^2.14^

7.9K 431 291
                                    

Jullie gaan me haten na dit hoofdstuk! :")



'Wat is er gebeurd?' Fleur komt uit het niets naast me staan en ik begin te wenen. Snel trekt ze me in een knuffel en wrijft met haar hand over mijn rug.

'Ik heb het echt verprutst.' Mompel ik snikkend en trek terug uit de knuffel. 'Ik deed weer eens super jaloers en dan werd hij boos.' Leg ik zacht uit.

Op dat moment trilt mijn gsm, ik haal hem uit mijn zak en begin nog harder te huilen als voordien.

Baby❤️: bij deze, het is officieel uit.

Met één simpele sms wordt mijn hart kapot gemaakt.

'Hij weet niet wat hij laat gaan.' Fluistert Fleur me in, ze bedoelt het goed maar ik kan even niemand meer zien.

'Ik ga naar huis.' Snik ik en zonder afscheid te nemen storm ik weg.

Het is allemaal mijn fout, had ik niet gewoon normaal kunnen doen, ik heb alles verpest. En het komt nooit meer goed. Het is nu al de zoveelste keer dat we uit elkaar gaan, en ik denk dat James klaar met me is nu. Maar ik heb het zelf gezocht met mijn stomme "break" hoe heb ik het ooit in mijn hoofd kunnen halen.

Wanneer ik thuis binnenkom hoor ik voetstappen naar de gang komen. Mijn mama komt de hoek om en kijkt me aan. 'Wat heb je nu gedaan?' Vraagt ze, precies bezorgd, iets wat dus totaal niet bij haar past.

'Het is uit met James.' Snik ik en vlieg in haar armen, ik heb gewoon even een moederfiguur nodig, en aangezien zij mijn moeder is is het wel logisch dat ik haar nodig heb.

'En die Julian ofzoiets?' Vraagt ze en slaat haar armen om me heen.

'Mam, dat is al zo lang geleden.' Huil ik en maak onmenselijke geluiden. Ze verbaast me door me stevig vast te pakken en over mijn rug te wrijven. 'Jongens zijn maar stomme wezens.' Fluistert ze in mijn oor waardoor een kleine grinnik mijn mond verlaat.

Ze neemt me mee naar de bank en geeft me een dekentje om me onder te zetten.

'Waarom is het uit?' Vraagt ze zacht en neemt mijn hand weer vast, waar ze met haar duim over wrijft.

'I-ik, het ging even niet meer goed tussen ons dus is hij terug bij zijn vader gaan wonen, omdat als we elkaar altijd zagen we altijd ruzie kregen.' Mompel ik. 'Maar dus hadden we een pauze maar nu was er een nieuw meisje in de klas en ze vervangt me gewoon bij de jongens, ook al zeggen zij van niet, ik zie het wel. En dus was ik jaloers en werd James boos en heeft hij me vervolgens per sms officieel gedumpt.' Vertel ik haar en begin weer te huilen.

'Meisje toch, je prins op het witte paard komt nog wel.' Zegt ze zacht maar ik schud mijn hoofd. 'James ís mijn prins op het witte paard, ik hou echt van hem mama, veel, echt veel.' Zeg ik hopeloos en steek mijn hoofd onder het dekentje om weer verder te huilen.

'Soms moet je dingen loslaten, en als jullie echt voorbestemd zijn voor elkaar, komen jullie wel weer samen, geloof me.'

'En waarom die jij zo aardig?' Vraag ik, het komt er gemener uit als in mijn gedachten maar het is wel een vraag waarbij ik recht heb op het antwoord.

'Het spijt me zo Lisa, ik heb het verlies van Marie nooit kunnen verwerken en het was gemakkelijk om de schuld op iemand te steken, zodat ik mezelf minder schuldig voelde. Ik besef nu pas dat ik dit deed en ik weet dat wat ik gezegd heb niet goed valt te praten maar ik hoop dat je het me kan vergeven, je bent mijn kleine meisje en ik kan niet geloven wat ik jou heb aangedaan.'

Mama haar ogen schieten nu ook vol met tranen en ik kruip dichter naar haar toe om een knuffel te kunnen geven. 'Tuurlijk vergeef ik het je, je bent mijn mama, ik heb je nodig.' Snik ik.

Zo blijven we nog lang zitten, ik heb geen idee hoe lang, en eerlijk gezegd maakt het me ook niet uit. Ik vind het fijn om terug een mama te hebben dat er voor me is. Ik weet niet hoe ik het heb kunnen volhouden zonder haar.

'En papa?' Vraag ik zacht, mama was altijd diegene dat sprak en papa diegene dat knikte en akkoord ging met wat zij zei, dus het verbaasde me dat mama inziet dat ze verkeerd bezig is en niet papa.

'Hij, ik weet het niet meer meisje. We hebben veel ruzie.' Vertelt ze zacht waardoor ik haar raar aankijk.

'Hoezo?'

'Het werkt niet zo goed meer tussen ons.' Zegt mama waardoor ik grote ogen krijg. 'Bedoel je dat..?' Ik kan het woord scheiden niet uitspreken.

'Ik weet het niet, ik heb er al aan gedacht omdat het zo echt geen nut heeft om samen verder te gaan maar we hebben het bedrijf samen, hoe moet dat dan verder?' Zegt ze waardoor ik medelijden heb met haar.

'Maar dat zijn zorgen voor later, nu gaan we tv kijken met een bak ijs om onze gebroken harten te helen.' Lacht ze met een kleine glimlach waardoor er bij mij een grote glimlach uitbreekt op mijn gezicht.

'Ik heb Ben&Jerry's.' Mompelt ze en staat op om naar de keuken te wandelen. 'Is dat goed?' Ik knik snel.

Een paar ogenblikken later ploft ze naast me neer in de zetel en knuffel ik me tegen haar aan. 'Ik heb je gemist.' Fluister ik en ze slikt. 'Ik jou ook meisje, ik jou ook.'




Geen haat op mij, maar op James HAHA :')
Maar gelukkig heeft ze nu haar mama terug (: dat is dan wel weer lief he van me

En Oh god het nieuwe album van Shawn is fantastisch!!

That jerk is my best friend #Netties2017Where stories live. Discover now