That jerk is my best friend #Netties2017

^2.3^

'Ik snap er niets van.' Zegt Jonas aan het einde van de les en ik lach. 'Gaat wel nog.' Ik haal mijn schouders op. 'Wil je dat ik het je nog eens uitleg een keer?'

En toch kan ik het niet geloven dat ze de eerste schooldag al meteen les hebben gegeven. Ik bedoel, hebben ze dan echt helemaal geen respect voor ons? Want zo ziet het er niet uit.

'Als het je niet stoort.' Antwoordt hij en ik schud mijn hoofd. 'Tuurlijk niet.' Ik glimlach. 'De eerste dag en je hebt al bijles nodig.' Plaag ik hem met een grinnik.

Samen lachen we als we naar de volgende les stappen.

Plots neemt een hand mijn pols vast en trekt me naar achter. Ik kijk verbaasd naar de persoon die nu naast me staat. 'Wat is er?' Vraag ik op een normale toon.

'Waarom negeer je me?' Ik kijk hem met open mond aan en schud ongelovig mijn hoofd. 'Meen je dit?' James kijkt me niet begrijpend aan en knikt. Is hij nu echt zo dom of verbeeld ik het me.

'Dus nogmaals, waarom negeer je me?' Hij kijkt me boos aan.

Zonder te antwoorden trek ik me los van hem en loop ik terug naar Jonas die van op een afstand stond toe te kijken.

'Ik vind dat jullie het goed moeten maken.' Zegt hij zodra ik bij hem ben, maar ergens hoor ik een twijfel in zijn stem. 'Er valt niets goed te maken jezus.' Ik grom en loop zo snel mogelijk door. 'Hij doet grof enalles en ik moet het maar gewoon aanvaarden.' Roep ik gefrustreerd.

'Probeer er met hem over te praten.' Stelt Jonas voor. 'Jaja.' Ik wuif het weg en loop de klas binnen. 'Naast elkaar?' Hij knikt. 'Ben ik nu wel je eerste keus.' Grinnikt hij en ik knik lachend. Hoe snel mijn humeur kan veranderen is niet normaal.

Aan het einde van de dag zeg ik gedag tegen Jonas en de jongens en wacht dat James klaar is met zijn zak te nemen. Wanneer hij eindelijk klaar is komt hij naar me toe en geeft een kleine glimlach. Dat is dan toch al iets. Gelukkig zegt hij niets meer over dat ik hem zogenaamd negeer.

Samen wandelen we de school uit en weer probeer ik zijn hand te nemen. Weer laat hij het niet toe. Kut.

Ik open de deur van mijn huis en laat James eerst binnen. Hij wil meteen naar boven lopen maar ik hou hem tegen. 'James halt.' Ik trek hem mee naar de living en duw hem daar neer op de zetel.

'Vertel me alsjeblieft wat er is.' Zeg ik zacht en ga naast hem zitten. Ik doe nog lief, maar het begint echt moeilijk te worden.

'Wat vertellen?' Houdt hij zich van de domme. 'James fack zeg gewoon wat ik mis doe.' Ik begin boos te worden maar probeer me onder controle te houden zodat er geen ruzie komt.

'Je gaat bij Jonas en niet bij mij.' Zegt hij dan en ik rol mijn ogen.

'Je deed al zo voor dat ik bij Jonas ging.' Zeg ik geïrriteerd om het feit dat hij het op mij wilt steken. 'Dus zeg nu.'

'Ik ben gewoon boos oké.' Hij staat op en ik volg zijn voorbeeld. 'Zeg me dan waarom je boos bent!' Roep ik ook boos. 'Ik heb niets misdaan, ik doe alles voor jou!'

Ik ben mijn geduld verloren en ga verder met schreeuwen. 'Ik moet alles perfect voor je doen maar jij doet gewoon maar je zin.' Ik snuif. 'En vervolgens durf je nog om grof en gemeen tegen me te doen zonder reden! Je bent echt ongelooflijk, ik snap niet dat ik het uithoud met jou.' We lijken wel een oud getrouwd stel. Al ziet het er nu niet naar uit dat we ooit zullen trouwen.

Boos loop ik naar boven en sla luid de deur van mijn kamer toe.

Een paar ogenblikken later wordt mijn deur geopend en komt James binnengelopen met een paar tranen die over zijn wangen lopen. Ik breek van het zicht en loop naar hem toe.

Dan besef ik dat ik boos ben en blijf ik dus maar gewoon een beetje voor hem staan.

'Snap je het dan niet.' Zijn stem klinkt schor. 'Wat je net zei dat is het juist.' Hij veegt de tranen van zijn wangen af. 'Ik ben niet goed voor je, jij bent lief en ik doe alleen maar shit.' Zijn stem breekt op het laatste stukje en ik kan het niet laten om mijn armen rond hem te slagen.

'Als je gewoon niet zo gemeen doet als de voorbije weken ben je gewoon het perfecte vriendje.' Zeg ik zacht en wrijf over zijn rug om hem gerust te stellen.

'Je mag jezelf niet zo naar beneden halen.' Ik geef hem een kus en hij kust me terug. Zijn tong vraagt om toestemming die ik al snel geef.

Na de zoen gaan we op mijn bed zitten. 'Dat was lang geleden.' Giechel ik en hij knikt met een glimlach. 'Sorry.' Fluistert hij met zijn ogen neergeslagen. 'Het is oké, echt.' Zeg ik hem zacht. Ik weet dat ik niet zo snel mag vergeven maar als James je zo aankijkt, en hij weent kan je niet anders doen als vergeven.

'Ik zal lief zijn.' Ik grinnik om zijn woorden en knik.

'Let maar op dat je je stoere badboy imago niet verliest.' Fluistert ik en kruip tegen hem aan. Hij gaat met zijn handen door mijn haren en ik word er rustig van.

'Dat nooit, ik ben een badboy dat alleen lief is voor jou.'

Zizo alles is opgehelderd, geen haat meer tegenover James?

Kus