ပြည်သူ့အချစ်တော်လေးက၃နှစ်ခွဲသမီးလေး

Chapter 74

ကလေးနှစ်ယောက်ပျောက်သွားခြင်းအကြောင်းရင်းမှာ သစ်ပင်ပေါ်မှရုတ်တရက်ပြုတ်ကျလာသည့် ခူကောင်ကြောင့်ပင်။ ကုဆွေ့ဆွေ့အား ကမ္ဘာပေါ်တွင်အကြောက်ဆုံးအရာတစ်ခုကိုပြောပါဟု မေးမည်ဆိုလျှင် ထိုအရာကသေချာပေါက်အင်းဆက်ပိုးကောင်များဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ကုဆွေ့ဆွေ့က ချန်ချင်းယန်၏ပခုံးပေါ်သို့ကျလာသည့်ခူကောင်ကိုကြည့်ကာ တဖြေးဖြေးမျက်ရည်ဝဲလာပြီး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ "ကိုကိုချင်းယန်....ကိုကိုရဲ့ပခုံးပေါ်မှာ...ပိုးကောင်အကြီးကြီးရှိနေတယ်"။

"ပိုးကောင်ဟုတ်လား...ဘယ်မှာလဲ"။ ချန်ချင်းယန်က သက်တူရွယ်တူကလေးများထက်လိမ္မာပါးနပ်သော်လည်း ကလေးပီပီပိုးကောင်များကို အလွန်ကြောက်တတ်သည်။

သူ့ကိုယ်ပေါ်ရှိပိုးကောင်ကို ကြောက်လန့်တကြားခါချလိုက်သောအခါ ထိုပိုးကောင်က ကုဆွေ့ဆွေ့၏ရှေ့တည့်တည့်ရှိ မြေပြင်ပေါ်သို့ကျသွားသည်။ ခူကောင်ကြီးကိုမျက်စိရှေ့မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ကုဆွေ့ဆွေ့လည်းအကြောက်လွန်ပြီး ဘာကိုမှဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ မြက်တောထဲသို့ဆင်ကန်းတောတိုးသည့်နှယ် ကမန်းကတန်းပြေးဝင်သွားသည်။

"ဆွေ့ဆွေ့.....မပြေးနဲ့"။ ရိုက်ကူးရေးဝန်ထမ်းတစ်ဦးက မြက်ပင်ရှည်ရှည်ထူထူများအကြားပြေးဝင်သွားသည့် ကုဆွေ့ဆွေ့ကို အလောတကြီးလှမ်းအော်လိုက်သည်။ ဆွေ့ဆွေ့၏ကင်မရာသမားက သူ(မ)နောက်သို့အမြန်ပြေးလိုက်သွားသည်။

"ပါပါးခဲ့...ပါပါးခဲ့ဘယ်မှာလဲ"။ ကုဆွေ့ဆွေ့တွင် ပြဿနာကြုံလာသည့်အချိန်တိုင်း သူ(မ)အယုံကြည်ရဆုံး အမှီတွယ်ရဆုံးလူကိုသတတ်

သည့်အကျင့်တစ်ခုရှိသည်။ ယခုအချိန်တွင်လည်း ပါပါးခဲ့ကိုသူ(မ)လိုအပ်နေသည်။ တွေ့ချင်နေမိသည်။

"ဦးဦးကင်မရာမန်း...ပါပါးခဲ့ကိုသွားရှာဖို့အတွက်..သမီးကိုပွေ့ချီပေးနိုင်မလား"။ ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်နေသောကလေးငယ်လေးက အလွန်ကြောက်ရွံ့နေဟန်ပင်။ ကုဆွေ့ဆွေ့၏ကင်မရာမန်းမှာ အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်ဝန်းကျင်ရှိ ဖျတ်လတ်သွက်လက်သောလူငယ်တစ်ဦးဖြစ်သလို ကြံ့ခိုင်သန်မာမှုလည်းရှိသည်။ သို့သော်လက်ထဲတွင် ရှစ်ကီလိုခန့်ရှိအလွန်လေးလံသောကင်မရာတစ်လုံးကို သယ်ထားရသောကြောင့် ကလေးကိုပွေ့ချီရန်မဖြစ်နိုင်ပေ။ မျက်ရည်အဝိုင်သားနှင့် သူ့ကိုအားကိုးတကြီးကြည့်နေသော ကလေးငယ်ကြောင့် ဘေးကျပ်နံကျပ်ဖြစ်ရတော့သည်။