လမ်းခွဲပြီးပြီ၊မ​နှောင့်ယှက်နဲ့​တော့(မြန်မာဘာသာပြန်)

အခန်း-၅(ရန်စခြင်း)

Scroll down for Zawgyi .

Unicode

ရိုက်ကွင်းက​နေ ထွက်လာပြီးတဲ့​နောက်မှာ ​ပေါ်ယွီက ဖရဲသီး​လေးကို မူကြို​ကျောင်းက​နေ သွားကြိုလိုက်ပြီး သူတို့ Supermarket ထဲမှာ အတူတူ ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင် ​စျေး၀ယ်ထွက်ကြသည်။

ည​နေ ငါးနာရီ ၀န်းကျင်​လောက် ​ရောက်တဲ့အခါ Supermarketရဲ့ အသား​ရောင်းတဲ့​နေရာဟာ ​စျေး၀ယ်ဖို့ အ​ပြေးအလွှား​ရောက်လာကြတဲ့ လူ​တွေနဲ့ အပြည့်ဖြစ်သွားသည်။စင်္ကြန်လမ်းကျဉ်း​တွေထဲမှာ လူ​တွေအများကြီး ဖြစ်နေသည်။ဒါ​ကြောင့် ​ပေါ်ယွီက တစ်ချိန်တည်းမှာ အလုပ်​တွေ အများကြီးပြီးသွား​အောင် အ​ကောင်းဆုံး ကြိုးစား​ပေမယ့်လည်း သူ ပစ္စည်း​တွေ ​ရွေးထည့်​နေချိန်မှာ ဖရဲသီး​​လေးကို ရှာမ​တွေ့​တော့​ချေ။

ဖရဲသီး​လေးဟာ အပြုံး​လေးတစ်ခု​တောင် မရှိ​တော့ဘဲ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်း​လေးကို ဖိကိုက်ထားသည်။ပြီး​တော့ အရင်တုန်းက ​ပေါ်ယွီ သူ့ကို သင်​ပေးခဲ့ဖူးတာ​လေးကို မှတ်မိသွားပြီး သူ့ရဲ့​ခြေ​ထောက်​လေး​တွေကို မကာ Supermarketက ၀န်ထမ်းတစ်​ယောက်ဆီသွားဖို့လုပ်လိုက်သည်။

လူအုပ်ထဲမှာ ဘယ်သူကမှ Supermarketထဲမှာ လမ်း​ပျောက်​နေတဲ့ က​လေး​လေးကို သတိမထားမိကြ​ပေ။လူတိုင်း တွန်းထိုးကာတိုး​ဝှေ့​နေကြသည်။ဖရဲသီး​လေးကို သူ့ရဲ့အ​နောက်က လူ​တွေက ပြင်းပြင်းထန်ထန် တွန်းမိသွားတာ​ကြောင့် ဖရဲသီး​လေး ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ ကြမ်းပြင်​​ပေါ်ကို လဲကျသွား​တော့သည်။

သန်မာတဲ့ လက်​မောင်း​တွေနဲ့ ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်က ဖရဲသီး​လေးကို ​ကောက်​ပွေ့လိုက်ပြီး လူအုပ်ကြီး တွန်းထိုးတာကို ခံရမှာက​နေ ကာကွယ်​ပေးလိုက်သည်။

အဲဒီအမျိုးသားက ​လေး​ထောင့်သဏ္ဍာန် ​မေးရိုး​တွေနဲ့ အရမ်းကို သူရဲ​ကောင်းဆန်​နေပြီး သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးကို ဖိကိုက်ထားကာ လူ​တွေကို ချဉ်းကပ်ဖို့ ​ကြောက်ရွံ့​အောင် ပြုလုပ်နေသည်။

သူက အနက်​ရောင် အ​နောက်တိုင်း၀တ်စုံနဲ့ leather shoeကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး Supermarketကို ​စျေးလာ၀ယ်တဲ့ လူတစ်​ယောက်နဲ့ လုံး၀ မတူဘဲ စီးပွား​ရေးလုပ်ငန်းရှင်တစ်​ယောက်နဲ့ တူ​နေသည်။