That jerk is my best friend #Netties2017

^2.27^

Niet nagekeken

'En heb je al goed nagedacht?' Zegt Fleur met een vleugje sarcasme in haar stem waarop ik mijn ogen rol.

Fleur is niet zo een fan ban Alex. Ze vindt dat hij met zowel Blair als met mij speelt. Waar ze deze gedachte vandaan heeft weet ik ook niet maar ik weet alleen dat het me zeer irriteert dat ze me niet helpt of steunt.

Ondanks dat weet ik dat ze het niet slecht bedoeld, ze wilt alleen maar het beste voor me maar volgens haar is het beste in dit geval dus niet Alex.

'Hoeveel jongens heb je het afgelopen jaar nu gehad?' Vraagt ze en begint op haar vingers te tellen.

'Eerst James, één. Dan Julian, twee. Dan weet James, drie. Dan even niemand. Dan weer James, vier. En nu Alex, vijf.'

Ze negeert mijn protesten wanneer ik zeg dat je één jongen niet drie keer mee mag tellen.

'Hou je even in, oké?' Mompelt ze en ik kijk haar met open mond aan.

'Mijn huis uit!' Roep ik en spring recht uit de zetel. Ze kijkt me met open mond aan, alsof ze niet gelooft wat ik net heb gezegd. 

'Meen je deze?' Roept ze kwaad en staat ook op.

'En of ik het meen! Je komt hier om me uit te maken voor een slet, en ik moet dat allemaal pikken?'

Ze reageert niet meer en gaat zo snel mogelijk naar de deur. Die dan ook enkele seconden later hard dichtslaat.

Nooit kan iets goed gaan in mijn leven verdomme. Zelfs mijn enige vriendin vindt me een slecht mens. Ben ik echt een slet? Ga ik van de éne naar de andere jongen? Is het waar dat ik altijd iemand nodig heb? Al deze vragen spoken door mijn hoofd maar ik kan er geen enkele beantwoorden.

Vind ik Alex echt leuk? Ja.

De bel gaat enkele minuten later en ik hoop dat het Fleur is om haar verontschuldigingen aan te bieden, maar niets is minder waar.

Ik gooi de deur meteen weer dicht als ik zie wie het echt is, maar blijkbaar is mijn reactievermogen niet snel genoeg want James zijn voet zat al tussen de deur.

'Laat me binnen Lisa.' Mompelt hij zacht.

'Wat doe je hier?' Vraag ik verward.

We hebben elkaar niet meer gesproken. Echt helemaal niets, en daar zorgden we beide voor. Geen van beide wou elkaar nog spreken, we vermeden de plaatsen waar de ander zou kunnen zijn en dat is goed. Dat is het beste, dus ik heb geen idee wat hij hier nu komt doen.

Hij wandelt binnen zonder iets te zeggen waardoor ik hem nog verwarder aankijk. Hij heeft een grote weekendtas vast die hij naast de zetel neergooit en ploft dan zelf in de zetel.

'James?' Vraag ik zacht.

Maar opnieuw antwoord hij me niet. Ik zucht en stap dichter naar hem toe. Ik hurk neer voor hem en neem met mijn handen zijn gezicht vast.

Zijn ogen openen zich en ik merk dat ze bloedrood zijn. Hij heeft geweend, het is overduidelijk. En zijn wallen maken het er niet beter op. Hij ziet er slecht uit, echt heel slecht.

Plots neemt hij mijn polsen vast en trekt me naast hem op de zetel. Mijn hart gaat tekeer en ik heb geen idee waar hij mee bezig is.

'James, praat alsjeblieft.' Ik begin me langzaamaan zorgen te maken over hem.

'Het spijt me zo veel Lisa.' Ik had het daarnet nog niet opgemerkt, maar zijn stem klinkt zo schor. Niet zoals wanneer hij juist wakker is, maar het schorre van wanneer hij heeft geweend, lang.

'Wat is er gebeurd?' Vraag ik en wrijf met mijn hand over zijn wang.

Dit is zo verkeerd, maar het voelt zo goed. Het lijkt al zo lang geleden dat ik zo dicht bij hem was, terwijl het nog niet eens zó lang geleden is. Maar ik mis hem zoveel, echt niet normaal meer.

'Ik ben kapot.' Zucht hij en kruipt nog meer tegen me aan. Ik voel zijn hete adem in mijn nek en mijn nekhaar staat meteen recht.

'Praat, anders weet ik niet wat ik moet doen.' Zeg ik terwijl ik met mijn hand naar zijn rug ga waar ik begin te wrijven. Ik voel dat hij dit nodig heeft, iemand dat er voor hem is en hem vasthoudt. En ik ben blij dat ik die persoon kan zijn ondanks de omstandigheden.

'Mijn examens waren een ramp Lisa, en ik, ik heb iets gedaan waardoor je heel boos gaat zijn.' Fluistert hij waardoor ik probeer rechtop te gaan zitten.

'Blijf liggen alsjeblieft.' Smeekt hij me waarop ik me weer tegen hem aan nestel. 'Wat heb je gedaan?' Vraag ik en ik heb nu al schrik voor wat er gaat komen.

'Ik kon me niet concentreren, en de leerstof drong niet binnen.' Begint hij zacht. 'Ik heb iets genomen waardoor mijn hersenen beter zouden werken, maar ik kan niet stoppen met het te nemen. Het geeft me een kick geloof ik.'

Het duurt even vooraleer alle informatie is binnengedrongen.

'Je hebt iets genomen.' Zeg ik hem na. 'Je zit aan de fucking drugs.' Breng ik trillend uit.

'Je bent verslaafd, en dan kom je bij mij? Waarom kom je bij mij? Waarom ga je niet naar één van de jongens. Wij samen, dat werkt niet.' Mijn stem hapert bij de laatste woorden omdat ik wou dat James en ik samen wel werkte. Maar jammer genoeg hebben we al meerdere keren ondervonden dat het niet gaat.

'Niemand weet iets. Alleen mijn vader natuurlijk.' Bekent hij.

'Hoezo weet je vader het? Ik dacht dat je vader nou je weet wel.' Mompel ik en speel met zijn haar.

'Mijn vader geeft het me.'

Welke ouder doet zoiets? Welke fucking ouder geeft zijn eigen kind drugs? Zo een man zou geen ouder mogen zijn. Tranen verschijnen in mijn ogen en het duurt niet lang voor ze beginnen te vloeien.

'Waarom James?' 

Deze keer zet ik me wel recht en zorg ik ervoor dat hij ook recht gaat zitten. Ik wil niet dat hij zijn leven helemaal verpest, ik wil niet dat hij alles vergooit.

'Ik weet het niet.' Zucht hij.

'Mag ik hier blijven voor een tijdje? Ik weet dat ik veel van je vraag, maar jij bent de enige dat me hiermee kan helpen. Ik heb je nodig.'

Een logische reactie zou zijn dat ik meteen "nee" schreeuw. Maar dat doe ik niet. Want ik ben, zoals hij al zei, de enige dat hel hiermee kan helpen. Ik kan hem niet zijn leven laten verpesten. Zo ben ik niet, ik moet hem helpen. Ik kan niet anders.

'Oké.' Zeg ik zacht en we maken oogcontact.

'Je bent veel te goed voor me, ik verdien je niet.' Zegt hij zacht, maat luid genoeg zodat ik het kan horen.

'Je verdient me inderdaad niet.'

Sorry dat het zo lang duurde maar ik ben ziek geweest en heb dus niet kunnen schrijven. En ik heb me ingeschreven voor de netties 2017

In de reacties in het vorige hoofdstuk vroeg iemand waar James is. Wel, hier is James. Blij? ;)

Laat me weten wat jullie van het hoofdstuk vinden!