အခန်း ၂၀၄ ။ အိမ်ကနေ ထွက်ခွာခြင်း အကြောင်းအရင်း
"ရုပ်ဆိုးကောင် ထပ်ပြီးမင်းပဲ" အဲအသံပဲ ထပ်ထွက်လာပြန်တယ်။ သူတို့ ဝဲဂယက်ထိပ်ကို ရောက်သွားချိန် အောက်ကသူက တစ်ခုခုကို သတိထားမိသွားပုံပဲ။ စောနက သူတို့ကြားခဲ့ရတဲ့ ခပ်ရွှတ်ရွှတ်လေသံနဲ့ ယှဉ်ရင် ဒီအသံက အများကြီး ဒေါသထွက်နေပြီ။ တစ်အောင့်နေတော့ ယင်းကျီဆီ ရေတန်းကြီးတစ်ခု ထိုးဝင်လာတယ်။
"လူလိမ်၊ ငါ့နားဘယ်လိုလုပ် ကပ်လာရဲတာလဲ"
ယင်းကျီက ဒါကိုကျင့်သားရနေတဲ့ပုံ။ သူ လက်တစ်ဖက်မြှောက်ပြီး အကာအကွယ်အင်းကွက်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာကာ ရေတန်းကြီးကို တားဆီးလိုက်တယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲဒါကအဆုံးသတ်မဟုတ်ရှာ။ ပင်လယ်အောက်ခြေကနေ လှိုင်းတစ်လှိုင်းက ငါးအမြီးကြီးအသွင်ယူပြီး လှိုင်းတွေက သူတို့ကို စတင်တိုက်ခိုက်တော့တယ်။
"ထွက်သွားစမ်း လူလိမ်"
စောနက ထိပ်မှာရှိနေတဲ့အမတတွေက တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရေပေါ်ကျလာတော့တယ်။ ယင်းကျီက သူတို့ကို အားတုံ့အားနာကြည့်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ အုပ်စုကို မီတာနည်းနည်း အနောက်ဘက်ပြန်ခေါ်သွားချိန်မှာတော့ လှိုင်းတွေရပ်သွားတယ်။
"အဇဋာဧကရာဇ်ယင်းကျီ၊ တိမ်သားရဲက ဘာလို့ဒီလိုလုပ်နေတာလဲ" ချန်ကောမေးလိုက်တယ်။ တိုက်ခိုက်မှုတွေက ယင်းကျီကို ဦးတည်တာမှန်း သိသာတယ်။ ဒါပေမဲ့ တိမ်သားရဲက သူ့စာချုပ်အမတသားရဲ ဖြစ်ရမှာလေ။ အဲလိုတိုက်ခိုက်မနေသင့်ဘူး။
"အင်း..." ယင်းကျီရဲ့အမူအရာက ပြောင်းလဲသွားတယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ ဘာပြောရမလဲ မသိတဲ့ပုံ။ တစ်ခဏနေတော့ သူထပ်ပြောလိုက်တယ်။
"အထင်လွဲမှုပါ" သူက လန်ဟွားကို အလိုလို လှမ်းကြည့်လာတယ်။ သူ့မျက်ဝန်းထဲ အပြစ်တင်မှုနဲ့အတူ မကျေမချမ်းဖြစ်မှု အရိပ်အယောင် ပါဝင်နေတယ်။ လန်ဟွားက ယင်းကျီအကြည့်ကို ခံစားရချိန် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားတော့တယ်။
"ငါပြောပြမယ်" လန်ယွီ မနေနိုင်ဘဲ ဝင်ပြောရတော့တယ်။ သူ သက်ပြင်းချပြီး ယင်ကျီနဲ့ တိမ်သားရဲကြားက ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြလာတယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
