ပြည်သူ့အချစ်တော်လေးက၃နှစ်ခွဲသမီးလေး

Chapter 3

"အိုး ငါ့ရဲ့ကလေးဆိုးလေးရေ အခုလေးတင်ဘယ်တွေသွားလိုက်တာလဲ!"

ကုဆွေ့ဆွေ့က အစ်မလှလှလေးပေးခဲ့သော နောက်ဆုံးတော်ဖီကို သူ(မ)၏အမေဆီပေးလိုက်ရမလား သို့မဟုတ် အားလုံးကိုတစ်ယောက်တည်းစားလိုက်ရမလားဟု စိတ်ထဲတွင်တုံ့ဆိုင်းနေချိန်တွင် ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ကအလျင်အမြန်ရှာတွေ့သွားသည်။

ဤတစ်ခေါက်တွင်မူ ချောင်ထဲရှိပန်းရိုင်းလေးကသူ(မ)ကိုထပ်ပြီးမဆွဲဆောင်နိုင်တော့ချေ။ ဝန်ထမ်းနောက်သို့အမှန်တကယ်လိုက်သွားပြီး ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့ကသူတို့အတွက်ပြင်ဆင်ပေးထားသော အဝတ်လဲခန်းသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

ကုဆွေ့ဆွေ့ကပင်ကိုစိတ်ရင်းလေးလှသောသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူ(မ)အားပိုမိုလွပေစေသာ အရာရာတိုင်းကိုနက်နက်နဲနဲ စိတ်ဝင်စားတတ်သည်။ သူ(မ)ကထိုင်ခုံတစ်ခုပေါ်တွင်ထိုင်ပြီး မှန်ကိုစိတ်အားထက်သန်စွာကြည့်လိုက်ကာ သူ(မ)ကိုအဝတ်အစားဆင်ယင်ပေးရန် ဘေးတွင်ရှိနေသော မိန်းမပျိုလေးကို ခွင့်ပြုပေးလိုက်သည်။

ကလေး၏အသားအရေလေးကကောင်းမွန်ပြီးချေွးပေါက်များလည်းမရှိပေ။ မျက်နှာဖြူဖြူလေးကလည်း ရဲနေသည်။ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့မျက်နှာလေးက အလှပြင်ပစ္စည်းများကိုအလွန်အကျွံသုံးလျှင် မကောင်းပေ။ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့၏မိတ်ကပ်ဆရာက ဇာတ်ကောင်၏လိုအပ်ချက်အတိုင်း သူ(မ)ကို ရိုးရှင်းသောမိတ်ကပ်ပါးပါးလေးလိမ်းပေးသည်။ သူ(မ)၏ဆံနွယ်ကိုကျွမ်းကျင်စွာနှစ်ပိုင်းခွဲလိုက်ပြီး ဆံထုံးလေးနှစ်ခုထုံးပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်သဘာဝအတိုင်းဆံပင်ချထားသည့်ပုံပေါက်အောင် ဆံထုံးလေးမှဆံနွယ်အနည်းငယ်ကိုချပေးလိုက်သည်။

ကုဆွေ့ဆွေ့ကလှပချောမောစွာမွေးဖွားလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အထုံးအဖွဲ့အပြင်အဆင်များအပြီးတွင် သူ(မ)၏ မျက်နှာလေးမှာ တစ်ဆိတ်စာလောက် နူးညံ့နေပြီး လူများ၏နှလုံးသားကိုအလျင်အမြန်အရည်ပျော်ကျစေလောက်သော ပါးချိုင့်လေးနှစ်ခုက ဘွားခနဲပေါ်လာသည်။

အား! ဤသည်ကရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့ရလာသော သရုပ်ဆောင်လေးပင်။ သူ(မ)ကချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းနေသည်။