အခန္း ၃၄၂

31 4 0
                                    

Poliana က မ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕ေနတာေၾကာင့္ သူမနဖူးေပၚက အေရးအေၾကာင္းေတြက သူမကို ပိုၿပီး အိုစာေနတဲ့ပုံ ေပါက္ေနေစသည္. မေန႔ညက သူမက အာ႐ုံတက္ခါနီးသည္အထိ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ေပ. မနက္ခင္းေစာေစာ အိပ္ယာထတာက သူမရဲ့အက်င့္ျဖစ္တာေၾကာင့္ Poliana က အိပ္ခ်ိန္အမ်ားႀကီး မရလိုက္ပဲ နိုးလာခဲ့သည္. သူမ အိပ္ေရးမဝတိုင္း သူမခံစားခ်က္ေတြက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းေနသည္.

'ငါ အရမ္းပင္ပန္းေနတယ္'

သူမက ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာပါ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနသည္. သူမအသက္ေတြႀကီးလာၿပီလို႔ Poliana ခံစားမိလိုက္သည္. အသက္အရြယ္ႀကီးလာတယ္ဆိုတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ေပ. မနက္စာအျမန္စားၿပီးေတာ့ Poliana က စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္သလိုမ်ိဳး ထိုင္ေနသည္. သူမဦးေႏွာက္က ေကာင္းေကာင္းအလုပ္မလုပ္ေသးေပ.

အိမ္ေတာ္ထိန္းက ေမးလိုက္သည္.

"ဒီေန႔ ရဲတိုက္မသြားဘူးလား သခင္မ?"

"အမ္... ဘာလို႔ ေမးတာလဲ?"

"ပန္းေတြကို လက္ေဆာင္ရထားတာဆိုေတာ့ အရွင့္ကိုလဲ လက္ေဆာင္ျပန္ေပးဖို႔ လိုတယ္ေလ"

"အို.. ဟုတ္သားပဲ.. ပန္းေတြ..."

Marquess ရဲ့ အိမ္ေတာ္ထဲမွာ လွပတဲ့ ပန္းေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားသည္. Poliana က နားလည္ဟန္နဲ႔ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္. Lucius က မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ အံ့အားသင့္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကို လူသိရွင္ၾကားေပးခဲ့တာျဖစ္သည္. တကယ္လို႔ ဒါက ပန္းပြင့္တစ္ပြင့္တည္း ဒါမွမဟုတ္ ပန္းစည္းတစ္စည္းေလာက္သာဆိုရင္ေတာ့ Poliana က ဒီအတိုင္း ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာလိုက္႐ုံသာျဖစ္ေပမဲ့. အခုကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲကလူေတြ အကုန္လုံးျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ လွည္းႀကီးတစ္စီးလုံးအျပည့္နဲ႔ ပန္းေတြကို လက္ခံရရွိခဲ့တာျဖစ္တာေၾကာင့္ ရိုးရိုးတန္းတန္း ေက်းဇူးတင္႐ုံေလာက္နဲ႔ မရေတာ့ေပ.

"ဧကရာဇ္အတြက္ လက္ေဆာင္က... ပန္းေတြအတြက္ ဘာျပန္ေပးရမလဲမသိဘူး.. ငါ သူ႔ကို ဘာေပးရင္ေကာင္းမလဲ?"

"လက္ကိုင္ပုဝါကေတာ့ စိတ္အခ်ရဆုံးနဲ႔လူေတြအမ်ားဆုံးေရြးတတ္ၾကတဲ့ ေရြးခ်ယ္မွုပါပဲ"

Emperor and the Knightness (Zawgyi) Book - 2Where stories live. Discover now