နေရာလွတ်နှင့်အတူသားရဲကမ္ဘာဆီသို့ [COMPLETE]✓

Chapter 44.1

[Unicode]

အခုတော့ တပေါငယ်လေးရဲ့ ရှင်သန်နိုင်စွမ်းကို တွေးတောဖို့ မလွယ်ကူတော့ပါဘူး။ အန်းချီလော့က အခုအချိန်မှာ  ပျော့ပျောင်းနေတဲ့ တပေါရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုတွေးနေပြီး ဒီနှစ်ဆောင်းရာသီမှာ ပိုင်မုနဲ့အတူ ‌တပေါက ကျန်းမာနေမှာသေချာတယ်။ ဒါကိုတွေးလိုက်တဲ့အခါ သူ့မျက်နှာမှာ အပြုံးတစ်ပွင့်ပေါ်လာတယ်။

"ငါ့ကို အတိအကျပြောလို့ရမလား" လူတိုင်းရဲ့ လေးနက်တဲ့ အမူအရာတွေကိုမြင်လိုက်ရတော့ ပိုင်မုက ဆောင်းရာသီက ဒီမှာ ဘယ်လိုပုံစံရှိလဲဆိုတာ သူ့ကိုယ်သူ တွေးနေခဲ့တယ်။ ဆောင်းတွင်းမှာ အေးတာက အကောင်းဆုံးလို့ သူထင်တယ်။

"ဆောင်းရာသီမှာ အရမ်းအေးတယ်။ နေရာတိုင်းမှာ ရေခဲနဲ့နှင်းတွေ ရှိနေပြီး သစ်တောတွေက နှင်းထူထပ်စွာ ဖုံးလွှမ်းခံရလိမ့်မယ် ဂူတောင်မှ ရေခဲဂူလို အေးတယ် မီးလောင်ကျွမ်းစေတာကပဲ နွေးထွေးမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်တယ် အရင်ကဂူ‌တွေက တံခါးမရှိဘူး အများစုက တိရိစ္ဆာန်သားရေတွေကို ချိတ်ဆွဲပြီး လေအေးတွေ တိုက်တာကို ကာကွယ်ဖို့ ကျောက်တုံး‌တွေနဲ့ ပိတ်ထားကြတာ ဒါပေမယ့် လေပြင်းလွန်းတဲ့အခါကျရင် တိရစ္ဆာန်သားရေတွေက အမြဲလွင့်ပါသွားတတ်ပြီး အေးစက်တဲ့လေတွေက ဂူထဲကို စိမ့်ဝင်လာပြီး အရိုးတွေကို နာကျင်စေတယ် တကယ်ကို အဆင်မပြေသလိုခံစားရတယ် ဆောင်းရာသီကျရင် နေရာတိုင်းမှာ နှင်းတွေနဲ့ ရေခဲတွေ ဖုံးလွှမ်းနေတာကြောင့် အစာမရှိဘူး ဆောင်းရာသီမှာ ပေါ်လာတဲ့ သားရဲတွေက အရမ်းကြမ်းကြုတ်တယ်…” အယ်လီက ဆောင်းရာသီအ‌ကြောင်းကို ဖြည်းညှင်းစွာဖော်ပြလာတယ်။

ပွဲတော်ပြီးတာနဲ့ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း မျိုးနွယ်စုက အစားအစာတွေသိုလှောင်ပြီး ဆောင်းရာသီအတွက် ပြင်ဆင်မှုတွေ ပြုလုပ်လာကြတယ်။ ပွဲတော်က ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ဖို့သာမက ပိုအရေးကြီးတာက တည်ငြိမ်တဲ့ဆောင်းရာသီအတွက် ဆုတောင်းခြင်းဖြစ်တယ်။ ဒီနေရာက လူတွေက အသားကို အချိန်အကြာကြီးဘယ်လိုထိန်းသိမ်းရမယ်ဆိုတာ အရင်ကမသိခဲ့ကြတဲ့အတွက် ဆောင်းရာသီမှာ အချိန်အကြာကြီး ထိန်းသိမ်းထားနိုင်တဲ့အပင်နဲ့ သစ်သီးတွေကို မှီခိုအားထားရတယ်။ မိန်းမပျိုတွေက များသောအားဖြင့် ဒီအရာတွေကို နှစ်သက်ပေမယ့်လည်း အသားမရှိတာက  orcsတွေကို ဒုက္ခရောက်စေတယ်။