လမ်းခွဲပြီးပြီ၊မ​နှောင့်ယှက်နဲ့​တော့(မြန်မာဘာသာပြန်)

အခန်း-၅၇(သူ၏ကြမ္မာဂြိုလ်ဆိုး)

Scroll down for Zawgyi.

Unicode

" မြို့​တော်ရဲ့ အ​နောက်ဘက်မှာပါ "   စုန့်ရှီလင် ဖုန်းဖြတ်ချလိုက်ပြီး​နောက် အတွင်း​ရေးမှူးချူက ဖြည်းညင်းစွာ ဆိုလာခဲ့သည်။

စုန့်ရှီလင် ​ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်လိုက်ပြီး ကုတ်အင်္ကျီကို ဆွဲယူကာ အပြင်ကို အ​ပြေးအလွှား ထွက်သွား​တော့သည်။

အတွင်း​ရေးမှူးချူက​တော့ ​နောက်ဆက်တွဲကိစ္စ​တွေကို ​ဖြေရှင်းဖို့အတွက် ​နေခဲ့လိုက်သည်။ကိစ္စ​တွေကို သင့်​တော်​ကောင်းမွန်​အောင် စီစဉ်​ဖြေရှင်းပြီးတဲ့​နောက် သူ အစည်းအ​ဝေးခန်းမထဲက​နေ ထွက်လာလာချင်းမှာတင် စုန့်ရှီလင်ရဲ့မိခင်ဖြစ်သူကို တန်း​တွေ့လိုက်ရသည်။သူ့ခမျာ ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် သက်ပြင်းချလိုက်မိ​တော့သည်။

စုန့်ရှီလင်ရဲ့အ​မေက သူမမျက်လုံး​တွေကို ​မှေးစင်းကာ   " ​ရှောင်ချူ , ငါ မင်းကို ​မေးစရာရှိတယ် "

အတွင်း​ရေးမှူးချူမှာ ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်ပြီး အကူအညီမဲ့စွာနဲ့ ​ပြောလိုက်သည်။  
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ၊ သခင်မကြီး "

_____________

​မော့အန်းယွီက ပြတင်း​ပေါက်အပြင်ဘက်မှာ မတ်တပ်ရပ်ရင်း သူ့မျက်လုံး​တွေကို ​မှေးကျဉ်းကာ ရုတ်တရက် ထပြောလိုက်သည်။   " မင်း ပစ္စည်း​တွေ ထုပ်ပိုးပြီး ဒီ​နေရာက​နေ ထွက်သွားဖို့ အသင့်ပြင်​တော့ !!! "

" ဘာလို့လဲ ??? "   ချီလင်း အံအားသင့်သွားရသည်။ရုတ်တရက်ကြီး ​မော့အန်းယွီက ဘာအ​ကြောင်း​ကြောင့် ထွက်သွားချင်​နေမှန်း သူ မသိ​ချေ။

ချီယန်က ​ဘေးတစ်ဖက်မှာ ရပ်​နေပြီး ​ပေါ်ယွီကို မ​ကျေမချမ်းဖြစ်​နေဟန်နဲ့ ခဏခဏ ကြည့်ကာ မှုန်မှိုင်း​နေ​လေသည်။

" တစ်ခုခု ထူးဆန်း​နေတယ် "   ​မော့အန်းယွီက ခပ်ရှင်းရှင်းပဲ ​ပြောပြလိုက်သည်။   " ငါတို့ ဒီမှာရှိ​နေတာကို စုန့်ရှီလင် သိပြီးသားဖြစ်​နေမှာပဲ ငါ စိတ်ပူတာ။ ကားကို ဒီ​မောင်းလာခဲ့။ အခုချက်ချင်း ထွက်ရ​အောင် "

" စုန့်ရှီလင် ဘယ်​လောက်ပဲ အစွမ်းရှိရှိ ငါတို့ကို​တော့ တစ်ရက်တည်းနဲ့ ရှာမ​တွေ့နိုင်ပါဘူး။ မင်း မတရား စိုးရိမ်တတ်လွန်း​နေပြီ "   ချီလင်းက သ​ဘောမတူ​ပေ။ဒါ​ပေမယ့် သူ့မှာ ​မော့အန်းယွီရဲ့ဆန္ဒကိုလည်း မဆန့်ကျင်ရဲ​ချေ။