That jerk is my best friend #Netties2017

^25^

Ik word wakker en ik ga eerst even bij Julian kijken maar hij ligt nog lief te slapen.

Ik loop naar beneden en pak een pan uit de schuif. Ik haal een paar eitjes uit de frigo en begin een omelet te maken. Ik heb snel een jogging en een topje aangedaan zodat ik niet in mijn pyjama beneden stond.

Plots voel ik twee armen om mijn heupen en ik weet niet hoe ik moet reageren. 'Hey.' Hij geeft een kus op mijn wang en ik kijk blozend weg. 'Hey.' Hij legt zijn kin op mijn schouder en kijkt hoe ik de eitjes bak. We lijken zo een stel.

'Wil je vandaag op date met mij?' Vraagt hij plots. Ik schrik eerst van zijn vraag maar herpak mezelf daarna. 'Graag.' Glimlach ik. Hij is een lieve jongen dus waarom ook niet, ik moet James toch proberen te vergeten.

Na het ontbijt moest ik me gaan omkleden van Julian en hij zei dat ik iets casual maar toch stijlvol moest aandoen maar dat dat voor mij geen probleem is.

Ik doe een babyblauw rokje aan en daarop een wit topje dat ik erin steek. Daarover doe ik een jeansvestje.

Hij klopt op de deur wanneer ik juist door mijn haren aan het borstelen ben. 'Kom maar.' Hij opent de deur en lacht naar me. 'Je ziet er prachtig uit.' Ik bijt blozend op mijn lip en kijk de andere kant op.

'Ben je klaar?' Ik schud mijn hoofd en loop naar mijn badkamer. Ik pak mascara van de plank en Julian fronst. 'Dat heb je toch helemaal niet nodig?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Zo voel ik me zekerder.'

Hij knikt. 'Als je dat vind mag je.' Ik knik met een lach op mijn gezicht.

'Naar waar gaan we?' Vraag ik voor de tiende keer. Hij lacht en slaagt zijn arm om mijn schouder. 'Als we snel doorwandelen zie je het wel.' Ik grom koppig en knik waardoor hij begint te lachen.

We komen toe in een parkje en ik krijg een gelukzalige glimlach op mijn gezicht. Er ligt een dekentje op grond en er staat een zak met allemaal eten in. Ik draai me om naar Julian en glimlach naar hem. 'Hoe heb je dit gedaan? Je was de hele tijd bij mij?' Hij haalt zijn schouders op.

'Connecties.' Lacht hij.

We gaan zitten op het kleedje en kijken naar de spelende kinderen. 'Vroeger kwam ik hier altijd spelen.' Zeg ik wijzend naar de schommels. Ik moet lachen als ik eraan terug denk. Die tijd was zo fijn. Toen was ik nog grote zus.

'Kwam je hier alleen?' Ik schud mijn hoofd en kijk verdrietig voor me uit. 'Met James?' Vraagt hij. 'Nee, ik ken hem pas vanaf de middelbare.' Hij knikt en heeft door dat ik niet wil zeggen met wie ik hier kwam.

Er rolt een traan over mijn wang door de herinneringen en Julian veegt het liefkozend weg. 'Als je wil kan je het zeggen anders wacht ik wel.' Ik neem zijn hand vast terwijl ik met mijn rug tegen zijn buik ga zitten.

'Ik kwam hier met mijn zusje.'

Sorry dat het een update is zo laat op de avond maar Frans en al die andere vakken vonden het leuk om mijn tijd te stelen.

Laat maar weten wat je van dit stukje vind! :)

Smakkerd van Laura xx