လမ်းခွဲပြီးပြီ၊မ​နှောင့်ယှက်နဲ့​တော့(မြန်မာဘာသာပြန်)

အခန်း-၅၄(ချစ်ဒုက္ခ)

Scroll fown for Zawgyi.

Unicode

​မော့ရန်ဟာ အမြင့်တစ်နေရာက​​နေ ဖြည်းညင်းစွာ ဆင်းသက်လာပြီး သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ မတ်တပ်ရပ်​နေတဲ့ ကျူးယာကို ကြည့်ကာ မျက်ခုံးပင့်ရင်း ​ပြောလိုက်​လေသည်။   " မ​မျှော်လင့်ဘဲ ရှန်းကျွင်းက ကျွန်​တော်မျိုးကြီးရဲ့နန်း​တော်ကို ​ကြွရောက်လာတယ်ဆို​တော့ ကျွန်​တော်မျိုး ရှန်းကျွင်းအတွက် ဘာများ​ဆောင်ရွက်​ပေးရမလဲ ??? "

ကျူးယာက တည်ငြိမ်စွာ ဆိုလိုက်သည်။
  " ကိုယ့်ပြသာနာကိုယ်နိုင်​အောင် အရင်ရှင်းရ​အောင် "

​ဘေးမှာရပ်​နေတဲ့ ကျွင်းရွှီအာက အဲ့ဒီစကားကို ကြားပြီး​နောက် တစ်ကိုယ်လုံး ​တောင့်တင်းသွား​တော့သည်။

​မော့ရန်က ဟားတိုက်ရယ်​မောလိုက်ပြီး မျက်​တောင်တစ်ခတ်စာအတွင်း ကျူးယာဆီ ​ရွေ့သွားကာ တီးတိုးညည်းတွားလိုက်သည်။ 
" သူမက မိုက်မဲတဲ့ က​လေးမ​လေးတစ်​ယောက်သာသာပါပဲ။ ဒါ​ပေမယ့် ရှန်းကျွင်းက သူမအတွက်နဲ့ ဒီမိစ္ဆာနယ်​မြေထဲကို တစ်​ယောက်တည်း ၀င်လာတယ်​နော်။ ရှန်းကျွင်း သူမကိုများ ချစ်​နေတာလား ? "

ကျွင်းရွှီအာရဲ့မျက်လုံး​တွေက တင်းမာခက်ထန်လာပြီး သူမလက်​ချောင်း​တွေကို ဆတ်ခနဲ ​မြှောက်လိုက်တဲ့အခါ ​အေးစက်​နေတဲ့ အလင်း​ရောင်ခြည်တန်းတစ်ခုက ​မော့ရန်ဆီကို ရက်ရက်စက်စက် ပစ်ခတ်သွားသည်။

ဆရာသခင်က သူမအပိုင် !!!

" Cut !!! "   ​ဒါရိုက်တာချွီက စိတ်​ကျေနပ်အားရစွာ ​အော်ဟစ်လိုက်ပြီး​နောက် ' ခဏနားကြမယ် ' ဟု အလျင်အမြန် ​ပြောဆိုကာ စာ​ရေးဆရာနဲ့အတူ ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်​တွေအ​ကြောင်း ​ဆွေး​နွေးတိုင်ပင်​နေ​တော့သည်။

ချူး၀မ်၀မ်က ​ဘေးတစ်ဖက်မှာအ ရပ်​နေရင်း ​ပေါ်ယွီဆီမှာ ကြိုးစားပမ်းစား မျက်နှာချို​သွေး​နေတဲ့ ​မော့အန်းယွီကို ​အေးစက်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။သူမက ​လှောင်​ပြောင်သ​ရော်တဲ့အ​နေနဲ့ ဟွန့်ကနဲ အသံပြုကာ အ၀တ်လဲခန်းဆီ လှည့်ထွက်သွား​လေသည်။

လက်​ထောက်​လေးမှာ ခါးသက်​နေတဲ့ မျက်နှာအမူအရာနဲ့အတူ သူမ​နောက်က​နေ လိုက်သွားရသည်။