dit betekent niets goed.

'Ik verander van dansgroep.' Zucht hij dan en ontwijkt oogcontact met mij. Dit verandert de zaken. Of niet? We kunnen elkaar toch nog steeds blijven opzoeken. Het komt goed.

'Oh.'

Hij knikt en dan horen we de coach zeggen dat we terug gaan beginnen. Ik ga terug op mijn plaats staan maar kan me voor de rest van de les niet meer volledig geven na de informatie dat ik gekregen heb.

'Je wilt het toch niet uitmaken he?' Vraag ik wanneer de les voorbij is en Alex snel de kleedkamer in wou duiken, maar ik hem te snel af ben en voor zijn neus kom te staan.

Meteen schud hij zijn hoofd en neemt mijn gezicht in zijn handen vast. 'Zeker niet, ik blijf zoveel mogelijk naar je toekomen.' Hij geeft me een kus wat me kalmeert.

'Belooft?' Vraag ik zacht en hij knikt.

'Ik zou toch niet zonder jou kunnen.' Glimlacht hij en legt zijn hand op mijn kont. Hij geeft een kneepje en laat me dan snel los en vlucht toch nog de kleedkamer in. Ik lach zachtjes en ga daarna ook naar mijn kleedkamer, die van de meisjes.

Wanneer ik de kleedkamer binnen ga stopt al het gefluister en is het stil. Het doet me denken aan wanneer de jongens allemaal zwegen vroeger toen ik erbij kwam. 'Heeft hij het al verteld?' Vraagt iemand en ik knik fronsend.

Hoezo weten zij dit al?

'Hoelang weten jullie dit al misschien?' Vraag ik aan niemand in het bijzonder en het blijft verrassend stil. Waarom?

Ik schuifel met mijn voeten over de grond en kijk iedereen fronsend aan. Waarom doen ze zo geheimzinnig? 'Al van voor jij hier aan kwam. Voor we je kenden. Al een lange tijd dus.' Zegt dezelfde persoon als daarnet.

'Ze hebben zelfs al een vervanger geregeld.' Mompelt iemand anders dan waardoor ik wat geïrriteerd wordt. Het is goed voor mij dat hij op kot gaat maar hij had dit toch al veel eerder kunnen zeggen? Zo moeilijk is dat toch niet.

Ik schud mijn hoofd verbaasd en haal het elastiekje uit mijn haar en haal mijn handen door mijn haar zodat de knopen er wat uitgaan. Maar ook om de frustratie weg te jagen. Want ik ga hier geen drama van maken.

'Oké.' Zucht ik en begin me uit te kleden zonder verder nog iets te zeggen. Ik probeer niet overdreven te reageren en ik vind dat dit tot nu toe goed gaat. Dus ik moet me zo houden. Snel spring ik onder de douche en laat een gilletje wanneer de stralen ijzig koud zijn. 'Het is koud!' Roep ik naar de andere meisjes en ik hoor iedereen luid zuchten.

Ik besluit toch nog snel mijn haar te wassen omdat het op het puntje staat om vettig te worden. En dat wil ik niet. Dus bijt ik hard op mijn tanden wanneer de koude stralen op mijn hoofd terechtkomen. Maar zo vergeet ik wel even dat Alex me niets heeft vertelt over het verhuizen. Nou ja, op kot gaan.

Ik kom vanuit de douche en bind snel een handdoek rond mijn lichaam zodat ik terug wat warmer wordt.

'Ik ga vandaag niet mee naar het café.' Meld ik hun dan en geef iedereen nog een knuffel waarna ik vertrek.

Op mijn weg naar buiten kom ik Alex tegen en zucht geïrriteerd waardoor hij me verbaasd aankijkt. 'Wat is er?' Vraagt hij. En ik vraag me af of hij ooit van plan was om te vertellen dat hij al veel langer van plan was om verder te gaan wonen. Praktische redenen en die dingen spelen ook een rol maar dat doet er nu even niet toe.

'Nog voor je me kende, wist je al dat je ging verhuizen. Waarom weet ik dit dan nu pas?' Zeg ik en ben verbaasd over hoe ik klink, fars en bot.

'Shit, ik wist dat ze het gingen vertellen. Maar ik dacht dat je er een drama van ging maken of weet ik veel wat wat jullie middelbareschoolmeisjes altijd doen.' Zegt hij en mijn mond valt open en ik trek mijn wenkbrauwen op. Heeft hij dit nu echt gezegd?

'Zo bedoel ik het niet.' Zegt hij meteen daarna, zonder dat ik een reactie heb kunnen geven.

Ik wuif het weg en probeer het kwaad worden te verbannen uit mijn hoofd. 'Ik ga naar huis.' Zeg ik zacht en geef hem een kus op zijn wang maar hij neemt mijn pols vast voor ik me heb kunnen verplaatsen.

'We praten hier nog eens over. En ik ben blij dat je het zo goed opneemt lieverd.' Vertelt hij me en wrijft met zijn duim over mijn hand. Zijn lieve handelingen laten een beetje van de woede wegdrijven maar het blijft nog steeds.

'Is goed.' Zeg ik waarna ik hem een echt kus geef. Zijn lippen wil ik niet missen, ook al ben ik wat boos op hem. Ik vind het moeilijk om een balans te vinden tussen overreageren en over me heen laten lopen.

Deze keer laat hij me gaan en fiets ik op mijn gemakje terug naar huis. Onderweg kom ik een eekhoorn tegen, maar één. Helemaal alleen. En ik denk terug aan het moment dat Bram had opgemerkt dat James en ik verliefd waren, en hij had verzonnen dat hij twee verliefde eekhoorns zag.

Nu is het er nog maar één.

-

Ik heb gemerkt dat veel mensen een crush hebben, lalalala
Ik vind het leuk als mensen een crush hebben, don't ask me why maar tis gewoon leuk om daarover te praten
:')

En sorry geen James in dit hoofdstuk maar wel Alex. En ja, hij gaat op kot. Goed/slecht idee van hem?

Ik vind het trouwens grappig om de naam "Alex" te gebruiken omdat mijn vriendinnen en ik een knappe jongen die schuilnaam hebben gegeven #zielig

En deze A/N begint alweer te lang te duren, ik ga jullie laten!

X