နေရာလွတ်နှင့်အတူသားရဲကမ္ဘာဆီသို့ [COMPLETE]✓

Chapter 53.1

Unicode

ခဲယ်လ်တစ်က ကြီးမားတဲ့သားရဲတစ်ကောင်ကို သတ်လိုက်ပေမယ့်လည်း သူလုံးဝမပျော်ဘူး။ အခုတစ်ကြိမ်ရောက်လာတဲ့ သားရဲအရေအတွက်က အရင်နှစ်တွေထက် ပိုများနေပြီး သားရဲအုပ်ထဲမှာ အရင်နှစ်တွေကထက် ပိုအားကောင်းတဲ့သားရဲတွေ အများအပြားရှိနေတယ်။ သားရဲဘယ်နှစ်ကောင်က သူတို့ရဲ့ခုခံမှုကို ချိုးဖျက်ပြီး အနောက်ကိုပြေးသွားလဲဆိုတာ သူတို့မသိဘူး။ ဒါအပြင် ဒီသားရဲတွေက ဒီနှစ်မှာ တိုက်ပွဲမဆင်နွှဲကြရသေးတာကြောင့် အခွင့်ကောင်းတွေ့တာနဲ့တပြိုင်နက် လူတွေနေထိုင်ရာအရပ်ကို ပြေးသွားကြတယ်။

ခဲယ်လ်တစ် ခဏလောက်တွေးတောနေတုန်းမှာ ခြေတံရှည်သားရဲတစ်ကောင်က သူ့ဆီပြေးလာဖို့ အခွင့်အရေးယူလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်ကာ ခဲယ်လ်တစ်ကိုကိုက်ဖို့ အချွန်အတက်တွေဖြစ်နေတဲ့ သွားကို ထုတ်ဖော်လိုက်တယ်။ ဒီအခြေအနေကိုမြင်သွားတဲ့လိန်းကျယ်က ပိန်ပါးတဲ့ ခြေတံရှည် သားရဲကို ချွန်ထက်တဲ့လက်သည်းတွေနဲ့ ရိုက်လိုက်တယ်။ အဆုံးမှာတော့ ခဲယ်လ်တစ်က ခြေတံရှည်သားရဲရဲ့ လက်သည်းတွေကြောင့် ဒဏ်ရာရသွားတယ်။ လိန်းကျယ်က ခဲယ်လ်တစ်ကိုကူညီနေတာကြောင့်  သူလည်းပဲ သူ့ကျောကို အခြားသားရဲတစ်ကောင်ကိုက်တာခံခဲ့ရတယ်။ ဒါကိုမြင်တော့ ခဲယ်လ်တစ်က ရှေ့ကို ပြေးတက်သွားပြီး သားရဲကို မြေပြင်ပေါ် ပစ်ပေါက်လိုက်ကာ လည်ချောင်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကိုက်လိုက်တယ်။

သားရဲတွေက တဖြည်းဖြည်းလျော့နည်းလာပြီး သားရဲအုပ်နောက်ကိုလိုက်လာတဲ့ ဧကရာဇ်သားရဲက orcs တွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘူး။ အဲ့ဒီ‌သားရဲက သူ့အမြီးကို အသာအယာပုတ်လိုက်ရုံသာလုပ်ခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့အနီရောင်မျက်လုံးတွေက အေးစက်တဲ့အလင်းရောင်လက်သွားတယ်။ ဧကရာဇ်သားရဲက တိုက်ပွဲအပြင်ဘက်မှာပဲ ရပ်နေပြီး သားရဲအုပ်က orcs တွေကို  တိုက်ခိုက်တာကို ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ပိုင်မုက အချိန်အတော်ကြာအောင် တွေးခဲ့ပေမယ့် အခု သူတို့ဘာလုပ်နိုင်မလဲဆိုတာကို မစဉ်းစားနိုင်သေးဘူး။ လူတိုင်းကို အရင်နှစ်သိမ့်ပေးရမယ်။ "အခုတော့ လူတိုင်းက အများကြီး မကူညီနိုင်ဘူး။ မင်းတို့ဘေးကင်းနေသရွေ့ ရှေ့မှာတိုက်ပွဲဝင်နေတဲ့စစ်သည်တွေက သောကကင်းဝေးနိုင်လိမ့်မယ်။ မင်းတို့ရဲ့အကူအညီလိုအပ်တဲ့နေရာရှိရင် ကျွန်တော် မင်းတို့ကို ပြောမှာပါ"