Emperor and the Knightness (Zawgyi) Book - 1

အခန္း ၂၁

ဧကရာဇ္ထြက္ခြာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ Poliana က မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ေတာဝက္ကို စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္တယ္. အဲ့တာက အရမ္းေလးေတာ့ သူမဘယ္လို႔မွေရႊ႕လို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္

"ေသစမ္း"

ဒီတိရစၧာန္ကို သယ္ဖို႔ ဒီလူေတြကို အကူအညီေတာင္းလိုက္ရင္ သူမကို ဘာေျပာမလဲဆိုတာ သူမသိေနသည္.

ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့ေတာရိုင္းေကာင္ကို ဘယ္ေယာက္်ားေလးမွ တစ္ေယာက္တည္း မမနိုင္ဘူးဆိုတာ သိသာေနခ်ိန္မွာ သူတို႔က သူမက မိန္းကေလးျဖစ္ေနလို႔ မကိုင္တြယ္နိုင္တာလို႔ ေျပာၾကလိမ့္မည္

စိတ္ဆိုးစြာနဲ႔ပဲ Poliana က သစ္ပင္ကို ထပ္ၿပီးေတာ့ ႏွိပ္စက္ေတာ့တယ္. သစ္ရြက္ေတြနဲ႔ သစ္ကိုင္းအေသးေတြက ေျမႀကီးေပၚကို ျပဳတ္က်လာေတာ့တယ္

ဧကရာဇ္ဆီက မေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ လက္ေဆာင္ေၾကာင့္ Sir Baufallo က စိတ္ရွုပ္သြားတယ္. သူက ဧကရာဇ္က သူ႔ဆႏၵကို ဆန႔္က်င္ၿပီးေတာ့ အမဲလိုက္ထြက္သြားလို႔မဟုတ္ဘူး. အဲ့တာက ဧကရာဇ္က အမဲလိုက္တာကို သူ႔ကို မေခၚသြားလို႔ျဖစ္သည္

ဘာပဲေျပာေျပာ အသားကို ေတြ႕ေတာ့ စစ္သားေတြက စိတ္လွုပ္ရွားလာၾကသည္ အမ်ိဳးသားအမ်ားစုက အမဲလိုက္မုဆိုးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ေတာဝက္ရိုင္းကို ဘယ္လိုခ်က္တာအေကာင္းဆုံးျဖစ္မလဲဆိုတာ စတင္ျငင္းခုံလာၾကၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ Sir Baufallo က ဝင္ေျပာရေတာ့သည္

"ဒါက အရွင္က ငါ့ကို လက္ေဆာင္ေပးတာျဖစ္လို႔, အဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ငါပဲဆုံးျဖတ္မယ္"

အေရခြံ,သြား နဲ႔အရိုးေတြကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းအသုံးျပဳနိုင္ေအာင္လို႔ သိုေလွာင္ခန္းထဲပို႔မွာ ေသခ်ာသည္. အဲ့တာဆို အသားေတြကို ဘာလုပ္ၾကမလဲ?

"အသားတုံးၿပီးေတာ့ မီးနဲ႔ခ်က္မယ္ေလ!"

"မဟုတ္ေသးဘူး. ငါတို႔ေပါင္းစားရမွာ!"

"မဟုတ္ဘူး. ငါတို႔ ကင္စားရမွာ!"

"မဟုတ္ေသးဘူး.. မီးခိုးက်ပ္တိုက္လုပ္ရင္ေရာ!"

"မဟုတ္ဘူး.. ငါတို႔ အသားျပားေတြလုပ္ၿပီးေတာ့ တျခားတပ္ခြဲေတြ မနာလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္!"