That jerk is my best friend #Netties2017

^60^

P.o.v. Lisa!

We lopen hand in hand de deur uit en ik zucht gelukkig. Ik had niet gedacht dat we zo nog samen gingen lopen, om op date te gaan. Zelfs in mijn stoutste dromen had ik dat nooit durven denken. En zie ons nu, hoeveel we al meegemaakt hebben.

Ik glimlach en kijk eens rond, de vogeltjes fluiten en de zon schijnt een beetje terwijl er een zacht windje door mijn haren gaat. Dit lijkt wel een fragment uit een film, het einde van een film waar alles goed komt. Het moment waarop de man op één knie gaat en aan de vrouw vraagt om te trouwen. Natuurlijk is dat nóg niet het geval voor James en mij maar een toekomst samen zit er wil in als het van mij afhangt.

James geeft me een kusje op mijn wang waardoor ik wakker geschud wordt uit mijn gedachten. 'Chocolade op een hoorntje?' Hij kijkt me vragend aan en ik knik. Altijd chocolade voor mij.

Hij geeft het door aan de jongen die achter de toog staat en zegt daarna ook wat die zelf wil. Speculaas.

Ik lik aan mijn ijsje zodra ik het vast heb en sluit genietend mijn ogen. 'Het smaakt zo te zien?' Ik lach. 'Altijd.' Reageer ik met een grote glimlach.

We wandelen een beetje door het park en daarna nemen we plaats op een bankje. 'Wat gaan we vanavond doen?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Wat dacht je ervan om te gaan schaatsen?' Vraagt hij met een grijns en ik schud wild mijn hoofd. 'Je weet wat er de vorige keer gebeurde.'

Hij begint luid te lachen en ik kan het niet laten om mee te lachen. 'Dat jongetje heeft een trauma voor de rest van zijn leven.' Lacht hij en ik grinnik. 'Hij stond in de weg.' Verdedig ik mezelf.

Hij begint nog luider te lachen. 'Je bent twee keer vol op hem gegleden.' Hikt hij van het lachen. 'Oen.' Mompel ik.

'Zijn arm was gewoon gebroken.' Moest ik geen ijsje vast gehad hebben zou ik hem geslagen hebben. 'Ik heb het betaald.' Mompel ik, proberend mijzelf te verdedigen. 'En hij zei niet eens bedankt.'

'Wat moest hij zeggen dan 'dankje voor het breken van mijn arm' lieverd toch.' Lacht hij.

Als hij uitgelachen is sla ik hem op zijn achterhoofd. 'Me zo durven uitlachen.' Mompel ik met een lach. Hij slaat een arm om me heen. 'Ik mag dat wel he.' Ik grinnik. 'Ja jij wel.' Zeg ik vervolgens zacht.

Natuurlijk mag hij dat. Hij mag alles.

Hij is gewoon mijn alles.

We staan op nadat onze ijsjes op zijn. 'Gaan we vertrekken?' Vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'Ik moet me nog omkleden.' Hij knikt begrijpend en we wandelen naar mijn huis.

'Maar zonder kleren is ook goed hoor.' Zegt hij met een grijns na een paar minuten stilte. 'Wat een late reactie Jamie.'

Ik open de deur wanneer we thuis aankomen en ik zie mijn ouders op de bank zitten. Ze gunnen me geen blik waardig en ik slik. James neemt mijn hand vast en knijpt erin. Zo een lief gebaar.

We strompelen snel naar boven en ik ga met een zucht op bed zitten. 'Wat is er hier aan de hand?' Vraagt hij met een frons.

'Toen jij er niet was.' Begin ik te vertellen en heb al meteen een brok in mijn keel. 'Heeft moeder me vertelt dat ik had moeten sterven en niet Marie.' Mijn stem breekt en er dwaalt een traan over mijn wang. Maar nee, ik wil niet weer huilen. Ik ga niet zwak zijn.

Ik ben al drama-queen genoeg.

Hij trekt me in een knuffel die ik dankbaar beantwoord. 'Je weet dat dat niet waar is he?' Hij kijkt me vragend aan en ik haal mijn schouders op. 'Ik heb mezelf altijd de schuld gegeven. En nu kreeg ik een bevestiging.' Ik veeg de tranen van mijn wangen, die vervloekte tranen met een eigen wil.

'Maar we laten onze avond niet verpesten door hun.' Ga ik verder en haal een warme rode trui uit mijn kast en een zwarte broek dat er mooi bij past.

Hij knikt en kijkt naar me terwijl ik me omkleed. 'Bevalt het uitzicht je?' Grinnik ik. Hij knikt. 'Jij bevalt me altijd.' Ik krijg rode wangen en kijk naar de andere kant. Ik had zo een antwoord wel kunnen verwachten van James.

'Ben je klaar?' Ik knik en zet mijn mascara terug op de wastafel. 'Ik snap nog altijd niet waarom je dat spul op doet.' Hoor ik hem nog mompelen en ik lach.

De jongens denken altijd dat we dat voor hun doen, natuurlijk ook een beetje, maar vooral omdat we er gewoon mooi uit willen zien voor ons zelfvertrouwen hoog te houden.

We wandelen de deur uit en ik neem zijn hand vast en hij verstrengelt onze vingers. Hij geeft een kusje op de rug van mijn hand en kijkt me lief aan. Ons sprookje blijft maar duren.

We komen toe op de schaatsbaan en ik doe mijn handschoenen en muts aan. We trekken onze schaatsen aan en vertrekken.

Ik versnel en schaats snel weg van James. Ik zie hem opschrikken en niet veel later komt hij achter me aan. Ik ben trots op mezelf dat ik het zo goed kan nu.

Ik schaats lachend nog harder weg en kijk achteruit om te zien of hij me inhaalt of niet. Door niet goed op te letten bots ik tegen iemand aan en val ik achterom waardoor James luid begint te lachen.

In stilte bid ik dat het niet weer een klein jongetje is.

Ik kijk naar de persoon tegen wie ik deze keer en zie een vrouw me lachend aankijken. 'Pas een beetje op de volgend keer.' Grinnikt ze en ik knik. 'Het spijt me.' Ze schud haar hoofd als teken dat het niets is en ze schaatst weer weg.

James slaat nog steeds lachend zijn armen rond me langs achter. 'Ik had kunnen weten dat je de baan weer onveilig ging maken.' Fluistert hij in mijn oor. Ik trek een verontwaardigde blik. 'Ze moest maar opletten.' Mompel ik en draai me om zodat ik naar hem kijk.

We schaatsen weer even rustig verder tot dat James plotseling stopt waardoor ik ook tot stilstand kom.

'Je weet waarschijnlijk wel wat ik nu ga vragen.' Fluistert hij hees en er verschijnt een lach op mijn gezicht.

'Krijg ik nog een kans?' Ik knik blij en trek hem in een omhelzing. Hij geeft me een kleine kus op mijn lippen en ik glimlach.

That jerk is not just my best friend, he is my lover.

-- E I N D E --

Wauw, dit is dan toch echt het einde. Het voelde raar om dit te schrijven en te weten dat het boek af is. Maar gelukkig komt er een deel twee. Ik heb besloten om in dit boek verder te gaan omdat de meeste dat liever hadden (:

Er volgt nog een dankwoord en een uitleg over wat deel twee zal gaan. Ik zou het super vinden als jullie allemaal laten weten wat jullie van dit boek vonden! En ps: jullie zijn echt gewoon de beste lezers ooit!

Tot in het dankwoord! X