ပြည်သူ့အချစ်တော်လေးက၃နှစ်ခွဲသမီးလေး

Chapter 92

ခဲ့ကျင်းယန်နှင့်လုယွင်ကျီက ကလေးငယ်ဆွေ့ဆွေ့ကို ရုတ်တရက်အံ့အားသင့်သွားစေရန် သူ(မ)၏အိမ်သို့ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

ခဲ့ကျင်းယန်က ကုဆွေ့ဆွေ့အားအိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဆိုင်သို့ခေါ်သွားကာ ခွေးလေးတစ်ကောင်လောက်ဝယ်ပေးချင်သည်။ ယူနန်တွင်ရိုက်ကူးရေးလုပ်နေစဥ်က မြို့တော်သို့ပြန်ရောက်သည့်အခါ အိမ်မွေးခွေးလေးဝယ်ပေးမည်ဟု ဆွေ့ဆွေ့အားသူကတိပေးခဲ့သည်။ သို့သော် အခြားသူများကိုဝယ်ခိုင်းသည်ထက် သူကိုယ်တိုင်ရွေးပြီးလက်ဆောင်အဖြစ်ဝယ်ပေးသည်က ပို၍အဓိပ္ပါယ်ရှိပေလိမ့်မည်။

သို့သော် ခွေးလေးတစ်ကောင်ဝယ်ပေးချင်သည်ဟုပြောလာသောခဲ့ကျင်းယန်၏စကားကို ဖုန်းယောက်ချင်းက အလျင်အမြန်ငြင်းဆန်သည်။

"ဟင့်အင်း...ကျွန်မသမီးလေးဆွေ့ဆွေ့က ခွေးတစ်ကောင်မွေးနိုင်လောက်တဲ့အထိ အရွယ်မရောက်သေးဘူး"။

ဆွေ့ဆွေ့ကနွေရာသီရောက်တိုင်း ခန္ဓာကိုယ်အရေပြားတစ်ပြင်လုံးတွင် အနီရောင်အဖုအပိန့်များထွက်တတ်သည်။ ဤတစ်နွေလုံး တိရစ္ဆာန်အမွေးများနှင့်မထိတွေ့ရန် ဆရာဝန်ကလည်းသတိပေးထားသည်။ ဆွေ့ဆွေ့၏ဓာတ်မတည့်မှုက နောက်ပိုင်းတွင်အနည်းငယ်သက်သာလာသော်လည်း ယူနန်ရိုက်ကူးရေးအပြီးအိမ်သို့ပြန်လာသောအခါ အနီအစက်အပြောက်တစ်ချို့ကို ဖုန်းယောက်ချင်းတွေ့လိုက်ရသည်။ သို့သော် သိပ်မပြင်းထန်သောကြောင့် သောက်ဆေးနှင့်သာပျောက်သွားသည်။

အစပိုင်းတွင် ထိုဓာတ်မတည့်သောလက္ခဏာဖြစ်သည့်အနီအစက်အပြောက်များမှာ ယူနန်ဒေသ၏ပူနွေးစိုထိုင်းသော ရာသီဥတုအခြေအနေကြောင့်ဟု ဖုန်းယောက်ချင်းထင်မိသော်လည်း ဆွေ့ဆွေ့ကအိမ်မွေးခွေးတစ်ကောင်နှင့်ထိတွေ့လာခဲ့ပုံရသည်။

သို့သော်ထိုအချက်က အဓိကမဟုတ်ပေ။ အရေးအကြီးဆုံးအချက်မှာ သူတို့အိမ်တွင်ခွေးမွေးမည်ဆိုလျှင် မည်သူကများတာဝန်ယူပြီးစောင့်ရှောက်ပေးလိမ့်မည်နည်း။

အိမ်မွေးခွေးများကို တစ်နေ့သုံးခါ လမ်းလျှောက်ထွက်ပေးရသည်။ ရောဂါများကိုကာကွယ်ရန်အတွက် လစဥ်လတိုင်း ကာကွယ်ဆေးမျိုးစုံထိုးပေးရပြန်သည်။ တစ်နေ့သုံးကြိမ် အစားအသောက်ကိုလည်း ဂရုတစိုက်ကျွေးမွေးရသေးသည်။ ဖုန်းယောက်ချင်းကိုယ်တိုင်က စိတ်မရှည်တတ်သူဖြစ်ရာ တိရစ္ဆာန်လေးများကို ကောင်းကောင်းကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်နိုင်မည်မဟုတ်ချေ။