That jerk is my best friend #Netties2017

^30^

Blake haalt het verband van mijn pols af nadat we allemaal hebben teruggetrokken uit de knuffel en de twee andere jongens happen naar adem. 'Lisa.' Was het enige dat ze konden zeggen door het beeld dat ze zagen. 'Wanneer?' Vraagt Peter na een tijdje stilte. 'Gisteren. Maar één keer.' Zeg ik om mezelf te verdedigen.

'Doe het alsjeblieft nooit meer.' Smeekt Blake. Ik haalde mijn schouders op. 'Ik verdien het.' Fluister ik terwijl ik naar de muur achter hun staar. 'Niemand verdiend pijn Lisa. Zeker jij niet.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik stel iedereen teleur.' Zeg ik.

'Nee we gaan hier zelfs geen discussie over voeren je mag het gewoon nooit meer doen.' Zegt Bram en kijkt me recht in de ogen aan. Ik knik. Met mijn mond vorm ik oké omdat er toch geen woorden uitkomen.

'Hoe weten jullie dat eigenlijk van Julian?' Vraag ik als ik de aandacht op iets anders wil vestigen. Ongemerkt doe ik het vetbandjes er terug om en doe ik mijn armbandjes terug aan. 'We hoorden hem zeggen tegen één van zijn vrienden dat het gelukt was, dat je samen was met hem en dat hij nu zijn geld wou.' Ik slik.

'Oh ja we moeten je nog iets zeggen.' Zegt Blake. 'Is het erg?' Ze halen hun schouders op en kijken elkaar aan. 'Een beetje.' Ik knik. 'Zeg maar.' Bram doet teken naar Peter dat hij het moet zeggen en hij schud zijn hoofd als teken dat hij niet wilt. Uiteindelijk opent hij toch zijn mond. 'James maakte een grapje toen hij zei dat hij single wilde blijven. Ook iets met een weddenschap met jongens daar.' Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik.' Ze fronzen hun wenkbrauwen en wachten op een verduidelijking.

'Hij belde me toen hij dronken was en vertelde het dan in dronken bui.' Ze knikken en weten niet wat ze moeten zeggen. 'Heeft hij je toen nog iets anders verteld?' Ik schud mijn hoofd. 'Hij komt vandaag al terug. Tijdens het tweede uur, wanneer jullie samen Nederlands hebben.' Ik knik en draai me om. 'Ik ga het eerst gaan uitmaken met Julian.' Ze knikken en kijken me medelevend aan.

Ik stap naar Julian en zijn vrienden en ze beginnen te grijnzen. Natuurlijk, ze denken dat ik hem nu een kus kom geven als zijn vriendinnetje.

Maar in plaats daarvan doe ik het tegenovergestelde. Ik geef hem een klap in zijn gezicht. Een harde. 'Het is uit klootzak.' Sis ik. Zijn vrienden lachen hem uit en de andere mensen dat er zijn komen rond staan wachten op een verdere uitleg. Maar die krijgen ze niet. Ze willen gewoon een onderwerp hebben om over te roddelen.

Ik draai me om. Slaag mijn haar over mijn schouder en loop weg. In stijl.

Omg omg omg! We hebben de 5K bereikt! Super bedankt aan al mijn lezers die stemmen en reageren maar natuurlijk ook aan de stille lezers! En al hoofdstuk 30 wauw!

-XOXO-