ပြည်သူ့အချစ်တော်လေးက၃နှစ်ခွဲသမီးလေး

Chapter 90

သေနတ်တစ်လက်မှထွက်လာသော ကျည်

တောင့်က ကုကျန်းနျဲ့၏ရင်ဘတ်တည့်တည့်သို့ထိုးဖောက်ဝင်သွားသည်။

ကုကျန်းနျဲ့၏မျက်ဝန်းများကစူးရဲနေပြီး သူ့ခါးတစ်ဝိုက်ရှိ ဓားမြှောင်ကိုလက်ဖြင့်စမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် တတိယလူထံသို့လှည့်ကာသြရှရှအသံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ "အစ်ကိုကြီး..အဲဒီမနက်တုန်းက ကျွန်တော်ဝယ်စရာလေးရှိလို့အပြင်ထွက်ခဲ့တာပါ...သူလည်း အဲ့ကိစ္စကိုသိတာပဲ...သူကျွန်တော့်အတွက် ဝင်ပြောပေးလို့ရတယ်"။

ထိုလူက သူ့အပေါ်သံသယဝင်နေပြီလား? သို့မဟုတ် သူ့သမီးလေးကိုတွေ့ရန်လေဆိပ်သို့သွားသည်ကို ထိုလူများမြင်သွားလေသလား?

ကုကျန်းနျဲ့၏မျက်ဝန်းတို့ညှိုးကျသွားပြီး ခံစားချက်အရိပ်အယောင်မျိုးစုံဖြတ်ပြေးသွားသည်။

ခြေလှမ်းပျက်နေသည့်သူကို အကြောင်းစုံမသိရသေးသော်လည်း ရိပ်မိနေသောကြောင့်သာအစ်အောက်မေးနေခြင်းဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သေချာပေါက်သာသိသွားလျှင် သူ့ကိုမေးနေမည်တောင်မဟုတ်။ တစ်ခါတည်းပစ်သတ်ပစ်

လိမ့်မည်။

သူ့သမီးလေးကို လေဆိပ်တွင်တိတ်တဆိတ်သွားတွေ့စဥ်က အနီးတစ်ဝိုက်ပတ်ဝန်းကျင်ကို သူဂရုတစိုက်အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ သမီးဖြစ်သူကို အန္တရာယ်တောထဲမတွန်းပို့မိစေရန် အသေအချာဂရုတစိုက်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ့ကိုနောက်ယောင်ခံလိုက်နေသူ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုမှမတွေ့ခဲ့ရချေ။

အမြဲတမ်းတည်ငြိမ်ပြီး တည်တံ့နေတတ်သော ကုကျန်းနျဲ့တစ်ယောက် ယခုမူသူ့သမီးကိစ္စကြောင့် တစ်စစီပြိုလဲနေပြီ။

"မင်းလိမ်နေတာ"။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးတစ်ယောက်က ပစ်စတိုသေနတ်ကိုမောင်းတင်လိုက်ရင်း ဆွေးမြေ့နေသောအသံဖြင့်ပြောသည်။ "အဲ့နေမနက်ခုနစ်နာရီတည်းကမင်းထွက်သွားတာလေ...ဒါပေမဲ့ ဆယ်နာရီထိုးတဲ့အထိမင်းပြန်မရောက်လာဘူး...လမ်းတစ်ဝက်လောက်မှာ မင်းတစ်ခြားလမ်းကနေသွားတယ်...ဘယ်တွေများဝယ်နေလို့ သုံးနာရီလုံးလုံးအချိန်ကုန်သွားရတာလဲ...ငါတို့အကြောင်းတွေကို သွားဖော်နေတာမဟုတ်လား"။