That jerk is my best friend #Netties2017

^2.7^

Een traan verlaat mijn ooghoek wanneer ik opnieuw wakker wordt en besef wat er daarnet is voorgevallen.

Ik adem sidderend uit en stap uit bed, even draait alles voor mijn ogen maar al snel heb ik terug een gewoon beeld, wat haat ik het om ziek te zijn. Ik wandel de trap af naar beneden en zie James in de zetel zitten.

'Ik denk dat het beter is als we een tijdje niet te veel bij elkaar zijn James. Onze relatie gaat altijd veel te snel doordat jij bij me woont, en volgens mij hebben we daardoor meer ruzie enzo.' Zeg ik zodra hij opkijkt en zijn mond valt open.

'Dus je zet me je huis uit?' Vraagt hij en ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet, maar zo als dit gaat het niet langer werken.' Mompel ik en hij knikt verslagen. 'Kan je me geen laatste kans meer geven? Ik zal deze keer echt goed zijn voor je.' Ik schud meteen mijn hoofd bij die woorden. 'Ik heb je al zoveel kansen gegeven, en je hebt er geen meer over.' Zeg ik zacht en kijk naar mijn nagels.

Ook al heeft hij deze keer niet echt iets misdaan, zijn onderbewustzijn wel. Hij wilt bij een ander meisje zijn en dat zit me dwars, is het omdat ik er nog niet klaar voor ben?

'Dus dit was het dan? Je maakt het nu uit met me?' Vraagt hij en halt zijn handen door zijn haren. 'Het moet niet per se uit zijn, maar misschien gewoon een break?' Stel ik zacht voor en probeer mijn tranen binnen te houden.

We hebben nu al zó vaak geprobeerd en het gaat gewoon niet. Misschien zijn we toch niet zo voor elkaar gemaakt als iedereen zegt en zoals we zelf dachten. Misschien is het beter als beste vrienden, toen was er nooit iets mis. Maar wanneer deze gedachten voorbij spoken word ik misselijk van mezelf. Ik weet goed dat ik meer wil als gewoon vrienden. Ik bedoel, als je James ziet staan, wil je toch met hem.

In de eerste twee jaar van onze vriendschap hield ik me nog niet echt bezig met liefde waardoor ik er ook nooit aan gedacht had om een relatie met James te beginnen. In de jaren daarna had ik een ander vriendje. Ik had toen moeten merken dat James jaloers was. En daarna durfde ik het niets aan mezelf toe te geven dat ik gevoelens had voor mijn beste vriend, en had ik schrik voor zijn reactie. Want wat als het niet wederzijds was. En dan nu, waar staan we nu. We hebben een relatie gehad, meerdere keren en het liep altijd slecht af maar toch zit ik hier hopeloos in mijn gedachten te zoeken naar een oplossing.

Maar de enigste oplossing lijkt me om inderdaad James "buiten te zetten". Anders komt het echt nooit meer goed tussen ons denk ik.

Doordat ik zo diep in gedachten zat had ik niet door dat James naar boven was gegaan en nu alweer terug is met een paar volle zakken. Dan slaat de werkelijkheid met een hamer in mijn gezicht. Hij gaat weg, écht weg. Maar het moet zo gaan.

'Ik ben bereid om je tijd te geven, maar ik zal je niet laten gaan.' Zegt hij terwijl hij me diep in de ogen kijkt. Ik knik. 'Het is ook maar gewoon een break.' Mompel ik en hij knikt.

'Dankje voor al die kleren dat je altijd voor me gekocht hebt.' Zegt hij en zet zijn zakken neer. Voor ik het weet heeft hij zijn armen om me heen geslagen en voel ik zijn schouders schokken. 'Ik laat je echt niet gaan.' Snikt hij en ook bij mij verlaten enkele tranen mijn ooghoeken. Dit lijkt veel te veel op een afscheid. Ook al zien we elkaar gewoon weer op school.

'Ik geef niet op, en blijf voor je vechten.' Ik slaag ook mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd in zijn nek. 'We hebben gewoon even tijd apart nodig.' Mompel ik en na enkele minuten trek ik terug uit de knuffel.

'Blijven we wel wat contact houden?' Vraagt hij en wrijft met zijn duimen mijn tranen weg terwijl ze bij hem gewoon blijven komen. 'Ja, we zitten ten slotte bij elkaar in de klas.' Fluister ik zacht. Hij knikt. 'We gaan elkaar niet negeren, gewoon wat tijd geven.' Zegt hij, meer tegen zichzelf dan tegen mij en ik knik. 'Ja.'

'Naar waar ga je nu?' Vraag ik als ik besef dat hij niet naar huis kan, zijn vader is daar.

'Naar mijn eigen huis.' Ik krijg grote ogen. 'Nee, niet doen alsjeblieft, ik wil niet dat hij je weer pijn doet.' Zeg ik zacht en James haalt zijn schouders op. 'Het komt wel goed, misschien drinkt hij wel niet meer.' Mompelt hij en ik schud mijn hoofd.

'Niet doen, echt niet doen.' Zeg ik en hij schud zijn hoofd deze keer.

'Hij is mijn vader, ik zal hem ooit terug onder ogen moeten komen en misschien is dit wel het goede moment.' Zegt hij en neemt zijn zakken weer op. Waarom zou dit nu het goede moment zijn? Is het nog niet emotioneel genoeg ofzo.

'Als hij je iets doet, beloof me dan om daar weg te gaan oké.' Zeg ik en hij schud zijn hoofd. 'Zo een dingen kan ik niet beloven, maar laten we zwijgen over mij. Ga jij het hier redden? Vergeet niet dat Marie er is als je iemand nodig hebt om tegen te praten en op school heb je natuurlijk je vrienden.' Somt hij op en ik knik.

'Met mij komt het wel goed.' Zeg ik maar ik weet dat ik lieg. Natuurlijk komt het niet goed, met geen één van ons twee, maar deze pauze is even nodig zodat we beide weten hoe het is om niet bij elkaar te zijn en dat we dan nog meer gaan beseffen hoeveel we voor elkaar betekenen. En hoeveel we om elkaar geven. Of ja dat is toch de bedoeling van deze break, stel dat James nu beseft dat hij me niet mist en me niet nodig heeft.

'Dan ga ik maar.' Zegt hij, de stilte verbrekend en ik knik.

Ik stap naar hem toe en plaats mijn lippen op de zijne, een soort van afscheidskus. Nog voor de kus een zoen kon worden trek ik al terug en wrijf nog eens over zijn wang.

'Het komt goed.' Mompel ik tegen James en hij knikt.

'En als er iets is, aarzel echt niet om het aan eender wie te zeggen, want jij hebt het nodig om over je problemen te praten.' Zegt hij nog eens en ik knik. 'Nogmaals, het komt goed.'

Ik open de deur voor hem en hij stapt erdoor.

'Tot morgen op school.' Zegt hij nog zacht voor hij doorstapt en mijn hart wordt fijngeknepen. Maar ik maak mezelf wijs dat het beter zo is.

'Ik hou van je.' Roept hij nog als laatste woorden.

Ik maak het me wijs, want ik weet, dat ik niet zonder hem kan.

Hee! (: ik update nu al (zaterdag) in plaats van maandag omdat ik niet thuis ben dan! Ik zal vanaf morgen een klein weekje niet online zijn en dus niet kunnen reageren op jullie comments! :'(

Maar nu over James en Lisa, een break, goed of niet goed?

See you later x