That jerk is my best friend #Netties2017

Epiloog

Wees zeker dat je het laatste hoofdstuk hebt gelezen!

Een grote boogtrap trekt meteen mijn aandacht wanneer Martijn de deur opent. Het oogt chique, maar ook weer niet te veel. De muren zijn wit wat me wel aanstaat. We zijn namelijk opzoek naar een modern huis, maar het mag dan ook weer niet te stijf zijn. Het moet ten slotte wel gezellig blijven.

We wandelen verder naar binnen en komen dan terecht in wat ik denk de woonkamer. Het is een grote lege ruimte, een vals parket als vloer op één muur na zijn alle muren wit. Ik zie al voor me waar ik de tv zou plaatsen, en zeker en vast een hoekbank.

'Deze ruimte zou als woonkamer kunnen dienen.' Zegt Martijn, daarmee mijn gedachten bevestigend. 'Meer dan ruim genoeg, en er is voldoende zonlicht dat binnen kan vallen. Al zien sommigen dat ook als een negatief punt.' Vertelt hij terwijl hij wijst naar de vele ramen.

'Wij vinden dat goed, zonlicht. Toch James?' Vraag ik aan mijn verloofde en hij knikt. Hij vindt het niet zo leuk om op huizenjacht te gaan. Als het aan hem lag, was hij helemaal niet meegekomen en mocht ik alles alleen kiezen. Zolang er maar een toilet boven en beneden was voor als hij dringend moest gaan had hij gezegd waardoor ik hoofdschuddend had gelachen.

We zijn beide net afgestuurd na een studie van drie jaar en hebben besloten om een huis voor onszelf te zoeken. We leefden nu ook wel al samen, maar dat is anders. We willen ons eigen plekje waar we kunnen doen wat we willen zonder in de weg te lopen van anderen. Zeker nu dat mijn moeder enkele maanden geleden een nieuwe man heeft ontmoet vind ik het belangrijk dat zij ook haar eigen huis terug heeft zonder ons twee daarin te hebben.

De woonkamer loopt door in een mooie, grote keuken. Na drie jaar heb ik het toch voor elkaar gekregen om te leren koken. De kok heeft me het één en het ander geleerd. Het is ook wel logisch dat ik moet kunnen koken, en James natuurlijk ook. Het is niet omdat ik de vrouw ik huis ben dat ik altijd zal koken.

Ons kindje mag niets tekort komen, en al zeker niet als het om eten gaat. Ik ben namelijk zwanger, het is nog heel pril. Nog maar drie weken en je ziet er niets van. Ik moet wel vaker naar de wc toe en heb de laatste week last van braakneigingen maar het valt al bij al nog mee.

James weet nog van niets. Ik ben van plan om het hem vanavond te vertellen, aangezien we alleen thuis zijn. Mijn moeder zou uitgaan met Jan, haar nieuwe vriend, en vervolgens bij hem blijven slapen. Zij weet ook nog van niets trouwens.

Enkel aan Fleur heb ik het al verteld. Toen ik een test deed was zij de eerste persoon aan wie ik dacht, na James dan, om het te vertellen. Zelf heeft ze al een zoontje van twee, haar zwangerschap was niet gepland geweest maar ze was wel enorm gelukkig. Lukas is een klein, blij mormeltje. Elke keer als ik hem zie kan ik het niet laten om te glimlachen. Hij groeit zo snel op.

Voor diegene dat het zich afvragen. Fleur is samen met Bram. Ik herinner me nog dat in het zesde middelbaar, wat nu al weer eeuwen geleden lijkt, Fleur had geweten dat Bram was vreemdgegaan op zijn toenmalige vriendin Lieselot. Ze zijn toen uit elkaar gegaan en van Lieselot hebben we na het middelbaar niets meer gehoord.

Met de rest van ons groepje spreken we nog geregeld af. Blake woont sinds een jaar ook samen met zijn vriend en hebben ook een bruiloft op de planning staan, maar dat van ons is er eerder. Namelijk volgende maand.

James en ik hadden besloten om pas met kinderen te beginnen na onze bruiloft. Zeker omdat ik geen zin had om dik te trouwen. Maar nu ik weet dat er een klein baby'tje in mij aan het groeien is, maakt het me helemaal niets meer uit. En het is ook niet dat je al echt dik ben na twee maanden zwangerschap.

Na nog heel het huis bekeken te hebben stappen we in de auto en rijden naar huis. Een zonnestraal valt net op mijn verlovingsring en ik glimlach gelukkig. Natuurlijk hebben James en ik af en toe eens een ruzie. Het is zelfs eens zo erg geweest dat James voor een nacht bij Peter is gaan overnachten. Maar dat is ook weer goed gekomen zoals je ziet.

Eens thuis aangekomen parkeert James de auto en wandelen we naar binnen.

'Dat wordt ons nieuwe huis, hé.' Zegt James met een glimlach en ik knik. Hij had de klik dus ook gevoeld. Ik zie ons op die plek ons leven verder zetten. Met een kindje, en misschien later wel nog meer.

'Dat vieren we met een wijntje.' Glimlacht hij en drukt een kus op mijn voorhoofd maar ik schud mijn hoofd.

Vreemd kijkt hij me aan. 'Vorige week wou je ook al geen wijn.' Merkt hij op en ik haal glimlachend mijn schouders op waarna ik mijn rechterhand op mijn buik plaats zonder het te beseffen.

James zijn ogen worden zo groot als schoteltjes. Zijn mond valt open en hij kijkt me sprakeloos aan. 'Nee!' Roept hij uit en tilt me vervolgens op en zet me op het aanrecht waardoor ik moet lachen.

Hij bukt zich zodat hij even hoog als mijn buik zit en doet mijn t-shirt omhoog. 'Hey kleine makker.' Fluistert hij en ik krijg tranen in mijn ogen. 'Hoe oud ben je al?' Vraagt hij en wrijft met zijn handen over zijn bui waarna zijn ogen die van mij vinden.

'Drie weken.' Fluister ik en neem zijn hoofd vast zodat ik hem een zoen kan geven. 'We worden mama en papa.' Zeg ik zacht en tranen glijden over mijn wangen, ook James krijgt het moeilijk om zijn tranen binnen te houden.

'Ongelofelijk.' Mompelt hij en trekt me in een knuffel waarna ik zijn tranen op mijn schouder voel vallen. Ik weet het nu al, James gaat de beste papa ooit zijn.

Plots wordt er aangebeld wat ons uit ons gestaar haalt en ik ga kijken wie er aan de deur staat. Ik frons wanneer ik Peter aan de deur zie staan met Blake en zijn vriend achter hem. 'Hadden we jullie uitgenodigd?' Vraag ik en het komt er gemener uit dan gedacht. 'Niet gemeen bedoeld.' Lach ik erachteraan.

'Nee, maar het is al weer een maand geleden dat we elkaar gezien hebben. Dus dachten we maar eens langs te komen.' Glimlacht hij en wandelt gewoon binnen. Blake en Jeroen wandelen achter hem aan. Met Bjorn is het uiteindelijk niets geworden. Ze hebben een goede drie maanden een relatie gehad, maar dat was het dan ook wel.

Jeroen heeft hij ontmoet in een gay bar nadat hij James, Bram en Peter zover had gekregen om mee te gaan. En geloof me, dat was niet gemakkelijk.

Ze nemen allemaal plaats in de zetel en ik ga snel enkele zakken chips uit de kast halen die ik in James zijn armen duw. 'Ga die op tafel leggen, de jongens zijn er.' Mompel ik en haal ook wat te drinken uit. Ik veronderstel dat ze allemaal wel tevreden zullen zijn met een biertje. Zonder klagen doet James wat ik zeg.

Het is duidelijk wie de broek hier aanheeft in huis.

Een minuut later wordt er weer aangebeld en staan Bram en Fleur voor de deur en voor ik het weet is Lukas al naar binnen geschoten op zijn korte beentjes. Vijf seconden later horen we een bonen en een pijnlijke kreun van hem waarna hij weer opstaat en verder loopt. 'Binnenkort loopt er hier ook ééntje rond.' Zegt Fleur tegen mij en Bram kijkt verbaasd.

'Wat? Ben je zwanger?' Roept Bram uit waardoor ik snel teken doe dat hij stiller moet zijn.

'Ik heb het juist aan James vertelt.' Glimlach ik en begeleid hun naar de woonkamer. 'Maar mondje dicht, we gaan het zelf vertellen!'

Na een uurtje kijkt James me aan en trekt me op zijn schoot. 'Gaan we het ze nu vertellen?' Fluistert hij in mijn oor en ik knik.

'Fleur weet het al.' Breng ik hem op de hoogte maar over Bram zwijg ik

James schraapt zijn keel waardoor hij iedereen zijn aandacht weet te trekken en plaats dan zijn handen op mijn buik waarna hij glimlacht.

'Lisa is zwanger!'

---

THE END!

Dankwoord volgt meteen!