ပြည်သူ့အချစ်တော်လေးက၃နှစ်ခွဲသမီးလေး

Chapter 38

လူဆယ်ယောက်အတွက် ညစာချက်ပြုတ်ရန်မလွယ်ကူလှပေ။

တစ်ဦးတည်းသောစားဖိုမှူးဖြစ်သည့် ချွီမင်းရှန်က ရုတ်တရက်ကြီး သူအလွန်တာဝန်ရှိသလိုခံစားလာရသည်။ သူ့ဇနီးနှင့်သားလေးအတွက် အိမ်ချက်ထမင်းဟင်းများကို ချက်ပြုတ်ပေးလေ့ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် လူအများကြီးအတွက် တစ်နိုင်တည်း တစ်ခါမှ မချက်ပြုတ်ခဲ့ဖူးပေ။

ပတ်ပတ်လည်တွင် ကင်မရာများရှိနေသောကြောင့် အခြားသူများလည်း ချွီမင်းရှန် တစ်ယောက်တည်းကိုသာ မီးဖိုခန်းဝင်ခိုင်းပြီး မချက်ပြုတ်ခိုင်းရဲပေ။ ဘေးတွင်ကြည့်ရင်း လုပ်စရာရှိသည်များကို ကူကပ်လုပ်နေကြသည်။

တစ်ခါမှ ကိုယ်တိုင်ဟင်းမချက်ဖူးသော ခဲ့ကျင်းယန်ပင်လျှင် ကြက်သွန်လှီးလိုက် ပန်းကန်ဆေးလိုက်ဖြင့် လုပ်ကူသည်။

လူဆယ်ယောက်အတွက်ညစာမှာ ငါးစွပ်ပြုတ်တစ်အိုးတည်းဖြင့် မလုံလောက်နိုင်ချေ။ တစ်ပန်းကန်ထဲ လူဆယ်ယောက်ကို မျှကျွေးရန် မလောက်ပေ။ ချွီမင်းရှန်တစ်ယောက် ရွာသူကြီးအိမ်မှ ကြက်ဖကြီးကို စဥ်းစားမိသွားသည်။

သို့သော် သူတို့ထဲက တစ်ယောက်မှ ကြက်ဖကြီးရှိသည့်နေရာကို မသိကြသောကြောင့် ဖန်ဇီရွာသားများကို အကူအညီတောင်းလိုက်ရသည်။ ဖန်ဇီရွာသားများက ရိုးရှင်းပြီး ရိုးသားကြသည်။ သူစိမ်းများက သူတို့အား အကူအညီတောင်းခံလာသောအခါ တစ်ခွန်းမှမပြောပဲ ချက်ချင်းသဘောတူလိုက်ကြသည်။

အစီအစဥ်ရိုက်ကူးရေးအသင်းက ရသစုံရှိုး၏ဒုတိယအပိုင်းကို ရိုက်ကူးရန် ဖန်ဇီရွာကိုရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ရိုက်ကူးနိုင်ရန် ရွာရှိအိမ်တိုင်းကို အခကြေးငွေပေးထားသည်။ အထူးသဖြင့် နာမည်ကျော်ဧည့်သည်များ တည်းခိုနေသည့် အိမ်ငါးအိမ်၏ မူလပိုင်ရှင်များကို နှစ်ပေါင်းများစွာသုံးမကုန်နိုင်သော လျော်ကြေးငွေများပေးထားပြီးဖြစ်သည်။ ရိုက်ကူးရေးပြီးလျှင်လည်း အခြားပျက်စီးထိခိုက်မှုများအတွက် လျော်ကြေးငွေများ စီစဥ်ပေးထားသည်။ ထို့ကြောင့် ရွာသားများက သူတို့ကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူရှိကြသည်။