That jerk is my best friend #Netties2017

^2.18^

Snelle update omdat we 5ooK hebben gehaald!!! OMG

'Wat hebben jullie tegen elkaar gezegd?' Vraagt Fleur voor de duizendste keer vandaag.

'Niets.' Mompel ik en en negeer de nieuwsgierige blikken van mijn mama en Fleur.

Ik heb geen zin om het luidop uit te spreken. Ik weet dat we het samen beslist hebben om het voorgoed af te sluiten, maar dat betekent niet dat het me minder pijn doet. Dat betekent niet dat hij mijn hart niet gebroken heeft. Dat betekent niet dat ik meteen weer dezelfde ben.

Ik ben al lang blij dat Fleur nu een doel voor ogen heeft (de jongen van het park) zodat ik haar daarbij kan helpen en me niet te veel focus op mijn eigen zaken. Want raar maar waar, als je je focust op problemen en andere dingen van andere personen gaat het altijd een stuk beter met jezelf.

'Zeg het gewoon, zodat wij ook op de hoogte zijn van wat er aan het gebeuren is.' Zegt mama en ik tol zuchtend mijn ogen.

'We hebben het afgesloten.' Zeg ik zacht.

'Was het dan al niet afgesloten vanaf het moment dat James je dumpte per sms?' Zegt Fleur waardoor ik haar boos aankijk. Het is niet dat ik al vergeten ben dat hij me gedumpt heeft, en hoe hij dat gedaan heeft. Er moet gestopt worden met me daaraan te herinneren.

'Nee, dat was het niet.' Zeg ik dan ook en laat me dan op de zetel vallen.

'Ik heb honger.' Verander ik van onderwerp waardoor mama moet lachen. 'Pizza?' Stelt ze voor en ik knik met een glimlach.

'Zelf maken of laten leveren?'

'Laten leveren, ik ben veel te lui om zelf te maken.' Mengt Fleur zich in het gesprek waardoor ik moet lachen.

'Is goed baas.'

---

'Vroeger danste ik ook, en ik wil nu graag herbeginnen.' Vertel ik aan de groep, aangezien Max, de leerkracht dans, zei dat ik mijn reden moest vertellen waarom ik in deze dansgroep wou komen.

'Super! Er is net aan meisje gestopt dus kunnen we wel iemand extra gebruiken.' Zegt een lieve stem die afkomstig is van een meisje met bruine haren.

'Mijn niveau is wel niet zo hoog denk ik.' Grinnik ik nerveus.

Gelukkig moet ik niet eerst een dans doen om hun te tonen wat mijn niveau is, en zullen ze me gewoon in de gaten houden tijdens de lessen.

'Dat zullen we wel nog zien.'

'Dus met jou erbij zijn we terug met tien. Vijf meisjes en vijf jongens.' Vertelt Max en ik knik. 'We kunnen een groepsdans doen, maar even goed een duo of een kwartet.' Gaat hij verder en ik knik weer.

'Doen jullie ook wedstrijden enzo?' Vraag ik en deze keer is het aan Max om te knikken. 'We schrijven ons zo veel mogelijk in en hopen dan uitgenodigd te worden.'

'Voor dit jaar hebben we tot nu toe nog maar twee wedstrijden gepland staan. Één waar we een groepsdans zullen uitvoeren en de andere, vijf keer een duo.'

Ik luister aandachtig naar wat hij allemaal te zeggen heeft en kijk even de kring rond. Het lijken wel allemaal leuke mensen. Maar ik vind het moeilijk om hun leeftijd in te schatten. De éne lijkt al een stuk ouder als de andere, of misschien beeld ik het me gewoon in.

'We trainen drie keer per week. Twee keer een uur en een half en één keer twee uur. Alleen hierdoor kunnen we ons niveau bijschaven en hogerop raken.'

'Zie je het zitten?' Vraagt Max ik en knik blij. 'Ja! Ik heb dansen eigenlijk echt gemist.' Biecht ik op en hoor een jongen grinniken. Ik kijk hem aan en hij knipoogt naar me. 'Je mag van geluk spreken dat Justine is vertrokken omdat het niet meer te combineren was met haar studies. Daar over gesproken. Wat doe jij? En waar? In Leuven of Brussel of nog ergens anders?' 

'Ik zit nog op de middelbare school, mijn laatste jaar.' Zeg ik en een blond meisje krijgt grote ogen. 'Dat had ik niet verwacht, je lijkt echt al ouder.' Vertelt ze me en ik glimlach.

'Oh ja en nog iets. Als je in een romantische relatie verwikkeld raakt met iemand binnen deze groep en er loopt iets mis, mag dat niet te merken zijn in de dans. Puur professioneel.' Lacht Max en ik zucht.

'Daar moet je je geen zorgen over maken.' Zeg ik. 'Ik heb genoeg jongensdrama gehad de laatste tijd.'

'Daar wil ik alles over weten!' Roept een blije stem, raar genoeg afkomstig van een jongen. 'Jongens zijn rotzakken, dat moet je mij niet vertellen.' Zucht hij en draait overdreven zijn ogen.

'Dit hier is de homo van de groep.' Lacht het blonde meisje.

'Commentaar Julie? Dan mag je nu vertrekken.' Lacht de jongen, die dus blijkbaar homo is, en geeft haar een duw tegen haar schouder.

'Nee hoor, ik vind alleen dat je niet mag klagen Bjorn, nu je die Blake kent.' Zegt Julie en ik krijg grote ogen.

'Ja wow hij is zo lief voor me.' Glimlacht Bjorn en ik bijt op mijn lip om te moeien, zou het gaan om Blake? De Blake die ik ken? Is Blake homo?

'Zijn bijna vriendje zit trouwens ook nog in het zesde middelbaar.' Zegt de jongen die daarnet naar me knipoogde en mijn ogen worden denk ik alleen maar groter en groter.

'Blake Parkinson?' Vraag ik. Ja, Blake is afkomstig van Amerika, zo jaloers op hem.

'Ja!' Giechelt Bjorn. 'Ken je hem?'

'En of ik hem ken, hij is één van mijn beste vrienden.'

'Maar ik had geen idee dat hij homo was?' Frons ik, hopend dat het niet gemeen klinkt. En ergens voel ik me ergens ook verraden, waarom heeft hij niet verteld da hij homo is, hij kan ons toch vertrouwen? Of heeft hij het wel aan de jongens verteld maar niet aan mij?

'Hij ook niet, tot voor kort.' Glimlacht Bjorn weer. 'Ik heb hem in één vingerknip homo gemaakt. Hij zag me staan en boem hij werd homo.' Vertelt hij met grote handgebaren waardoor ik moet lachen.

'Maar dus daar kunnen jullie over praten na de les, we hebben al genoeg tijd verloren. Laten we beginnen, welkom Lisa in onze groep.'

JAA 5ooK dat is de helft van een miljoen OMG HAHA!!
DANKJULLIEWEL WOW dit is niet normaal omfg

Love you so much <3