အခန်း ၂၉၀ ။ အကူအညီအတွက် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ခေါ်ဆိုမှု
"မင်းနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တာ အရမ်းကြာပြီဆိုတော့ - ဇာမဏီဖြစ်လာတာပဲ" သူက တကယ်ကြီး နဂါးနဲ့ ဇာမဏီကလေးပဲ။ အသွင်သုံးမျိုးလုံး ပြောင်းနိုင်တယ်။ ကူယွဲ့က ယိချင်းပခုံးကို ပုတ်လိုက်တယ်။
ယိချင်းက ယိုင်ထွက်သွားပြီး လဲကျသွားခဲ့တယ်။ ရှန်းရင်က သူ့ကိုဖမ်းပြီး ထိန်းထားပေးလိုက်တယ်။
"စားဖိုမှူး"
ကူယွဲ့ ထိတ်လန့်တကြား နောက်ပြန်ခုန်လိုက်တယ်။ အဲတော့မှပဲ ယိချင်းမျက်နှာက အရောင်အသွေးမရှိတာ သတိထားမိသွားခဲ့တယ်။ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေက သူ့မျက်နှာက စီးကျနေတယ်။
"ဟိုလီရှစ် မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား" သူ အမြန် ယိချင်းကို တစ်ဖက်ဆီ ဆွဲခေါ်သွားပေးလိုက်တယ်။
"အဆင်ပြေပါတယ်" ယိချင်းက ခေါင်းယမ်းပြီး ရှန်းရင် စိတ်အေးအောင် အကောင်းဆုံး ကြိုးစားသလိုမျိုး နွမ်းချိစွာ ပြုံးတယ်။
"မစိုးရိမ်ပါနဲ့ဆရာ၊ ကျွန်တော် ဒီတိုင်း အင်မတန်ပင်ပန်းသွားရုံပါ"
ရှန်းရင် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။
"သေချာလား"
"အင်း" သူ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
ရှန်းရင်ရော ဖေဖေနျိုပါ ခေါင်းညိတ်ပြတာကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ကူယွဲ့က သက်ပြင်းချတယ်။
"သူ့သွေးကြောတွေက တကယ်ပဲအဆင်ပြေပါတယ်" သူတကယ်ပဲ နတ်ဘုရားစွမ်းအင်တွေ အများကြီး သုံးမိသွားခဲ့တာ။
"ငါတို့ ဒီဂြိုဟ်ကို မြန်မြန်ဖျက်ဆီးပစ်ရမယ်၊ ဘာဆက်လုပ်သင့်လဲ"
"ငါတို့ ဗုံးတစ်လုံးဝယ်ပြီး အဲကိုပစ်ထည့်ရမယ်" ရှန်းရင် စခရင်ဘက်ပြန်လှည့်ပြီး တတောက်တောက် ရိုက်လိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ စခရင်က လှစ်ခနဲလှုပ်သွားတယ်။ ပတ်ပတ်လည်မှာ ဗုံးတွေ နေရာတကျပေါ်လာတာမြင်လိုက်ရတယ်။
"ကြယ်ကွန်ရက်ရဲ့ မှောင်ခိုဈေးကွက်မှာ အများကြီးရောင်းနေတာနဲ့ အတော်ပဲ"
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
